- •1. Лексікалогія як раздзел мовазнаўства
- •2. Мнагазначнасць слова
- •Лексічныя моўныя апазіцыі
- •Апазіцыі фармальнай тоеснасці. Амонімы
- •Апазіцыі семантычнай тоеснасці. Сінонімы
- •Апазіцыі семантычнай процілегласці. Антонімы.
- •Фармальна-семантычныя апазіцыі. Паронімы.
- •3. Дыферэнцыяцыя слоўнікавага складу
- •Актыўная і пасіўная лексіка. Новыя і ўстарэлыя словы
- •Лексіка беларускай мовы паводле сферы ўжывання
- •Лексіка беларускай мовы паводле с тылістычнай дыферэнцыяцыі
- •4. Фразеалогія як раздзел мовазнаўства
- •Фразеалагізм як моўная адзінка і яго прыметы
- •Класіфікацыі фразеалагічных зваротаў
- •5. Лексікаграфія як навука
- •Віды лінгвістычных слоўнікаў
- •6. Фанетыка і фаналогія як раздзелы мовазнаўства
- •Гук і фанема
- •Фанетычны падзел маўленчай плыні
- •Гукі мовы і аспекты іх вывучэння
- •Класіфікацыя гукаў маўлення і яе прынцыпы
- •Артыкуляцыйная класіфікацыя галосных
- •7. Склад I складападзел
- •Фанетычная прырода націску
- •8. Пазіцыйныя і гістарычныя чаргаванні гукаў
- •Чаргаванні галосных гукаў
- •Чаргаванні зычных гукаў
- •9. Арфаэпія як правілы рэалізацыі фанетычнай сістэмы
- •Асноўныя правілы вымаўлення зычных
- •Адхіленні ад норм літаратурнага вымаўлення і іх пры- чыны
- •10. Графіка, яе прадмет і задачы. Алфавіт як аснова графікі
- •11. Арфаграфія і яе прынцыпы
- •Кароткія звесткі з гісторыі беларускай арфаграфіі
- •12. Назоўнік як часціна мовы. Лексіка-граматычныя разрады назоўніка
- •Род назоўнікаў
- •Склон назоўнікаў. Асноўныя значэнні склонаў
- •Назоўнікі трэцяга скланення, іх канчаткі
- •Рознаскланяльныя назоўнікі, іх канчаткі
- •Скланенне назоўнікаў у множным ліку
- •Скланенне некаторых прозвішчаў і геаграфічных назваў
- •Нескланяльныя назоўнікі
- •Формы назоўнікаў з суфіксамі ацэнкі
- •Утварэнне назоўнікаў
- •13. Паняцце аб словаўтварэнні
- •14. Граматычныя значэнні і сродкі іх перадачы
- •Часціны мовы як лексіка-граматычныя разрады слоў
- •Сістэма часцін мовы
- •15. Марфемная структура слова. Марфема
- •Тыпы марфем
- •Аснова слова і канчатак
- •Корань і афіксы
- •Змены ў марфемнай структуры слова
- •16. Прыметнік як часціна мовы
- •Разрады прыметнікаў
- •Поўныя і кароткія формы прыметнікаў
- •Ступені параўнання якасных прыметнікаў
- •Формы прыметнікаў са значэннем ацэнкі і меры якасці
- •Утварэнне прыметнікаў
- •17. Лічэбнік як часціна мовы. Разрады лічэбнікаў
- •Уласнаколькасныя лічэбнікі
- •Зборныя лічэбнікі
- •Сінтаксічная сувязь лічэбнікаў з назоўнікамі
- •Скланенне ўласнаколькасных, зборных і дробавых лічэбнікаў
- •Парадкавыя лічэбнікі, іх утварэнне і скланенне
- •Пераход лічэбнікаў у іншыя часціны мовы
- •Няпэўна-колькасныя словы
- •18. Займеннік як часціна мовы
- •Асабовыя займеннікі
- •Зваротны займеннік сябе
- •Прыналежныя займеннікі
- •Указальныя займеннікі
- •Азначальныя займеннікі
- •Пытальныя і адносныя займеннікі
- •Адмоўныя займеннікі
- •Няпэўныя займеннікі
- •Пераход слоў іншых часцін мовы ў займеннікі. Ужыванне займеннікаў у ролі іншых часцін мовы
- •19. Дзеяслоў як чаcціна мовы
- •Асновы дзеяслова
- •Пераходныя і непераходныя дзеясловы
- •Зваротныя дзеясловы
- •Катэгорыя стану дзеясловаў
- •Паняцце трывання
- •Утварэнне суадносных пар трывання
- •Ступеннае ўтварэнне трыванняў
- •Паняцце катэгорыі ладу. Абвесны лад
- •Катэгорыя часу дзеясловаў
- •Цяперашні час
- •Будучы час
- •Прошлы час
- •Катэгорыя асобы дзеясловаў
- •Безасабовыя дзеясловы
- •Спражэнне дзеясловаў
- •Рознаспрагальныя дзеясловы
- •Утварэнне дзеясловаў
- •20. Дзеепрыметнік и дзеепрыслоуе Дзеепрыметнік як дзеяслоўная форма
- •Утварэнне дзеепрыметнікаў
- •Пераход дзеепрыметнікаў у прыметнікі
- •Дзеепрыслоўе як дзеяслоўная форма
- •Адноснае абазначэнне часу дзеепрыслоўямі
- •Утварэнне дзеепрыслоўяў
- •Ужыванне дзеепрыслоўяў
- •21. Прыслоўе як часціна мовы
- •Разрады прыслоўяў паводле значэння
- •Ступені параўнання якасных прыслоўяў
- •Формы прыслоўяў са значэннем ацэнкі і меры якасці
- •Спосабы ўтварэння прыслоўяў
- •Ужыванне прыслоўяў у ролі іншых часцін мовы
- •Безасабова-прэдыкатыўныя словы (катэгорыя стану) Агульная характарыстыка безасабова-прэдыкатыўных слоў
- •Утварэнне безасабова-прэдыкатыўных слоў
- •22. Службовыя цасцины мовы Прыназоўнік як часціна мовы
- •Невытворныя і вытворныя прыназоўнікі
- •Ужыванне прыназоўнікаў са склонамі
- •Асноўныя значэнні прыназоўнікаў
- •Злучнік як часціна мовы
- •Злучальныя і падпарадкавальныя злучнікі
- •Класіфікацыя злучнікаў паводле іх паходжання, структу- ры і спосабу ўжывання
- •Часціцы як часціна мовы
- •Класіфікацыя часціц
- •Часціцы, якія выражаюць дадатковыя сэнсавыя адценні
- •Мадальныя і мадальна-валявыя часціцы
- •Эмацыянальна-экспрэсіўныя часціцы
- •Выклічнік як часціна мовы
- •Разрады выклічнікаў
- •Мадальныя словы.Мадальнасць і сродкі яе выражэння
- •Мадальныя словы іх характарыстыка і семантычныя разрады
- •Суадноснасць мадальных слоў з іншымі часцінамі мовы
Эмацыянальна-экспрэсіўныя часціцы
Эмацыянальна-экспрэсіўныя часціцы выражаюць эмацыянальную
ацэнку выказвання або ўзмацняюць яго выразнасць. Да гэтай групы ад-
носяцца клічныя і ўзмацняльныя часціцы.
Клічныя часціцы што за, як, ну, ну і, вось, вось дык, няхай (хай),
куды даюць эмацыянальна-экспрэсіўную характарыстыку асобы,
прадмета, дзеяння, надаюць выказванню розныя эмацыянальныя адценні
– захаплення, радасці, здзіўлення, насмешкі і інш.: Што за дока быў
дзед Мікіта ў маладыя гады! I не было ў сяле роўнага яму (К-с). Як мно-
га гавораць мне назвы такія – Мінск, Пінск, Брэст! (Бр.).
Узмацняльныя часціцы нават, ды, дык, ж (жа), аж (ажно), і, ні,
усё, сабе ўзмацняюць змест выказвання, лагічна выдзяляюць і падкрэслі-
ваюць сэнс пэўнага слова, словазлучэння, сказа: Панасыпала сёння сумё-
таў, аж схаваліся яблынь камлі (Бур.). Гуртам і ў бядзе лягчэй (Пр.).
Каса станавілася ўсё цяжэйшай, рукі наліваліся ўтомаю (I.М.). Узмац-
няльнае значэнне эмацыянальна-экспрэсіўных часціц асабліва выразна
выяўляецца тады, калі яны ўжываюцца ў спалучэнні з іншымі часціцамі:
Дык вось які Мінск! Ой, дый горад жа! (К-с).
2.3.6. Словаўтваральныя і формаўтваральныя часціцы
У асобную групу вылучаюцца часціцы, якія служаць для ўтварэн-
ня новых слоў ці новых формаў слоў. Да словаўтваральных адносяцца
часціцы паводле паходжання, а ў сучаснай мове прыстаўкі не-(ня), ні-,
ані-, абы-, постфіксы -небудзь, -сьці(-сь). З дапамогай прыстаўкі не-(ня-)
ад назоўнікаў, прыметнікаў, прыслоўяў утвараюцца словы з супрацьле-
глым значэннем – антонімы: прыяцель – непрыяцель, далёкі – недалёкі,
лёгка – нялёгка, высока – невысока.
З дапамогай прыставак не-, абы-, постфіксаў -небудзь, -сьці(-сь)
утвараюцца: няпэўныя займеннікі ад займеннікаў адносных: што – не-
шта, абы-што, што-небудзь, штосьці(штось); які – нейкі, абы-які, які-
небудзь, якісьці (якісь); чый – нейчы (нечы), абы-чый, чый-небудзь, чый-
сьці (чыйсь); няпэўныя прыслоўі ад займеннікавых прыслоўяў: дзе –
недзе, абыдзе, дзесьці (дзесь), дзе-небудзь; як – неяк, абы-як, яксьці, як-
небудзь; калі – некалі, абы-калі, калісьці (калісь), калі-небудзь і інш.
Часціца -кольвек (-кольвечы, -колечы), якая выкарыстоўваецца для
ўтварэння няпэўных займеннікаў і прыслоўяў, мае гутарковае адценне:
Сотнікаў з байцамі як-колечы развярнуў апошнюю ўцалелую гармату
проста на бруку I паслаў цяжкі снарад у бок ворага (В.В.).
Прыстаўка ні- (часціца паводле паходжання) ужываецца для ўтва-
рэння адмоўных займеннікаў і прыслоўяў: ніхто, нішто, ніякі, нічый, ні-
колі, нідзе, ніяк. З такой жа функцыяй выкарыстоўваецца і часціца ані-,
якая мае значэнне ўзмоцненага адмаўлення: ані-хто, анішто, аніякі, ані-
чый, анідзе, аніколі, аніяк.
Да формаўтваральных адносяцца часціцы бы(б), няхай (хай), да-
вай (давайце), -ся(-ца, -цца), з дапамогай якіх утвараюцца формы дзе-
яслова.
Часціца бы (б) служыць для ўтварэння формы ўмоўнага ладу дзе-
ясловаў: Колькі гэтыя дубы, якім па пяцьсот-шэсцьсот гадоў, маглі б
расказаць, каб умелі гаварыць (Каратк.).
З дапамогай часціцы няхай (хай) утвараюцца аналітычныя формы
загаднага ладу 3-й асобы адзіночнага і множнага ліку: Падстаўлю рукі
пад сняжынкі, хай на далонях растаюць (Е.Л.).
Часціца давай (давайце) выкарыстоўваецца пры ўтварэнні аналіты-
чных формаў загаднага ладу 1-й асобы множнага ліку: Давай з табою з
узбярэжжа па зорнай сцежцы пабяжым! (Грах.).
Часціца-постфікс -ся (-ца, -цца) служыць для ўтварэння зваротных
дзеясловаў: Нельга адмахнуцца ад чужой трывогі і бяды (Грах.). Белыя
валокны сцелюцца над долам (К-с).
Падзел часціц на тры групы ў залежнасці ад іх значэння і вылучэн-
не чацвёртай групы на аснове іх граматычнага статуса ўскладняецца
няпэўнасцю семантыкі асобных часціц і іх мнагазначнасцю. У многіх
часціцах актыўна развіваюцца мадальныя значэнні. Некаторыя часціцы
выступаюць як дапаможныя сродкі выражэння сінтаксічных адносін –
выконваюць ролю злучнікаў у складаназлучаных і складаназалежных
сказах (ні – ні, то – то, жа (ж), хоць, хаця, быццам, як бы і інш.).