- •1. Засяленне тэрыторыі Беларусі чалавекам. Насельніцтва і першабытнае грамадства Старажытнасці
- •2. Усходнеславянскія этнічныя супольнасці (крывічы, дрыгавічы, радзімічы) на беларускіх землях
- •3. Станаўленне раннефеадальных дзяржаўных утварэнняў на землях Беларусі. Сістэма арганізацыі грамадства і сацыяльна-палітычны лад Полацкага і Тураўскага княстваў
- •4. Хрысціянізацыя беларускіх зямель. Распаўсюджванне ўсходне-хрысціянскіх форм духоўнага жыцця
- •5. Прычыны і перадумовы фарміравання вкл. Роля ўсходнеславянскіх зямель у працэсе дзяржаўнага будаўніцтва.
- •6. Палітычны лад вкл і арганізацыя дзяржаўнага кіравання. Статуты вкл
- •7. Дынастычная барацьба 70–90-х гг. XIV ст. У вкл. Заключэнне Крэўскай уніі з Польшчай і яе наступствы
- •8. Фарміраванне беларускай народнасці ў XIV-XVI стст. Асноўныя канцэпцыі паходжання беларускага этнасу і назвы “Белая Русь”
- •9. Люблінская унія 1569 г.: прычыны заключэння, змест і наступствы.
- •Прычыны заключэння
- •Наступствы
- •10. Канфесіянальныя адносіны на землях Беларусі ў XVI-XVII стст. Рэфармацыя і контррэфармацыя.
- •11. Берасцейская царкоўная унія 1596 г. Стварэнне уніяцкай царквы і яе роля ў гістарычным лёсе беларускага народа
- •12. Заходнееўрапескія ўплывы і ідэі Рэнесансу ў духоўна-культурным жыцці Беларусі ў XV-XVI стст. Ф. Скарына як вычоны-гуманіст, асветнік, першадрукар
- •13. Палітычны крызіс рп у XVIII ст. І падзел яе тэрыторыі
- •14. Грамадска-палітычны рух 20-40-х гг. Хіх ст. Дзейнасць таемных таварыстваў, паўстанне 1830-31 гг. Узмацненне русіфікатарскай палітыкі
- •15. Крызіс прыгонніцкіх парадкаў. Скасаванне прыгоннага права і правядзенне буржуазных рэформ 60–80-х гг. Хіх ст. На Беларусі
- •16. Паўстанне 1863-64 гг. У Польшчы, Літве, Беларусі і палітыка самаўладдзя. К. Каліноўскі і зараджэнне беларускага руху.
- •17. Станаўленне беларускай буржуазнай нацыі (XVIII-XIX стст.). Фарміраванне беларускай літаратурнай мовы і нацыянальнай літаратуры
- •18. Беларускі нацыянальны рух у гады першай расійскай рэвалюцыі. Дзейнасць бсг. Нашаніўскі этап у гісторыі беларускага нацыянальнага адраджэння
- •20. Падзенне самаўладдзя ў Расіі. Сістэма палітычнаў улады на Беларусі пасля Лютаўскай рэвалюцыі 1917 г. Пазіцыі беларускіх партый і дзейнасць Вялікай Беларускай Рады
- •21. Устанаўленне савецкай улады на Беларусі восенню 1917 г. Пытанне беларускага самавызначэння. Скліканне і роспуск Усебеларускага з'езда (14-18 снежня 1917 г.)
- •22. Спробы ўтварэння беларускай дзяржаўнасці на нацыянальна-дэмакратычнай аснове. Абвяшчэнне Беларускай Народнай Рэспублікі і дзейнасць яе Рады
- •23. Падыходы бальшавіцкіх арганізацый да беларускага пытання. Прычыны і фактары ўтварэння бсср. Беларуская дзяржаўнасць на савецкай аснове.
- •24. Прычыны і этапы з’яднання савецкіх рэспублік у саюзную дзяржаву. Удзел Беларускай сср ва ўтварэнні Савецкага Саюза. Дзяржаўна-тэрытарыяльнае ўладкаванне рэспублікі
- •25. Станаўленне і развіццё савецкай беларускай культуры. Палітыка беларусізацыі
- •26. Прамысловае развіццё Беларускай сср і змены ў сістэме аграрных адносін у гады савецкай сацыялістычнай індустрыялізацыі і палітыкі суцэльнай калектывізацыі
- •27. Палітычная сістэма ссср, бсср 1930-х гадоў. Усталяванне таталітарызму. Дэфармацыі грамадска-палітычнага жыцця. Рэпрэсіі ў дачыненні да беларускага грамадства
- •28. Прававое, гаспадарчае і культурнае становішча заходнебеларускіх зямель ў складзе буржуазнай Польшчы (1921-1939 гг.)
- •29. Пачатак другой сусветнай вайны. Уз’яднанне Заходняй Беларусі з бсср
- •30. Напад фашысцкай Германіі на ссср. Акупацыйны рэжым на Беларусі ў гады Вялікай Айчыннай вайны. Антыфашысцкая барацьба ў 1941-1944 гг.
- •31. Аднаўленне разбуранай вайной народнай гаспадаркі бсср (1943–1950). Далейшая індустрыялізацыя і тэндэнцыі сацыяльна-эканамічнага і навуковага развіцця ва ўмовах нтр
- •32. Спробы рэфармавання адміністрацыйна-каманднай сістэмы і дэмакратызацыі грамадска-палітычнага жыцця Беларускай сср у сяр. 1950-х – пач. 1960-х гг.
- •33. Нарастанне з’яў застою ў эканоміцы і сацыяльнай сферы бсср у 1970-х – пач. 1980-х гг. Спробы іх пераадолення. Канцэпцыя і палітыка перабудовы савецкага грамадства
- •34. Змены ў палітычным жыцці і працэсы дэмакратызацыі ў бсср (сяр. 1980-х – пач. 1990-х гг.). Распад Савецкага Саюза. Станаўленне суверэнітэту і дзяржаўнае будаўніцтва Рэспублікі Беларусь
- •35. Шляхі ўмацавання дзяржаўнага суверэнітэту. Прыняцце Канстытуцыі Рэспублікі Беларусь. Канстытуцыя рб са змяненнямі і дапаўненнямі аб асновах грамадска-палітычнага ладу дзяржавы
23. Падыходы бальшавіцкіх арганізацый да беларускага пытання. Прычыны і фактары ўтварэння бсср. Беларуская дзяржаўнасць на савецкай аснове.
Партыя бальшавікоў хаця і мела праграму вырашэння нацыянальнага пытання, але заўсёды аддавала перавагу пытанню інтэрнацыянальнай сусветнай пралетарскай рэвалюцыі. Аднак міжнароднае становішча ў 1918 г. сведчыла аб адсутнасці умоў для сусветнай сацыялістычнай рэвалюцыі, а становішча савецкай улады па тэрыторыі ўсёй Расіі, у т.л. і на землях Беларусі было няўстойлівым (замежная інэрвенцыя, грамадзянская вайна, антыбальшавіцкія выступленні, выкліканыя ліквідацыяй памешчыцкіх гаспадарак і мабілізацыяй ў армію). Сітуацыя прымушала засяродзіцца на ўнутраных праблемах, узяцца за вырашэнне у т.л. і нацыянальнага пытання з улікам прынятай у лістападзе 1917 г. “Декларацыі праў народаў Расіі”, па якой кожны народ меў права на нацыянальнае вызначэнне і ўтварэнне самастойнай дзяржавы.
У падрыхтоўцы рашэння аб абвяшчэнні Беларускай савецкай рэспублікі актыўна ўдзельнічаў аддзел Народнага камісарыята па справах нацыянальнасцей РСФСР – Беларускі нацыянальны камісарыят (Белнацкам) – знаходзіўся ў Маскве, дзейнічаў з лютага 1918 г. па сакавік 1919 г. У яго склад уваходзілі А. Чарвякоў, З. Жылуновіч, Фабіян Шантыр, Язэп Дыла. Яны вялі жорсткую палеміку з кіраўнікамі Аблвыкамзаха (Мясніковым і Кнорыным), якія не бачылі патрэбы для стварэння незалежнай Беларусі. У верасні 1918 г. Белнацкам выступіў з прапановай перайменаваць Заходнюю вобласць у Беларуска-Літоўскую, патрабавалі стварэння Беларускай аўтаномнай рэспублікі ў складзе РСФСР.
Рашэнне аб утварэнні Беларускай дзяржавы Савецкі ўрад Расіі і ЦК РКП(б) прымае 24 снежня 1918 г. 30 снежня 1918 г. у Смаленску VI Паўночна-Заходняя абласная канферэнцыя Расійскай Камуністычнай партыі (бальшавікоў) – РКП(б) абвясціла сябе І з’ездам Камуністычнай партыі (бальшавікоў) Беларусі – КП(б)Б. Пасля гэтага была прынята рэзалюцыя аб стварэнні Савецкай Сацыялістычнай Рэспублікі Беларусь – (ССРБ або БССР).
1 студзеня 1919 г. Часовы рабоча-сялянскі урад на чале з Жылуновічам абнародаваў Маніфест аб абвяшчэнні БССР. У сувязі з гэтым Аблвыкамзах закончыў сваю дзейнасць.
2-3 лютага 1919 г. у Мінску адбыўся Усебеларускі з’езд Саветаў, які зацвердзіў утварэнне БССР, Канстытуцыю, стварыў пастаянную сістэму улады і прыняў пастанову аб аб’яднанні Беларусі з Літвой. 16 лютага 1919 г. Віцебская, Смаленская і Магілёўская губерні адыходзяць да РСФСР, а ў канцы лютага–пач. сакавіка ўтвараецца Літбел ССР. Яна была ўтворана як буферная дзяржава для адмежавання РСФСР ад Польшчы з мэтаю прадухілення адкрытай вайны з ёю (Мінская, Гродзенская, Віленская, часткова Ковенская губерні). У дачыненні да гэтай рэспублікі з лютага па ліпень 1919 г. праходзіла агрэсія Польшчы. А спыніла сваю дзейнасць у сярэдзіне ліпеня 1919 г., калі Польшча акупіравала 3/4 тэрыторыі Літбела. ЦК КП(б) Літбела працаваў яшчэ да лета 1920 г.
Пасля вызвалення Чырвонай арміяй тэрыторыі Беларусі сход кіруючых работнікаў партыйных і савецкіх органаў прыняў 31 ліпеня 1920 г. Дэкларацыю аб незалежнасці Савецкай Сацыялістычнай Рэспублікі Беларусь (ССРБ). Адбылося другое абвяшчэнне БССР.
Да склікання ІІ Усебеларускага з’езда Саветаў (снежань 1920 г.) уся улада належала ваенна-рэвалюцыйнаму камітэту на чале з Чарвяковым. Яшчэ уваходзілі Кнорын, Смілга, Ігнатоўскі, Вайнштэйн, Крыніцкі.