- •1. Прадмет і задачы стылістыкі
- •2. Стылістыка і рыторыка
- •3. Сучасны стан стылістыкі як філалагічнай дысцыпліны
- •4. Вывучэнне пытанняў стылістыкі ў айчыннай філалогіі
- •5. Выбар слова. Прадметна-лагічнае і асацыятыўнае значэнне слова. Аб’ем і змест паняцця, выражаннага словам.
- •6. Агульная стылістычная характарыстыка лексікі сучаснай беларускай мовы. Эмацыянальна-экспрэсіўныя і функцыянальна-стылістычныя тыпы лексікі.
- •8. Стылістычнае выкарыстанне сінонімаў і перыфразаў.
- •9. Стылістычныя функцыі сінонімаў у мастацкай і публіцыстычнай літаратуры. Адкрытае і скрытае выкарыстанне сінонімаў.
- •10. Выкарыстанне амонімаў і паронімаў у стылістычных тэкстах. Каламбур і паранамазія. Памылкі ў выкарыстанні амонімаў, паронімаў і мнагазначных слоў.
- •11. Стылістычнае выкарыстанне антонімаў. Антытэза.
- •12. Стылістычнае выкарыстанне архаізмаў і неалагізмаў.
- •13.Запазычаныя словы, іх стылістычнае выкарыстанне ў смі
- •14. Слова і вобраз
- •15. Пераноснае ўжыванне слова. Тропы і іх стылістычная характарыстыка
- •16. Фоніка. Моўныя сродкі гукапісу
- •17. Тыповыя памылкі словаўжывання
- •18. Стылістычныя асаблівасці ўжывання назоўніка
- •19 Асаблівасці стылістычнага выкарыстання прыметнікаў.
- •20 Стылістычна выкарыстання займеннікаў
- •21. Вобразна-экспрэсіўныя якасці дзеяслова
- •22. Стылістычныя рэсурсы беларускага сінтаксіса. Асаблівасці сінтаксіса розных стыляў мовы
- •23. Стылістычныя асаблівасці розных тыпаў простага сказа.
- •24. Сінаніміка форм выказніка. “Расчляненне выказніка”.
- •25. Актуальнае чляненне выказвання і парадак слоў у сказе
- •26. Некаторыя выпадкі кіравання
- •27. Сінанімія прыназоўнікавых і 6еспрыназоўнікавых канструкцый
- •28. Сінаніміка прыназоўнікаў у 6ел. Мове
- •29. Стылістычныя аса6лівасці выкарыстання аднародных членаў сказа ў мастацкай літаратуры
- •30. Стылістычн. Аса6лівасці сказаў з аднароднымі членамі
- •Паралельныя сінтаксічныя канструкцыі
- •Стылістычныя асаблівасці канструкцый з дзеепрыметнікавымі словазлучэннямі
- •Стылістычныя асаблівасці канструкцый з дзеепрыслоўнымі словазлучэннямі
- •Стылістычныя асаблівасці канструкцый з аддзеяслоўнымі назоўнікамі
- •Экспрэсіўнае вылучэнне членаў членаў сказа
- •Асаблівыя прыёмы сінтаксічнай арганізацыі маўлення
- •37. Стылістычнае выкарыстанне складаных сказаў. Памылкі ў складаных сказах
- •38. Стылістыка тэксту як састаўная частка стылістыкі
- •39. Стылістыка мовы і стылістыка маўлення.
- •40. Звышфразавыя адзінствы
- •41. Тыпы сувязі ў празаічных строфах
- •42. Функцыянальна-сэнсавыя тыпы маўлення: апісанне, апавяданне, разважанне
- •43. Моўны вобраз у мастацкай літаратуры і публіцыстыкі.
- •Функцыянальныя стылі мовы. Агульная характарыстыка.
- •46 Асноўныя фунуцыі мовы і прынцыпы вылучэння функцыянальных стыляў
- •Гутарковы стыль
- •48. Афіцыйна-дзелавы стыль
- •49. Навуковы стыль
- •50. Публіцыстычны стыль
- •51. Літаратурна-мастацкі стыль
- •52. Асаблівасці мовы газеты, рыдё і тэлебачання як смі
- •53. Стыль інфармацыйнай заметкі
- •54. Стыль рэпартажу
- •55. Стыль публіцыстычнага тэксту
- •56. Стыль інтэрв’ю
52. Асаблівасці мовы газеты, рыдё і тэлебачання як смі
Газетная мова. Абумоўлена ўнутранымі законамі гэтай мовы. Асаблівасці: агульнадаступнасць, арганічнае злучэнне элементаў розных стыляў, падкрэслена сацыяльны характар і адносная замкненасць, стандартызаванасць, адкрытасць, асаблівы характар вобразнасці. Вялікая роля аўтара, яго думак.
Аб’ядноуваюцца розныя лексічныя сродкі: эмацыянальна-вобразная лексіка, афіцыйна-справавая, размоуная, кніжная, высока-паэтычная, зніжаная, грамадска-палітычная, навукова-тэхнічная лексіка.
53. Стыль інфармацыйнай заметкі
Інфармацыйная (хранікальная) заметка - адзін з асноўных, найбольш распаўсюджаных інфармацыйных жанраў. Для яго характэрна гранічная сцісласць, лаканічнасць пры значнай інфарматыўнай насычанасці, абмежаванасць ужывання вобразна-выразных адзінак, адсутнасць сродкаў выражэння адносін аўтара да апісваемага.
54. Стыль рэпартажу
Рэпартаж - інфармацыйны жанр публіцыстыкі, у якім імкненне да строгай дакументальнасці, фактаграфічнасці, дакладнасці ўраўнаважваецца тэндэнцыяй да яркасці, выразнасці выкладу, ад адкрытага выражэння вобраза аўтара так званага аўтарскага “я”, яго адносін да апісваемых падзей.
Адной з асаблівасцей гэтага жанру з.яўляецца выкарыстанне .цяперашняга рэпартажу. Гэты моўны прыём заключаецца ў тым, што для стварэння эфекта прысутнасці чытача пры апісанні падзей, якія адносяцца да мінулага, ужываецца цяперашні час.
55. Стыль публіцыстычнага тэксту
Публіцыстыцы уласціва адметная рыса, як адкрытасць, прамая аутарская ацэначнасць, спецыфічны характар вобразнасці. Публіцыстычны тэкст суб’ектыўны, ацэначны.
Аутар прама і непасрэдна звяртаецца да чытача са сваімі думкамі, ацэнкамі, вывадамі, канкрэтна-пачуццевыя формы самой рэчаіснасці. Задача: перакагаць, даказаць, павесці за сабой.