1.Прыкніжная анатацыя. Яе роля, змест, аб’ём, спецыфіка рэдагавання. Тыповыя недахопы прыкніжных анатацый.

Анатацыя коратка характарузуе змест выдання, яго мэтавае прызначэнне, чытацкі адрас. Як элемент выхадных звестак анатацыя можа быць змешчана на абароце тытульнага ліста або на канцавой паласе. Аб’ём анатацыі — каля 500 друкаваных знакаў (8–9 радкоў).

Анатацыя служыць для першага знаёмства чытача з кнігай. На ёй грунтуюцца найважнейшыя кнігагандлёвыя працэсы — заказ літаратуры, рэкамендацыі чытачам, прапаганда і рэклама выданняў.

У анатацыі неабходна ўказваць, што новага нясе выданне чытачу ў параўнанні з блізкімі па тэме і прызначэнні. Дапускаецца ўключаць у анатацыю звесткі пра аўтара твора (твораў) і г. д.

Анатацыю прыводзяць ва ўсіх кніжных выданнях, акрамя навуковых выданняў па натуральнай і тэхнічнай тэматыцы.

Праводзячы ацэнку жанра анатацыі, рэдактар зыходзіць не толькі з яе прызначэння, але таксама са зместу, інфармацыйнай каштоўнасці, мэтавага і чытацкага прызначэння. Прыкніжная анатацыя істотна адрозніваецца ад усіх іншых анатацый. З фармальнага боку гэта адрозненне складаецца ў тым, што прыкніжная анатацыя не мае бібліяграфічных дадзеных. Анатацыя такога роду, размешчаная ў кнізе побач з прадмовай, не можа ні ў якой ступені паўтараць яе змест.

Пры складанні і апрацоўцы анатацыі рэдактар заўсёды ўлічвае характар выдання. У анатацыі да мастацкага твора або навуковай кнізе патрэбна даць кароткія звесткі пра аўтара; ў навукова-папулярным выданні карысна адзначыць раздзелы, якія прадстаўляюць найбольшую цікавасць для чытача; у працы, якая выходзіць не першы раз, істотна сказаць, чым адрозніваецца новае выданне ад папярэдняга, і да т. п.

Тыповыя недахопы прыкніжных анатацый:

1. Адсутнасць канкрэтыкі і праўдзівасці.

2. Форма і змест не адпавядаюць чытацкаму адрасу і мэтаваму прызначэнню.

3. Анатацыя паўтарае змест прадмовы.

4. Анатацыя цалкам пераказвае тэкст.

5. Неаб’ектыунасць анатацыі.

2. Заканадаўчая база выдавецкай справы Беларусі.

Задачи, стоящие перед белорусскими государственными издательствами, изложены в Программе развития отрасли печати и средств массовой информации на 2016—2гг. Главные из них — выпуск качественной востребованной социально значимой литературы; коренная перестройка маркетинговой политики, направленная на перспективное планирование и оперативную реализацию выпущен ной продукции; улучшение финансово-экономической ситуации в издательско-полиграфическом комплексе Беларуси.

Издательская деятельность в республике регламентируется законами Республики Беларусь «Об авторском праве и смежных правах», "О рекламе", Декретом Президента Республики Беларусь "О лицензировании отдельных видов издательской деятельности" и другими нормативными актами. Общее руководство осуществляет Министерство информации Республики Беларусь. Центром государственного статистического учета печатной продукции является Национальная книжная палата Беларуси, которая выполняет функции национального центра по стандартной нумерации книг и брошюр и присваивает идентификаторы издательствам и издателям.

29 декабря 2012 г. Президентом Республики Беларусь подписан Закон Республики Беларусь № 8-З «Аб выдавецкай справе ў Рэспубліцы Беларусь».

Этот закон — первый в Беларуси законодательный акт в сфере издательства. Реализация закона позволяет создавать благоприятные условия для развития издательской сферы, обеспечивать государственные приоритеты в развитии этой сферы с применением современных форм регулирования, которые соответствуют международным стандартам, уверены в Министерстве информации.

Закон предусматривает замену существующего механизма лицензирования издательской и полиграфической деятельности более демократичным механизмом государственной регистрации издателей и производителей печатных изданий.

В целом закон регламентирует все этапы издательской деятельности — от редакционно-издательской подготовки оригинал-макетов и изготовления печатных изданий до их распространения.

В документе закреплены основы издательского дела и направления государственной политики в этой сфере. Он позволяет осуществлять комплексное государственное регулирование в области печати, определяет правовые отношения между субъектами издательского дела, а также их отношения с государственными, общественными организациями и гражданами.

Білет 9