2. Движение воды в болотах. Термический режим болот, особенности замерзания и оттаивания.

Тэрміч рэжім болот вызнач мін цеплапраодн.Таму сухое балота восенню прмерзае на менш глў параўн з мінер грунтамі.Насыч іорфу вадой павял яго цеплаправод., таму насычан вадой балота прамярз глыбей. Прамярз тарфянога і нлініст грунтоў пачын адначас, але адтайв торфу назір пазней. Найбол глыб прамярз тарф грунту зафікс ў Наўгародскай вобл і складае 42 см.Прац і глыб прамярз торфу залеж ад часу выпадзення магутн снежнага покрыва, а таксама ад сумы адмоўных тэмпер.Калі марозы пач раней,іады і б прамярз хутчэй. На павыш ф рэльефа прамярз адбыв хутчэй. Рух вады ў балотах абдыв шляхом фільтрацыі праз слой раслін і торфу ў напрамак градыента напору ў выгядз свадобных патокаў на паверхні балота, а таксма ўнутры залежы па ваданосных жылах.

3. Аналитический метод расчета средней скорости течения на вертикали (при измерении на 5, 3 и 2 точках от глубины вертикали).

3. Сярэдняя хуткасць (v_с) на хуткасных вертыкалях аналітычным спосабам вылічваецца:

пры вымярэнні ў пяці пунктах па формуле:

v_с = 0,1 (v_пав + 3v_0,2 + 3v_0,6 + 2v_0,8 + v_дно),

пры вымярэнні ў трох пунктах па формуле:

v_с = 0,25 (v_0,2 + 2v_0,6 + v_0,8),

пры вымярэнні ў двух пунктах па формуле:

v_с = 0,5 (v_0,2 + v_0,8),

пры вымярэнні ў адным пункце па формуле:

v_с = v_0,6,

дзе v_пав, v_0,2, v_0,6, v_0,8, v_дно – хуткасці цячэння, вымераныя на паверхні, на 0,2, 0,6, 0,8 рабочай глыбіні і каля дна (гл. рыс. 1.9).

№27.

1. Донные отложения озер и водохранилищ. Заиление водохранилищ.

Працэс накаплення наносаў і раствораных рэчываў у азёрах найбольш выразна адлюстроўваецца ў фарміраванні донных адкладаў. Аўтахтонныя рэчывы ўтвараюцца ў саміх вадаёмах і ўключаюць прадукты размыву (абразіі) берагоў, элементы, якія выпадаюць з раствора, рэшткі памёрлых гідрабіонтаў. Аллахтоныя кампаненты донных адкладаў прыносяцца сцёкам, ветрам, могуць паступаць у выніку гаспадарчай дзейнасці ( сцёк сцёкавых вод, прамысловых адходаў і інш.). Колькасць цвёрдага матэрыялу, накапленага у азёрнай катлавіне, і фарміраванне донных адкладаў характэрызуецца седыментацыйным балансам вадаёма,які ўлічае прыход, накапленне і вынас рэчываў. У выніку сукупнага ўздзеяння фізічных, хімічных і біялагічных працэсаў, якія адбываюцца у азёрах ці працэса седыментагенэза, склад і ўласцівасці донных адкладаў значна адрозніваецца ад першапачатковых уласцівасцей накопленых часцінак. Па складу і структуры выдзяляецца 2 асноўныя групы донных адкладаў: сапрапелі, тарфяністыя ілы ці гумінавыя ілы. Сапрапель, ці гнілісты іл – донныя адклады прэснаводных вадаёмаў, пераважна біягеннага паходжання, складаюцца галоўным чынам з тонкага дітрыта – рэшткаў планктону з больш-менш значнымі прымесямі рэшткаў вышэйшых водных раслін і мінеральных часцінак. З сапрапеля ўтвараюцца біаліты – горныя пароды арганічнага паходжання (вугаль-багхед, бітумінозныя сланцы, нафта). Тарфяністыя ці гумінавыя ілы ўтвар. ў азёрах лясной зоны, ў невялікіх, басейны якіх забалочаны, вада бедная мінеральнымі і біягеннымі элементамі. Іл звычайна складаецца з рэшткаў сплавін, макрафітаў, дрэваў. Іх структура грубая, не сарыраваная. Мінеральных рэчываў мала. Тарфяністыя адклады ўтвараюцца і на абароненых ад хваляў участках літаралі пры развіцці на ёй вышэйшай воднай расліннасці. З жыццядзейнасцю мікраарганізмаў, галоўным чынам мікрафлоры, звязаны складаныя біяхімічныя працэсы у ілах, якія абумоўлены раскладам арганічнага рэчыва з выдзяленнемгазаў. Заиление водохр является результ отлож наносов, которые принос главн рекой и др впадающ в водохр притоками. Процесс заиления оч долгий и измеряет для кр-х водохр несколькими сотнями лет. Выделяют 2 стадии заиления:занесение и заиление.1. процесс заполнения водохр твердыми частиц., которые накапл в результате поступл завислых наносов,продуктоа абразии,отмелей. 2)отклад на дне водохр орг в-в автохтонного проис.