2.Аналіз і ацэнка рэнтабельнасці і эфектыўнасці выдавецкага праекта.

Выдавецтва з'яўляецца адным з найбольш рызыковых сродкаў бізнэса. Гэта звязана з тым, што ёсць некалькі фактараў, якія негатыўна ўплываюць на фінансава-эканамічны стан выдавецтва.

Асноўны фактар ​​рызыкі ў працы выдавецтва - выпушчаная кніга можа апынуцца незапатрабаванай. Калі выдавецтва працуе з новым аўтарам, які пакуль яшчэ не выдаў ні адной кнігі, то ў такім праекце рызыка атрымліваецца максімальнай.

Калі кніга будзе няўдалай, то выдавецтва можа панесці значныя затраты, якія ніхто не кампенсуе.

Яшчэ адным немалаважным фактарам рызыкі з'яўляецца прынятая схема працы з аптавікамі і крамамі. Выдавецтва павінна загадзя прафінансаваць усе выдаткі па праекце, а грошы ад аптавікоў і крам за прададзеныя кнігі, як правіла, паступаюць з вялікай затрымкай (5-6 месяцаў з моманту продажу ў краме, а часам і больш).

Акрамя таго, часцяком аб'ём вырабленага накладу значна перавышае сярэднемесячныя продажы. Гэта значыць, што вяртанне ўкладзеных сродкаў можа ажыццяўляць на працягу года або нават больш працяглага перыяду.

Мала таго, што прадавацца (г.зн. адгружацца) кніга можа год і больш, так яшчэ і грашовыя сродкі за адгружаныя кнігі паступаюць у выдавецтва з большай затрымкай (некалькі месяцаў). Таму часцяком рэалізацыя выдавецкіх праектаў патрабуе прыцягнення значнага вонкавага фінансавання (крэдыты банкаў), а гэта таксама дадатковыя выдаткі.

Асноўныя выдаткі выдавецкага праекта (па этапах):

• выдаткі на рэдагаванне і карэкціроўку аўтарскага тэксту (рэдактар і карэктар);

• выдаткі на стварэнне арыгінал-макета (вярстальнік);

• затраты на атрыманне ISBN (унікальны нумар, які прысвойваецца Кніжнай палатай РБ кожнай кнізе);

• выдаткі на выпуск кнігі (выдаткі на друкарню - самы істотны артыкул выдаткаў).

Асноўныя выдаткі, вядома ж, звязаныя з выпускам кнігі. Ёсць два асноўных спосабу вытворчасці кнігі: афсетны і лічбавы. Лічбавай дазваляе выпускаць вельмі невялікі наклад (нават і адну кнігу), але сабекошт пры гэтым атрымліваецца вельмі высокі. Таму выкарыстаць дадзены спосаб не выгадна.

Выдавецтвы размяшчаюць заказы ў друкарні, якая вырабляе кнігі з выкарыстаннем афсетнага друку. Але пры гэтым яны вымушаны рабіць заказ мінімум на 1000 асобнікаў, бо пры меншай колькасці вытворчая сабекошт адной кнігі зноў-такі атрымліваецца вялікі (вядома, не такі, як пры лічбавым друку, але ўсё роўна даволі высокі).

Акрамя выдаткаў па праекце выдавецтву даводзіцца несці і бягучыя (аперацыйныя) расходы, звязаныя з захоўваннем і продажам кніг:

• аплата працы менеджэраў па продажах;

• аплата працы кладаўшчыка;

• арэнда склада;

• дастаўка кніг аптавікам і крамам;

• дастаўка кніг ад аптавікоў і крам (пры вяртанні кніг, калі яны не прадаюцца);

• працэнты па крэдыце (калі для рэалізацыі выдавецкага праекта будуць прыцягвацца крэдытныя рэсурсы).

Па ўсіх вышэйпералічаных прычынах большасць выдавецтваў прапануюць аўтарам (асабліва пачаткоўцам) ўзяць на сябе ўсе выдаткі, а таксама рызыкі, звязаныя з рэалізацыяй праэкта па выпуску іх кніг. Бягучыя выдаткі выдавецтва як правіла бяруць на сябе (пры гэтым выдаткаў на выплату адсоткаў па крэдыту ў іх не ўзнікае, бо усе фінансуе аўтар).