- •4. Акустычныя і фізіялагічныя характарыстыкі маўлення
- •5.Асн адзінкі гукав сістэмы бел мов. Сегментн і суперсегментн ад, адрознен.
- •7.Артыкул-акуст і функцыян прынцыпы размеж галосных і зычн гукаў.
- •8. Склад, тыпы складоў. Тэорыя складападзелу.
- •9. Такт (сінтагма) і фраза.Паняцце фанетычнага слова.
- •10. Артыкуляцыйна-акустыная класіфікацыя зычных.
- •11.Артыкул. Хар-ка гал. Гукаў
- •12. Фанетыч працэс ў суч бел мове.Пратэза эпентэза, метатэза, гаплалогія.
- •13. Фанетычн працэсы ў суч бел м.Асіміляц, дысіміляц, фанет чаргаванне.
- •14. Нац адметныя гукі бел мовы. Сінтагматыка гукаў.
- •15.Задачы і прынцып транскрыпцыі.Фанет і фанемат транскрі, іх адрозн.
- •16. Фанема, яе адрозненне ад гукаў. Сістэма фанем беларускай мовы.
- •18. Дыферынцыяльныя і інтэгральныя прыметы фанем
- •20. Націск і яго характарыстыкі.
- •21. Арфаэпія як навука. Паняцце арфаэпічнай нормы.
- •22. Вымаўленне галосных, зычных і спалучэнняў зычных.
- •24. Графіка. Гісторыя складвання сучаснай графічнай сістэмы.
- •25. Арфаграфія. Прынцыпы арфаграфіі
- •27.Слова як асн адзінка лексікалог, яго прым.План змест івыражэння.
- •28.Адзінства лексічнага і граматычнага ў слове. Слова і варыянты слова.
- •29.Лексе зн слов.Дэнататыўн,сігніфікатыўн,канатацыйн і інш кампан сло.
- •30.Асноўн тыпы лексічн значэн слова.Прам- перан,свабо-звяз, матывав-нематываваныя, лагічныя-вобраз, канкрэтн-абстрактныя значэнні.
- •31.Сістэмныя адзінкі лексікалог лсг,тэматычная група, семантычн поле.
- •32. Парадыгматычныя і сінтагматычныя адносіны ў лексіцы.
- •33.Полісемія.Структ мнг слова.Паняце лс варыянта.
- •34. Сінонімы, антонімы. Класіфікацыя сінонімаў. Абсалютныя сінонімы, кантэкстуальныя сінонімы. Антонімы маўленчыя і кантэкстуальныя. Структурныя тыпы антонімаў.
- •35. Амонімы. Іх асноўныя рысы і сутнасць адрознення ад мнагазн.Слоў.
- •36. Паронімы, іх паходжанне, прыемы ўжывання.
- •37. Словы народнай этымалогіі. Перыфразы. Эўфемізмы і дысфемізмы.
- •38.Нацыяналіспецыфіка бел.Лексікі. Безэквівалентная і фонавая лексіка.
- •40.Храналагічн расслаенне бел лексікі.Індаеўр.Усхслав.Агульнасл лекс
- •42.Запазыч лексіка б мов. Інтэрнацыяналізмы і калькі.
- •43.Стыліст раччлаен бел лекс.Лекс моўн-функц стыл.Міжст лекс
- •47.Лексікагаф, яе задачы. Ттыпы слоўнік.
- •51.Класіфікац фразеао зварот паводле ступ злітн кампанентаў.
- •54 Прыказкі (прымаўкі). Крылатыя выслоўі. Перыфразы.
- •55. Марфемы як значныя часткі слова. Тыпы і семантыка марфем.
- •58. Тыпы словаўтваральных значў. Прадукт і непрадуктыўныя афіксы.
- •59. Гістарычныя змены ў складзе і структуры слоў.
43.Стыліст раччлаен бел лекс.Лекс моўн-функц стыл.Міжст лекс
Стыль – гэта такая разнавіднасць мовы, што служыць сродкам зносін паміж людзьмі ў той ці інш. дзейнасці, характарызуецца пэўным адборам і арганізацыяй моўных сродкаў, а таксама ўжываннем іх у адпаведнасці са зместам, задачамі і сітуацыяй маўлення. Навуко – разнавід. літ. мовы, якая выкарыстоўваецца з мэтай даходлівага, доказнага апісання навуковых адкрыццяў, тэхнічных дасягненняў, асвятлення культурна-гістарычных праблем. Шырокае ўжыванне нав. і тэхн. тэрмінаў, нявобразных слоў. Афіцыйна-справавы – гэта разнавіднасць літ.мовы, якая забяспечвае афіцыйныя зносіны людзей і рэалізуецца ў галіне права і заканадаўства, у службовай перапісцы ўстаноў, грамадзян з установамі. Лаканічнасць выкладу, сцісласць, строгасць у адборы слоў і выразаў. Публіцыстычны – разнавіднасць літ.мовы, якая выкарыстоўваецца ў грамадска-палітычнай літаратуры, перыядычным друку, публічных выступленнях, прамовах на сходах, мітынгах, па радыё і тэлебачанні з мэтай перадачы інфармацыі і ўздзеяння на людзей. Мастацкі - разнавіднасць літ. мовы, якая выкарыстоўваецца ў прозе, паэзіі, драматургіі з мэтай эстэтычнага ўздзеяння на людзей, з мэтай задавальнення духоўных патрэб грамадства. Гутарковы – гэта стыль штодзённых зносін людзей, які рэалізуецца без папярэдняй падрыхтоўкі ў вуснай дыялагічнай форме і неафіцыйных, нязмушаных умовах. Нейтральная (межстылёвая) лексіка – словы, якія выконваюць толькі намінатыўную функцыю, не маюць стылістычнай афарбоўкі і ў аднолькавай ступені выкарыстоўваюцца ва ўсіх стылях літ. мовы. Бел.літ.мова выкарыстоўваецца як сродак пісьмовых, так і вусных зносін людзей. У яе лексічнай сіст. размяж.:Кніжная лексіка – словы, што ўжываюцца пераважна ў навуковай і вучэбнай літаратуры, афіцыйна-дзелавых дак., публіцыстыцы. Гутарковая лексіка – гл. Гутарковы стыль.
44.Лексіка з пукту погл характ функцыянав. Акт і пас лекс. У мове суіснуюць 2 пласты слоў- актыўныя ва ўжытку, здольн абслуг усе сферы дзейнасці людзеў,і словы меншай ступені сучаснасці, і малаўжывальныя, якія аднос да пасіўай лексікі.У залежнасці ад прычын, Актыўная лексіка – усё сучасныя прывычныя і ўжывальныя словы, якія не маюць ні адцення ўстарэласці, ні адзення навізны:
Стылістычна нейтральныя агульнанародныя словы, што ўжываюцца ў розных стылях мовы і вядомыя ўсім яе носьбітам: вада, дарога, сястра, дом, бераг, лес і г.д. (Нейтральная лексіка)
Тэрміналагічныя словы розных галін навук, якія выкарыстоўваюцца ўсімі носьбітамі мовы: алфавіт, алмаз, квадрат, радыус, гіпертанія, эпідэмія.
Пасіўная лексіка – рэдкаўжывальныя, зразумелыя, але непрывычныя з-за сваёй устарэласці ці навізны словы. Напр., воласць, павет, цівун, саха, лабіраваць, спонсар, прэзентацыя.
Гістарызмы – гэта назвы тых прадметаў, з’яў і паняццяў, якія зніклі з сучаснай рэчаіснасці, “сталі гісторыяй”. Да іх адносяцца назвы грам.-паліт. паняццяў, характ. для мінулых эпох (баярын, аброк, войт, валока, земства)
Архаізмы – гэта словы, якія ‘яўляюцца ўстарэлымі назвамі тых прадметаў і паняццяў, што існуюць у сучаснай рэччаіснасці, але абазначаюцца новымі словамі. Напр., раць – войска, рамёны – плечы, тлумач – перакладчык і г.д.
Неалагізмы – гэта новыя словы ці новыя значэнні вядомых слоў, якія называюць новыя прадметы, з’явы сучаснай рэчаіснасці і не страцілі адцення навізны: галаграфія (метад атрымання аб’ёмнага малюнка), комікс (апавяданне ў карцінках з суправаджальным тэкстам). Як толькі такія словы стан. агульнавядомымі і страчваюць адценне навізны, яны перастаюць быць неалагізмамі. Напр., касманаўт, акванаўт, харчразвёрстка, чырвонаармеец.
Аказіяналізмы – індывідуальна-аўтарскія неалагізмы, якія ствараюцца майстрамі слова з пэўнымі стылістычнымі мэтамі.
Ранішні раззязюлены лес; Я ў сад хачу! У той праснорны сад, дзе вішанна, і яблычна, і грушна…
46.Бел лексікаграфія Лексікаграфія (грэч. lexikos – які адносіцца да слова і grapho - пішу) - раздзел мовазнаўства, у якім распрацоўваюцца тэарэтычныя асновы і практычныя прыёмы складання слоўнікаў. Бел лексікаграф мае шматвяков гістор, у як выдзял 3 пер: даслоўнікав, ранні слоўнікавы і перыяд развітой лексікаграфіі.
Першы пер звязаны з дейнасцю перапісчыкаў і перакладчык. Яны тлум словы, прыем- глоса.Вял знач мае Фскарына”біблія”1517 і “Мал падар кніга”1522.У сваіх кнігах ён тлумач звыш 200 слоў. Таксама В Цяпінсі.Выд пераклад “Евангеля” на старабел мову.
Др перпач з кан. 16 ст, калі зяўл рукапісн зборн глосаў. Перш друкав перакл слоўн”Лексісь”Лаўрэнц Зізанія 1596
3 пер 20я гад 20ст. выдадз каля 100 слоўнік розн тыпу. Гарэцкі, Некрашэвіч.