6. Основные физич. И химич. Св-ва воды.

вада -11,19 % Н₂ і88,81 % О₂ . Вада ў прыродзе сустракаецца ў трох агрэгатных станах: цвёрдым, вадкім і парападобным. Пераход з аднаго агрэгатнага стана у другі адбываецца са зменай тэмпературы і ціску. Тэмп=0, 0075^о С і ціску 6,1 мб в. На графіку кропка В адпавядае такім умовам і называецца (трайной кропкай). Прыродная вада не мае колеру, а ў тоўстых слаях – мае блакітна-зялёнае адценне..1 Тэмпература замерзання дыстыляванай вады прынята за 0^о С, а кіпення – за 100^о С пры ціску 760 мм. Тэмпература замерзання і кіпення вады залежыць ад яе салёнасці і атмасфернага ціску. Марская вада замярзае пры тэмпературы = – 1,0^о С да -2,0^о С, а кіпіць пры 100,08 – 100,64^о С пры нармальным атмасферным ціску. 2 Шчыльнасць вады – гэта маса вады у 1 см³ . макс плот прыТ=4^о С.. З павелічэннем салёнасці тэмпература замярзання вышэй тэмпературы найбольшай шчыльнасці. 3 Удзельная цеплаёмкасць вады- колькасць цяпла, якая неабходна для награвання 1 дм³ вады на 1 ^оС. 4 Цеплаправоднасць вады. Вада вельмі марудна праводзіць цяпло. Цеплаправоднасць вады пры 0^о С роўна 13,6 ^. 10^-4, а пры тэмпературы +20^о С – 14,3 ^. 10^-4 кал/см.С.град. Цеплаправоднасць лёду яшчэ меньшая. Пагэтаму лёд аслабляе цеплаабмен паміж вадой і паветрай. Колер вады. Вада ў тонкіх слаях не мае колеру. Празрыстасць вады велічыню празрыстасці прынята лічыць глыбіню, на якой бачны белы дыск Секкі. 5 Вязкасць вады абумоўлена унутраным трэннем, якое узнікае паміж часцінкамі вады і перашкаджае узаемнаму перамяшчэнню сумежных слаёў. Вязкасць адыгрывае двайную ролю.Химичные св-ва: Вада-ўніверсалным растваральнікам. Ад велічыні раствораных часцінак прыродныя растворы могуць быць малекулярна-іоннымі і калоіднымі. 1 Мінералізацыі (S), міліграмах рэчываў, раствораных у адным літры вады (мг/дм³). Пры канцэн-ях звыш 1000 мг/дм³ мінералізацыя выражаецца ў г/дм³ (^о/_оо). Воды падзяляюцца на прэсныя –(мінер=да 1 ^о/_оо), саланаватыя – 1 – 24,7 ^о/_оо, салёныя ці мінеральныя – (24,7 – 47,0 ^о/_оо) і расолы (рапа, салёнасць звыш 47 ^о/_оо). 2. Рэчывы у вадзе- пяць груп: галоўныя э-ты (іоны: карбанатны (CO₃^--), гідракарбанатны (HCO₃^--), сульфатны (SO₄^--), хларыдны (Cl^-), і катыёны: кальцыя (Ca⁺⁺), натрыя (Na⁺⁺), магнія (Mg⁺⁺), калія (K⁺)); біягенныя элементы (азота, фосфара і крэмній); мікраэлементы (бром, фтор, ёд, марганец, медзь, кобальт, радый і іншыя.); раствораныя газы(кісларод, вокісел вугляроду, серавадарод, метан, Растварэнне газаў у вадзе памяншаецца з павялічэннем тэмпературы і салёнасці вады) і арганічныя рэчывы. На глыбіню кісларод паступае шляхам перамешвання вады таму зімой - замор рыбы. Пры раскладанні арганічных рэчываў, у асноўным бялковых, у безкіслародных (анаэробных) ўмовах утвараецца серавадарод (Н₂S). Кіслотнасць воднага асяроддзя (рН)=дысацыяцыі вады:Н₂О = Н⁺ + ОН^-Іон Н⁺ з’яўляецца носьбітам кіслотных, ОН^-- – шчолакавых уласцівасцей. У нейтральным (рН = 7). рН менш 7-кіслае (рН < 7; падземных вод і вод балот). (рН > 7). арганічныя рэчывы= сапраўдных рствораў, калоідаў і суспензіі. Змяненні салявога складу прыродных вод адпаведна з кліматычнымі ўмовамі добра адлюстроўвае схема М. Г. Валяшка:

Усыханне і павелічэнне мінералізацыі

→ → → → → → → → → → → →

НСО₃^- → SO₄ → Cl^- Са⁺⁺ → Mg⁺⁺ → Na⁺

^{← ← ← ← ← ← ← ← ← ← ← ←}

Увільгатненне і памяншэнне мінералізацыі

← ← ← ← ← ← ← ← ← ← ← кант-ыя воды -карбанатныя іоны, у марскіх – хларыдныя.