22. Праблематыка і жанравыя асаблівасці аповесці-казкі “Пра смелага ваяку Мішку і яго слаўных таварышаў”

Гэта своеасаблівы твор з казачнымі эл. на аснове арыгінальнай аўтарскай фабулы.Складаецца з 11 раздз.,кожны закончаны ў сэнсавых адносінах.Утэксце шмат знакаў прысутнасці аўтара.Адлюстроўваецца жыцце мядзведзя ад маленства да сталасці.Твор валодае пазнавальным патанцыялам: адлюстраваны норавы i звычкi мядзведзяӯ.Мядзведзiца выхоӯвае свайго сына як i iнш.мацi. Калi трэба i кухталёӯ надае за дрэнныя паводзiны, i баронiць яго ад сярдзiтага бацькi, мые яго,корміць.Яны вельмi любяць мёд i малiны.Вось смачныя ягады i Мiшкава(М) непаслушэнства сталi прычынай яго прыгод.Ён вырашыӯ без мацi схадзiць паесцi ягад i сустрэӯ Барадатага.Казёл гэты жыӯ ӯ батальоне чырвонаармейцаӯ.Казёл i сабака Жук былi да некат. ступенi вайсковымi асобамi.Байцы 3-га батальона забiраюць мядзведзя да сябе,ён становiцца вайскоӯцам. У творы з гумарам апiсваюцца прыгоды сяброӯ i на вайне, i у час кароткiх адпачынкаӯ.Сабака,казёл i М. весялiлi чырвонаармейцаӯ,асабiва М. Калi М. хацелi апрануць ва ӯланскую кавалерскую амунiцыю ён прыняӯ толькi мундзiр, а штаны з залатымi лампасамi разадраӯ на 2 палавiны.Гэта нелюбоӯ да генеральскiх штаноӯ дапамагла М. здзейснiць гераiчны ӯчынак.Ён,седзячы на дрэве,убачыӯ коннiка ӯ такiх штанах.Скочыӯ унiз проста на каня заду кавалерыста, якi аказаӯся камандзiрам польскiх уланаӯ,i стаӯ «шкуматаць» штаны.Былi i такiя подзвiгi:М. падносiӯ кулямётныя ленты ӯ час бою,выцягнуӯ плот з байцамi i кулямётам,якi ледзь не патануӯ пры пераправе.Аднойчы ӯ якасцi трафея «прыгнаӯ» польскi самалёт.Аднак i свавольнiчаӯ М. таксама. М. сцягнуӯ вулей, у якiм былi i пчолы,якія добра закусалi яго,што ён ускочыӯ у рэчку.Байцы даравалi сваiх артыстаӯ,бо яны рабiлi свае правiннасцi па сваёй несвядомасцi.З-за свайго захапленны салодкiм Мiшка з´еӯ амаль не ӯвесь мех цукру, байцы занепакоiлiсь адсутнасцю апетыту ӯ М. i паклiкалi да яго доктара, а той i не ведаӯ як лячыць пацыента,таму прапісаў рыцыныі клізму.Калі гэты эпізод не меў дрэнных наступстваў,то захапленне Барадатага махоркай маглоб скончыцца дрэнна.Седзячы на др.возе,М. скарміў яму пачкi з тытунём,пакуль з казлом не стала зусім дрэнна.Тут праўдзіва паказваецца,якая шкода можа быць ад нiкацiну.Увогуле,у аповесцi шмат выхаваӯчых момантаӯ:М. не паслухаӯся мацi,адышоӯ ад бярлогi i згубiӯся,палез за пчоламi i яны яго пакусалi.

У творы паказаны ідэял сяброўства.Узаемаадносіны жывел,а таксама дюдзей і жывел могуць быць прыкладам для чытачоў.Спрыяе ўзнікненню цікавасці казчная фтмасфера.Усе факты рэалістычныя.нават артыствзм жывел,якіх проста маглі б выдрэсіраваць.Але пры гэтым М., Жук i Барадаты думаюць i разважаюць. Паводзяць сябе зусiм як людзi.У раздз.“Што сталася з акторамі”расказана пра далейшы лес сваіх герояў:Барадаты трагічна загінуў,напароўшыся на штыкі.Жук і яго патомства вартуюць калгасныя свірны і дзярж.граніцы.Цікава,што пісьменнік змяніў фінал твора у частцы пра М. У выданні 1953 г:Мішку здаюць у заалаг. сад,дзе ён весялiць дзяцей i дарослых. Фiнал твора становiцца больш аптымiстычным,таму аповесць яшчэ больш становіцца прыдатнай для дзіцячага чытання ў розных узрастовых групах.