2.1.1 802.11А стандарты - жоғарғы өнімділік пен жылдам жұмыс істеу
5 ГГц жиілік пен OFDM модуляциясының арқасында бұл стандарттың 802.11b стандартының алдында басты екі артықшылығы бар. Біріншісі, байланыс арналарындағы мілңметтерді жіберу кезіндегі жылдамдықтың айтарлықтай жоғары болуы. Екіншісі, енгізуді талап етпейтін арналардың санының көбеюі. 5 ГГц диапазоны (UNII деген атпен белгілі) 3 субдиапазоннан тұрады: UNII1 (5.15 – 5.25 ГГц), UNII2 (5.25 – 5.35 ГГц) және UNII3 (5.725 – 5.825 ГГц). UNII1 және UNII2 субдиапазондарын бір уақытта қолданған кезде 2,4 ГГц диапазонының өзінде үш қиылыспайтын арнаның орнына сегіз арнаны алуға болады. Сонымен қатар осы стандартта өткізу жолағы да айтарлықтай жоғары болып табылады. Сол себептен, 802.11а стандартын қолданған кезде бір уақытта бірнеше сымсыз байланыстарды қолдануға болады.
802.11а және 802.11b стандарттары әр түрлі диапазондарда жұмыс істегендіктен, осы стандарттарға арналып шығарылған өнімдер де әр түрлі болып келеді. Мысалы, 2,4 ГГц дипазонындағы 802.11b стандартты Wi-Fi қолжетімділік нүктесі 5 ГГц диапазонында жұмыс жасайтын сымсыз желі картасымен жұмыс жасамайды. Бірақ екі стандартта бірге жұмыс жасай алады.
1999 жылдың аяғына таман IEEE 802.11а стандартын шығарды, ол мәліметтерді жіберу кезінде 5 ГГц диапазонында ортогоналды жиіліктерді бөлетін мультиплекциялы технологияларды(orthogonal frequency division multiplexing, OFDM) қолданады, сонымен қатар 54 Мбит/с жылдамдықты қамтамасыз етеді. Бірақ осы технологияларды іске асыратын өнімдерге 2000 жылға дейін қол жеткізе алмады. Негізінен осы диапазондағы электрондық сұлбаларды ойлап шығару кезіндегі қиындықтарға байланысты болатын.
802.11а стандартындағы құрылғылар 54 Мбит/с жылдамдықпен радиусы 90 метр болатын қашықтықта жұмыс істейді, ол мәліметтерді жіберу жылдамдығына да байланысты болады. 802.11а стандартының қолжетімділік нүктесі мен радиотөлем интерфейс желілері нарықта 2001 жылдың аяғында пайда болды, сол себептен орнатылған қондырғылардың бір бөлігі осы стандартқа негізделініп шығарылған. Бірақ 802.11а стандартының желісін орналастырған кезде сыйсымдылық мәселелерін де ескеру керек.
802.11а стандартының ең басты артықшылығы 12 өзара қиылыспайтын арналардың өткізгіштік қасиеттерінің жоғары болуы болып табылады. Ол кішкентай аймақтағы көптеген қолданушылардың жұмысын жоғарғы сапада қамтамасыз етеді. Одан басқа 802.11а стандарты 802.11b стандартына қарағанда мінездемелері жоғары болады және өткізу қасиеті жағынан 802.11g желісінен де жоғары.
802.11а стандартының тағы бір артықшылығы 5 ГГц диапазонының қолдану аясы кең емес, ол қоланушылардың жұмыс істеу жылдамдығын жоғарлатады. Құрылғылардағы пайда болатын көптеген кедергілер, мысалы, микротолқындық пештер және сымсыз телефондар, 2,4 ГГц диапазонында жұмыс жасайды. Соған қарағанда радиокедергілердің потенциалы 5 ГГц-тен төмен болғандықтан, сымсыз жергілікті желінің оралып шығуы айтарлықтай тәуекелді емес. 802.11а стандартының потенциалды мәселесі – оның шектеулі радиуста жұмыс істеуі, ол жоғары жиілікте жұмыс жасау үшін негізделген. 54 Мбит/с жылдамдықты жұмыс істеген кезде, оның жүмыс жасау радиусы 90 м ғана құрайды. Берілген аймақтарда желілердің жұмыс жасауын қамтамасыз ету үшін, тағы қосымша қолжетімділік нүктелерін орнату қажет.
Егер де 802.11b және 802.11а стандарттарын салыстырсақ, бірдей арақашықтықта 802.11а стандарты мәліметтерді 802.11b стандартына қарағанда жоғары жылдамдықта жібереді. Бірақ бұл жағдайда 802.11b стандартының қолданушысы жұмысын 1 немесе 2 Мбит/с болатын төмен жылдамдықта алыс арақашықтарда жалғастыра береді.
802.11а стандартының модуляторы екілік сигналды мәліметтерді жіберген кезде таңдалған жылдамдыққа байланысты модуляцияның әдістерін қолдана отырып аналогты формаға түрлендіреді. Мысалы, мәліметті 6 Мбит/с жылдамдықта жіберген кезде, оның жіберу ортасының орташа деңгейі (physical layer medium dependent, PMD) екілік фазалық модуляцияны (differential binary phase shift keying, DBPSK) қолданады, ол кезде екілік разрядтардың әр түрлі комбинацияларын көрсететін центрлық жиіліктегі фазалардың жылжуы іске асады. Одан да жоғары жылдамдықтарда (54 Мбит/с) квадраттық амплитудалық модуляция қолданылады (quadrature amplitudemodulation, QAM).
FCC ережелеріне байланысты UNІІ диапазоны 100-мегагерцтік үш деңгейлі диапазонға бөлінген, оларды максималды сәулелену қуаттарының шектеуіне байланысты ажыратуға болады. Төменгі диапазон (5,15-тен 5,25 ГГц-ке дейін) – қуаты 50мВт, ортаңғы диапазон (5,25-тен 5,35 ГГц-ке дейін) – 250 мВт, жоғарғы диапазон (5,725-тен 5,825 ГГц-ке дейін) – 1 Вт. Жалпы ұзындығы 300 МГц болатын үш жиілікті диапазоны ІЕЕЕ 802.11а стандартын 802.11 стандарттарының ішінен ең кеңжолақтысы болып саналады және барлық жиілік диапазонын 12 арнаға бөледі, олардың әр қайсысының ұзақтылығы 20 МГц, олардың ішіндегі сегізі 200-мегагерцтік диапазонда 5,15-тен 5,35 ГГц-те, ал қалған төртеуі 100-мегагерцтік диапазонда 5,725-тен 5,825 ГГц-ке дейін орналастырылған (2.3-сурет). Сонымен қатар жоғарыдағы төрт жиілік арнасы мәліметтерді жіберу кезінде жоғары қуатты қарастырады.
