Толкач_Арганічная хімія
.pdf
РЭАКЦЫЯ «СЯРЭБРАНАГА ЛЮСТЭРКА» – якасная рэакцыя на альдэгіды – акісленне альдэгіднай групы аміячным растворам Аg2O, якое суправаджаецца вылучэннем металёвага серабра:
R C O |
|
|
R C O |
|
|
+ Ag(NH3)2OH |
|
+ Ag |
+ H2O |
||
|
|||||
H |
|
|
ONH4 |
|
|
СЕЛЕКТЫЎНАЯ РЭАКЦЫЯ – рэакцыя, у якой пераважна ўтвараецца адзін з некалькіх магчымых прадуктаў:
Br2 |
|
Br |
Br + HBr |
|
о |
+ |
|||
hv, t |
||||
|
|
|
||
|
|
99% |
1% |
СКЛАДАНЫЯ ЭФІРЫ (ЭСТЭРЫ) – вытворныя карбонавых кіслот, у якіх ацыл звязаны з алкоксігрупай –OR1:
R C O
OR1
СОЛІ КАРБОНАВЫХ КІСЛОТ – вытворныя карбонавых кіслот, у якіх карбаксілат-аніён звязаны з катыёнам металу або амонію:
R C O |
R C O |
R C O |
ONa |
O 2Ba |
ONH |
|
|
4 |
СПАЛУЧАНЫЯ АЛКАДЫЕНЫ – алкадыены, якія змяшчаюць дзве падвойныя сувязі, падзеленыя адной адзінарнай σ-сувяззю:
СПІРТЫ – вытворныя вуглевадародаў, у якіх адзін або некалькі атамаў вадароду замешчаны на гідраксільную ОН-групу. Атамы вугляроду, з якімі злучаны ОН-групы, знаходзяцца ў sp3-гібрыд- ным стане.
СТРУКТУРНАЯ ФОРМУЛА – разнавіднасць хімічнай формулы, якая графічна апісвае на плоскасці размяшчэнне і парадак
51
сувязі атамаў ў злучэнні. Сувязі ў структурных формулах пазначаюцца валентнымі рысачкамі:
С3Н8 |
СН3 |
|
СН2 |
|
СН3 |
|
|
Н Н Н |
|
|||||||||
|
|
Н |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||
|
|
|
С |
|
С |
|
С |
|
Н |
|
||||||||
|
|
|
||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||
прапан |
скарочаная |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
шкілетная |
||||
|
|
Н Н Н |
||||||||||||||||
брута-формула |
формула |
разгорнутая формула |
формула |
|||||||||||||||
структурныя формулы
СТРУКТУРНЫЯ ІЗАМЕРЫ – рэчывы, якія маюць аднолькавы якасны і колькасны склад, але розную хімічную будову:
C6H14
СУБСТРАТ – арганічнае рэчыва, у якім пры атацы рэагентам рэакцыйнага цэнтра разрываецца старая і ўтвараецца новая сувязь.
σ-СУВЯЗЬ – кавалентная сувязь, утвораная пры восевым перакрыванні атамных арбіталей па лініі, якую можна правесці праз цэнтры адпаведных атамаў. Электронная шчыльнасць максімальная ўздоўж восі, якая злучае цэнтры ядраў
Н Н |
С Н |
С С |
π-СУВЯЗЬ – кавалентная сувязь, утвораная ў выніку бакавога перакрывання негібрыдызаваных p-атамных арбіталей. Электронная шчыльнасць максімальная «над» і «пад» плоскасцю σ-сувязі:
рπ – рπ
52
ТЛУШЧЫ – цвёрдыя трыгліцэрыды жывёльнага паходжання, пабудаваныя пераважна з насычаных вышэйшых кіслот (стэарынавая, пальмітынавая і інш.).
ТРЫАЦЫЛГЛІЦЭРЫДЫ – поўныя складаныя эфіры (эстэры) трохатамнага спірту гліцэрыны і вышэйшых аліфатычных кіслот:
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
O |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
O |
||||||||||
|
|
CH2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
O |
|
C |
|
R1 |
|
|
CH2 |
|
|
O |
|
C |
|
С17Н33 |
||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
CH |
|
|
O |
|
C |
|
|
R2 |
|
|
CH |
|
|
O |
|
C |
|
|
С15Н31 |
||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||
|
|
CH2 |
|
|
O |
|
OC |
|
R3 |
|
|
CH2 |
|
|
O |
|
OC |
|
С17Н35 |
||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
O |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
O |
||||||||||
алеапальмітастэарын (1-алеаліл-2-пальмітаіл-3-стэараілгліцэрол)
ТРЭЦЯСНАЯ СТРУКТУРА БЯЛКУ – трохмернае размяшчэнне ў прасторы бялковых малекул другаснай структуры ў выглядзе сфер, глобул (глабулярныя бялкі) або скручаных ў выглядзе канатаў (фібрылярныя бялкі). Структура стабілізуецца за кошт вадародных сувязей, дысульфідных масткоў, іённых сувязей і гідрафі- льна-гідрафобных узаемадзеянняў.
УРОНАВЫЯ КІСЛОТЫ – монакарбонавыя альдэгідакіслоты агульнай формулы OHC–[CH(OH)]n–COOH, якія з’яўляюцца прадуктамі акіслення першаснай спіртавой групы альдоз у карбаксільную групу. Уваходзяць у склад біяпалімераў расліннага і жывёльнага паходжання. Назвы індывідуальных уронавых кіслот утвараюцца заменай суфікса -оза ў назве адпаведнай альдозы на суфікс -уронавая і дадаюць слова «кіслата», напрыклад «глюкоза – глюкуронавая кіслата»:
Н |
|
C |
O |
Н |
C |
O |
|||||||||
|
|
|
OH |
|
|
|
OH |
||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||
HO |
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||
|
|
|
HO |
|
|
|
|||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||
|
|
|
OH |
|
|
|
|
||||||||
|
|
|
|
|
|
OH |
|||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||
|
|
|
|
|
OH |
|
|
|
|
|
OH |
||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
OH |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
CH |
2 |
|
|
|
CОOH |
|||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
D-глюкоза D-глюкуронавая кіслата
53
ФЕНАЛЯТЫ – солі фенолаў, якія ў якасці аніёна змяшчаюць групоўку ArO− − прадукты ўзаемадзеяння фенолаў з актыўнымі металамі і воднымі растворамі шчолачаў:
Ar |
|
OH + NaOH |
|
Ar |
|
ONa + H2O |
|
|
|
||||
|
|
ФЕНОЛЫ – вытворныя араматычных вуглевадародаў, у якіх ОН-група звязана непасрэдна з бензолавым колцам.
ФЕРМЕНТЫ – біякаталізатары (ад лац. fermentum – закваска) – складаныя арганічныя малекулы, часцей бялковай прыроды, якія ў мільёны разоў паскараюць хімічныя рэакцыі ў жывых сістэмах. Па назве ферменту магчыма судзіць пра тып рэакцыі, якую ён каталізуе (аксідаза, дэкарбаксілаза, гідралаза і г. д.).
ФОРМУЛЫ ХЕУОРСА – адлюстраванне цыклічных форм монацукрыдаў, у якіх цыклы пабудаваны ў выглядзе плоскіх шматкутнікаў, што ляжаць перпендыкулярна плоскасці малюнка. Атам кіслароду размяшчаецца ў піранозным (шасціскладовым) цыкле ў далёкім правым куце, у фуранозным (пяціскладовым) – за плоскасцю цыкла. Сімвалы атамаў вугляроду і вадароду ў цыклах не пішуцца:
12CH |
|
|
|
O |
D-глюкоза |
6 |
CH |
|
OH |
|
|
|||||
|
|
|
|
|
|
|||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||
|
|
OH |
|
|
|
|
2 |
|
|
|||||||
3 |
|
|
5 |
|
O |
1 |
|
|||||||||
HO 4 |
|
|
|
|
|
|
|
4 |
|
|
OH |
піранозныцыкл |
||||
OH |
|
|
|
2 |
OH |
|||||||||||
5 |
OH |
|
OH 3 |
OH |
|
|
||||||||||
6CH |
|
OH |
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||
2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||
формулы |
|
Фішара |
D-рыбоза |
формулы Хеуорса |
|
|||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1 CH |
|
O |
|
5CH |
|
OH |
|
|
|
|||||||
|
|
|
2 |
|
|
|
||||||||||
|
|
|
|
|
||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|||||||||||
|
23 |
|
ОН |
|
|
|
O |
|
фуранозны |
|||||||
|
|
|
|
|
1 |
|||||||||||
|
4 |
|
OH |
|
4 |
3 |
|
|
2 |
OH |
цыкл |
|||||
|
|
OH |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||
5 |
|
|
|
|
OH |
OH |
|
|
||||||||
CH2OH |
|
|
|
|
||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||
α- І β-ФОРМЫ – анамеры – монацукрыды, якія знаходзяцца ў цыклічнай піранознай або фуранознай форме і адрозніваюцца канфігурацыяй анамернага цэнтра: атама вугляроду, які звязаны
54
з гліказідным (паўацэтальным) гідраксілам. Для абазначэння анамераў выкарыстоўваюць α-β-наменклатуру. Для монацукрыдаў D-шэрагу размяшчэнне гліказіднага гідраксілу ўверх адпавядае β-форме, уніз – α-форме. Для монацукрыдаў L-шэрагу – наадварот:
CH2OH |
|
|
|
гліказідны |
|
|
CH OH |
гідраксіл |
|
O |
гліказідны |
2 O |
OH |
|
OH |
гідраксіл |
|
OH |
|
|
OH |
|
|
|
|
OH |
|
|
OH |
α−D-ксілафураноза |
|
β−D-ксілафураноза |
||
OH |
O OH |
OH |
O CH2OH |
|
OH |
|
|
OH |
|
|
CH2OH |
|
|
OH |
|
OH |
|
|
OH |
α−L-фруктапіраноза |
β−L-фруктапіраноза |
|||
ФОСФАЛІПІДЫ – складаныя ліпіды – эфіры (эстэры) шмататамных спіртоў (гліцэрыны, сфінгазіну, іназітолу) і вышэйшых аліфатычных кіслот. Змяшчаюць астатак фосфарнай кіслаты і злучаную з ёй дадатковую групу атамаў рознай хімічнай прыроды:
|
|
О |
|
|
|
|
|
|
О |
СН2 |
О С |
R |
R |
|
|
|
астатакнасычанай кіслаты |
|
|
|
|
|
|
|||
R С О |
СН |
|
|
R1 |
|
|
астатакненасычанай кіслаты |
|
|
|
|
|
|||||
1 |
|
O |
|
|
|
|
|
|
|
|
OX Х |
|
|
Набо астатакгліцэрыны, серыну, |
|||
|
СН |
О P |
|
|
||||
|
|
|
||||||
|
2 |
|
|
|
|
|
|
халіну, этаноламіну |
|
|
О |
|
|
|
|
|
|
гліцэрафосфаліпід |
|
|
|
|
|
|
||
ФУНКЦЫЯНАЛЬНАЯ ГРУПА – атам ці група атамаў, якая вызначае прыналежнасць злучэння да пэўнага класа арганічных рэчываў і яго хімічныя ўласцівасці (гл. табл. 1).
ХІМІЧНАЯ БУДОВА – паслядоўнасць сувязей паміж атамамі.
ХЛАРАФІЛ – магніевыя комплексы розных тэтрапіролаў, якія маюць парфірынавую будову (хларафілы a, b, c1, c2, d) – зялёны пігмент, які абумоўлівае афарбоўку хларапластаў раслін у зялёны колер. Пры яго ўдзеле ажыццяўляецца працэс фотасінтэзу:
55
|
CH CH2 CH3 |
|
|
|
||
H3C |
N |
N |
CH2CH3 |
|
|
|
Mg |
|
|
|
|
||
H3C |
|
CH3 |
|
|
|
|
N |
N |
|
|
|
||
H |
H |
|
|
|
|
|
|
|
|
хларафіл а |
|
||
|
CH2 |
|
|
|
||
|
|
O |
|
|
|
|
|
COOCH |
|
|
|
||
|
|
3 |
|
|
|
CH3 |
|
CH2COOCH2 |
|
|
|
||
|
CH3 |
CH3 |
CH3 |
CH3 |
||
|
|
|
||||
ЦЫКЛААЛКАНЫ – насычаныя вуглевадароды, якія маюць замкнёны вугляродны ланцуг, утвараюць цыклы з удзелам толькі σ-сувязей і маюць агульную формулу гамалагічнага шэрагу СnH2n.
ЧАЦВЕРТАСНАЯ СТРУКТУРА БЯЛКУ – злучэнне ў прасторы асобных поліпептыдных ланцугоў трэцяснай структуры і фарміраванне адзінага ў структурных і функцыянальных адносінах макрамалекулярнага комплексу за кошт гідрафобных узаемадзеянняў, вадародных, іённых і комплексных сувязей.
D- і L-ШЭРАГІ – адносная канфігурацыя монацукрыдаў, амінакіслот і іншых класаў арганічных злучэнняў, якая вызначаецца па канфігурацыйным стандарце – гліцэрынавым альдэгідзе. З канфігурацыяй яго хіральнага цэнтра параўноўваецца канфігурацыя найбольш аддаленага ад карбанільнай групы асіметрычнага атама вугляроду. Пры супадзенні канфігурацыі гэтага атама вугляроду з канфігурацыяй D-глі- цэрынавага альдэгіду (ОН справа) монацукрыд у цэлым адносяць да D-шэрагу. І наадварот, пры супадзенні з канфігурацыяй L-гліцэрынава- гаальдэгіду(ОНзлева) лічаць, штомонацукрыдналежыцьдаL-шэрагу:
O |
1 |
H |
|
|
|
|
1CH OH |
|||||||
C |
|
|
|
|
2 |
|
2 |
|||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
O |
|||
|
|
|
2 |
OH |
|
|
|
|
3 |
OH |
||||
|
|
|
3 |
|
|
|
|
|
|
|||||
HO |
|
|
HO |
|
4 |
|||||||||
|
4 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||
|
|
|
|
|
5 |
|
|
|||||||
|
|
|
|
|
OH |
|
HO |
|
|
|
|
|
||
5CH2OH 6 CH2OH
D-альдапентоза L-кетагексоза
56
ЭЛЕКТРАФІЛ (сімвал E) – рэагент, які прымае электронную пару для ўтварэння сувязі з субстратам; гэта часцінкі з недахопам электронаў.
ЭЛЕКТРАФІЛЬНАЕ ЗАМЯШЧЭННЕ – замяшчэнне пратону (H+) у бензолавым колцы на электрафільную часцінку (алкіляванне (R+), галагенаванне(Cl+, Br+), нітраванне(NO2+), сульфаванне(SO3H+) іінш.):
H |
|
Br |
|
Br |
+ H |
|
|
ЭНАНТЫЯМЕРЫ (АПТЫЧНЫЯ ІЗАМЕРЫ, ЛЮСТРАНЫЯ ІЗАМЕРЫ) – разнавіднасць прасторавых ізамераў; пара аптычных антыподаў, якія з’яўляюцца несумяшчальным люстраным адбіткам адзін аднаго і характарызуюцца процілеглымі па знаку і аднолькавымі па велічыні авароту плоскасці палярызацыі святла пры ідэнтычнасці ўсіх іншых фізічных і хімічных уласцівасцей:
СН3 |
|
|
СН |
|||
|
||||||
|
||||||
|
|
|
3 |
|
|
|
|
|
|
||||
Н * |
|
|
* |
Н |
|
|
|
||||||
|
|
|
|
|
||
ОН |
|
НО |
С2Н5 |
|||
|
||||||
|
||||||
С2Н5 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
||
ЭНЕРГІЯ СУВЯЗІ – энергія, якая вылучаецца пры ўзнікненні або пры разрыве сувязі.
ЭТЭРЫ – простыя эфіры – вытворныя спіртоў і фенолаў, у якіх атамвадародуОН-групызамешчанынавуглевадародны радыкал:
R O R1 R O Ar Ar O Ar
ЭТЭРЫФІКАЦЫЯ – рэакцыя ўзаемадзеяння карбонавай кіслаты са спіртам з атрыманнем складанага эфіру (эстэру) і вады. Гэта прыватны выпадак рэакцыі ацылявання спіртоў:
R C O |
|
|
|
|
|
|
O |
||||
+ R1 |
|
OH |
|
R |
|
|
|
|
|
OR1 + H2O |
|
C |
|
||||||||||
|
|
|
|||||||||
|
|
|
|||||||||
|
|
|
|||||||||
OH |
|
|
|
H |
|||||||
ЯКАСНАЯ РЭАКЦЫЯ НА КАРБАКСІЛЬНУЮ ГРУПУ – узаемадзеянне карбонавых кіслот з натрый-гідракарбанатам з утварэннем солі кіслаты, вады і вуглякіслага газу:
R C |
O |
NaHCO3 |
R C |
O |
+ H2O + CO2 |
|
||
|
||||||||
OН |
|
|
|
ONa |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|||
|
|
|
|
|
|
|||
57
АГУЛЬНЫЯ МЕТАДЫЧНЫЯ ЎКАЗАННІ І ЗАДАННІ ДА ВЫКАНАННЯ КАНТРОЛЬНАЙ РАБОТЫ
Студэнтам у рамках кантрольнай работы па дысцыпліне «Арганічная хімія з асновамі біяхіміі раслін» неабходна выканаць 6 заданняў, змест якіх ахоплівае ўвесь матэрыял праграмы. Нумары варыянтаў задач складаюцца па першых літарах прозвішча, імя і імя па бацьку з выкарыстаннем табл. 6. Напрыклад, студэнту Паскевічу Аляксандру Мікалаевічу неабходна выканаць наступ-
ныя варыянты задач: П – 1.14, 2.14; А – 3.01, 4.01, М – 5.11, 6.11.
Перад непасрэдным выкананнем кантрольнай работы неабходна азнаёміцца з узорамі выканання і афармлення падобных задач, якія прыведзены пры канцы кожнага задання. Для заданняя 6 узор не прыводзіцца. На пастаўленыя пытанні трэба адказваць па сутнасці, без абстрактных апісанняў. Адказы павінны змяшчаць раўнанні рэакцый і формулы патрэбных рэчываў. Умова кожнай задачы абавязкова запісваецца. У канцы работы прыводзіцца спіс выкарыстанай літаратуры.
|
|
|
|
|
|
|
Табліца 6 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Першыя літары |
Прозвішча |
|
Імя |
Імя па бацьку |
||||
прозвішча, імя |
|
|
|
|
|
|
|
|
Нумар задачы |
Нумар задачы |
Нумар задачы |
||||||
і імя па бацьку |
||||||||
А |
1.01 |
2.01 |
3.01 |
|
4.01 |
5.01 |
6.01 |
|
Б |
1.02 |
2.02 |
3.02 |
|
4.02 |
5.02 |
6.02 |
|
В |
1.03 |
2.03 |
3.03 |
|
4.03 |
5.03 |
6.03 |
|
Г |
1.04 |
2.04 |
3.04 |
|
4.04 |
5.04 |
6.04 |
|
Д |
1.05 |
2.05 |
3.05 |
|
4.05 |
5.05 |
6.05 |
|
Е |
1.06 |
2.06 |
3.06 |
|
4.06 |
5.06 |
6.06 |
|
Ж, З |
1.07 |
2.07 |
3.07 |
|
4.07 |
5.07 |
6.07 |
|
І |
1.08 |
2.08 |
3.08 |
|
4.08 |
5.08 |
6.08 |
|
К |
1.09 |
2.09 |
3.09 |
|
4.09 |
5.09 |
6.09 |
|
Л |
1.10 |
2.10 |
3.10 |
|
4.10 |
5.10 |
6.10 |
|
М |
1.11 |
2.11 |
3.11 |
|
4.11 |
5.11 |
6.11 |
|
Н |
1.12 |
2.12 |
3.12 |
|
4.12 |
5.12 |
6.12 |
|
О |
1.13 |
2.13 |
3.13 |
|
4.13 |
5.13 |
6.13 |
|
58
|
|
|
|
|
|
Заканчэнне табл. 6 |
||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Першыя літары |
Прозвішча |
|
Імя |
Імя па бацьку |
||||
прозвішча, імя |
|
|
|
|
|
|
|
|
Нумар задачы |
Нумар задачы |
Нумар задачы |
||||||
і імя па бацьку |
||||||||
П |
1.14 |
2.14 |
3.14 |
|
4.14 |
5.14 |
6.14 |
|
Р |
1.15 |
2.15 |
3.15 |
|
4.15 |
5.15 |
6.15 |
|
С |
1.16 |
2.16 |
3.16 |
|
4.16 |
5.16 |
6.16 |
|
Т, У |
1.17 |
2.17 |
3.17 |
|
4.17 |
5.17 |
6.17 |
|
Ф, Х, Ц |
1.18 |
2.18 |
3.18 |
|
4.18 |
5.18 |
6.18 |
|
Ч, Ш |
1.19 |
2.19 |
3.19 |
|
4.19 |
5.19 |
6.19 |
|
Э, Ю, Я |
1.20 |
2.20 |
3.20 |
|
4.20 |
5.20 |
6.20 |
|
Заданне 1
Задачы 1.01–1.20. Задача на веданне наменклатуры і ізамерыі арганічных злучэнняў (гл. метадычныя ўказанні с. 6–13; асноўныя паняцці і тэрміны; [1, с. 8–12].
Напішыце структурныя формулы злучэнняў А і Б па прыведзеных у табл. 7 назвах.
Для рэчыва А пабудуйце структурную формулу бліжэйшага вышэйшага гамолага з трэцясным С-атамам і дайце яму назву па сістэматычнай наменклатуры IUPAC.
Для рэчыва Б пабудуйце і назавіце любы структурны ізамер. Вызначце, чым абумоўлена іх ізамерыя.
Назавіце рэчыва В па сістэматычнай і трывіяльнай наменклатуры. Які від стэрэаізамерыі для яго характэрны? Пабудуйце для рэчыва В пару стэрэаізамераў.
Табліца 7
Варыянт |
Рэчыва А |
Рэчыва Б |
|
|
Рэчыва В |
|||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1.01 |
Гекса-2,4-дыен |
Метылпрапанаат |
CH2 |
|
|
CH |
|
CH |
|
O |
|
|
|
|
|||||||
|
|
|
||||||||
|
|
|
|
|||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
OH |
OH |
|
|
|
|
|||
1.02Гекс-3-ын 3-Метылбутан-1-ол HOOC CH CH COOH
1.03 1,3-Дыметылбен- |
2-Бром-2-метыл- CH3 |
|
|
CH |
|
CH2 |
|
CH |
|
COOH |
|
|
|
|
|
||||||||
зол |
бутан |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
CH3 |
|
|
NH2 |
|||||||
|
|
|
|
|
|||||||
1.042,2-Дыметылгекс- 2-Этылпентаналь CH3 CH CH COOH
3-эн |
CH3 |
NH2 |
|
59
Заканчэнне табл. 7
Варыянт |
Рэчыва А |
Рэчыва Б |
Рэчыва В |
1.052,2-Дыметылпента- 2-Метылбута-1,3- CH3 CH COOH навая кіслата дыен
|
|
|
NH2 |
|
|
|
|
|
1.06 Акт-4-эн |
2,2-Дыметылпра- HO |
|
CH |
|
CH |
|
COOH |
|
|
|
|
||||||
|
2 |
|
|
|
|
|
||
|
пан-1-ол |
|
|
|
|
|||
|
NH2 |
|||||||
|
|
|
|
|
||||
1.072,2-Дыметылпра- 4-Метылпентаналь HOOC CH CH2 COOH пан OH
1.08 |
3,3-Дыметылбут- 3-Этылпентан-3-ол |
H N |
|
|
|
CH |
|
|
|
|
(CH ) |
|
|
|
|
CH |
|
|
COOH |
||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||
|
1-ын |
|
2 |
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
2 3 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
NH2 |
|||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||
1.09 |
1,4-Дыэтылбензол |
2-Метылпентан- |
C H |
|
|
|
|
|
CH |
|
|
|
|
|
|
CH |
|
|
|
COOH |
|||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
3-он |
6 |
5 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1.10 |
2-Метылбутан |
Бутылэтанаат |
CH3 |
|
|
|
|
|
|
CH |
|
|
|
|
CH |
|
|
|
|
O |
|||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
OH |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||
1.11 |
3-Метылгепт-2-эн |
3-Метылпентан- |
CH |
|
|
|
|
CH |
|
|
|
|
|
COOH |
|||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
2-он |
3 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
|
|
OH |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||
1.12 |
Бутан-2-ол |
2,2,3,3-Тэтраметыл- С Н |
|
|
|
|
|
СН |
|
|
|
|
|
|
СООН |
||||||||||||||||||||||||||
|
|
бутан |
6 |
5 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ОН |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||
1.13 |
Бут-1-ын |
2,3-Дыметылгек- CH |
|
|
|
|
|
CH |
|
|
|
|
CH |
|
|
COOH |
|||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
санавая кіслата |
3 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1.14 |
2,2-Дыметылбутан Пентан-3-он |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
NH2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||
|
|
|
HOOC |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
CH |
|
|
(CH2)2 |
|
COOH |
|||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||
1.15 |
2,3-Дыметылбут- |
2-Метылгексан- |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
NH2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||
|
2-эн |
2-ол |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
HOOC |
|
|
|
CH |
|
|
|
|
CH2 |
|
|
COOH |
||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1.162-Метылгептан 3-Метылпентаналь CH3 CH CH COOH
|
|
|
OH NH2 |
|
||||||||||||||
1.17 |
2,2,4,4-Тэтраметыл- 3-Метылбутаналь |
|
|
|
|
NH2 |
|
|||||||||||
|
пентан |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
HOOC |
|
|
CH |
|
|
CH2 |
|
|
C6H5 |
|
||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||
1.18 |
Пентан |
3,3-Дыметылбута- |
|
|
|
NH2 |
|
|||||||||||
|
|
наль |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
OH |
|
|
HOOC |
|
|
CH |
|
|
CH2 |
|
|
|
|
||||||
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||
1.193,3-Дыметылгексан 2-Метылпрапан- HOOC CH CH COOH
1-ол |
OH OH |
|
1.20Пент-1-эн 2-Метылбутаналь HS CH2 CH COOH
NH2
60