- •1. Засяленне тэрыторыі Беларусі чалавекам. Насельніцтва і першабытнае грамадства Старажытнасці
- •2. Усходнеславянскія этнічныя супольнасці (крывічы, дрыгавічы, радзімічы) на беларускіх землях
- •3. Станаўленне раннефеадальных дзяржаўных утварэнняў на землях Беларусі. Сістэма арганізацыі грамадства і сацыяльна-палітычны лад Полацкага і Тураўскага княстваў
- •4. Хрысціянізацыя беларускіх зямель. Распаўсюджванне ўсходне-хрысціянскіх форм духоўнага жыцця
- •5. Прычыны і перадумовы фарміравання вкл. Роля ўсходнеславянскіх зямель у працэсе дзяржаўнага будаўніцтва.
- •6. Палітычны лад вкл і арганізацыя дзяржаўнага кіравання. Статуты вкл
- •7. Дынастычная барацьба 70–90-х гг. XIV ст. У вкл. Заключэнне Крэўскай уніі з Польшчай і яе наступствы
- •8. Фарміраванне беларускай народнасці ў XIV-XVI стст. Асноўныя канцэпцыі паходжання беларускага этнасу і назвы “Белая Русь”
- •9. Люблінская унія 1569 г.: прычыны заключэння, змест і наступствы.
- •Прычыны заключэння
- •Наступствы
- •10. Канфесіянальныя адносіны на землях Беларусі ў XVI-XVII стст. Рэфармацыя і контррэфармацыя.
- •11. Берасцейская царкоўная унія 1596 г. Стварэнне уніяцкай царквы і яе роля ў гістарычным лёсе беларускага народа
- •12. Заходнееўрапескія ўплывы і ідэі Рэнесансу ў духоўна-культурным жыцці Беларусі ў XV-XVI стст. Ф. Скарына як вычоны-гуманіст, асветнік, першадрукар
- •13. Палітычны крызіс рп у XVIII ст. І падзел яе тэрыторыі
- •14. Грамадска-палітычны рух 20-40-х гг. Хіх ст. Дзейнасць таемных таварыстваў, паўстанне 1830-31 гг. Узмацненне русіфікатарскай палітыкі
- •15. Крызіс прыгонніцкіх парадкаў. Скасаванне прыгоннага права і правядзенне буржуазных рэформ 60–80-х гг. Хіх ст. На Беларусі
- •16. Паўстанне 1863-64 гг. У Польшчы, Літве, Беларусі і палітыка самаўладдзя. К. Каліноўскі і зараджэнне беларускага руху.
- •17. Станаўленне беларускай буржуазнай нацыі (XVIII-XIX стст.). Фарміраванне беларускай літаратурнай мовы і нацыянальнай літаратуры
- •18. Беларускі нацыянальны рух у гады першай расійскай рэвалюцыі. Дзейнасць бсг. Нашаніўскі этап у гісторыі беларускага нацыянальнага адраджэння
- •20. Падзенне самаўладдзя ў Расіі. Сістэма палітычнаў улады на Беларусі пасля Лютаўскай рэвалюцыі 1917 г. Пазіцыі беларускіх партый і дзейнасць Вялікай Беларускай Рады
- •21. Устанаўленне савецкай улады на Беларусі восенню 1917 г. Пытанне беларускага самавызначэння. Скліканне і роспуск Усебеларускага з'езда (14-18 снежня 1917 г.)
- •22. Спробы ўтварэння беларускай дзяржаўнасці на нацыянальна-дэмакратычнай аснове. Абвяшчэнне Беларускай Народнай Рэспублікі і дзейнасць яе Рады
- •23. Падыходы бальшавіцкіх арганізацый да беларускага пытання. Прычыны і фактары ўтварэння бсср. Беларуская дзяржаўнасць на савецкай аснове.
- •24. Прычыны і этапы з’яднання савецкіх рэспублік у саюзную дзяржаву. Удзел Беларускай сср ва ўтварэнні Савецкага Саюза. Дзяржаўна-тэрытарыяльнае ўладкаванне рэспублікі
- •25. Станаўленне і развіццё савецкай беларускай культуры. Палітыка беларусізацыі
- •26. Прамысловае развіццё Беларускай сср і змены ў сістэме аграрных адносін у гады савецкай сацыялістычнай індустрыялізацыі і палітыкі суцэльнай калектывізацыі
- •27. Палітычная сістэма ссср, бсср 1930-х гадоў. Усталяванне таталітарызму. Дэфармацыі грамадска-палітычнага жыцця. Рэпрэсіі ў дачыненні да беларускага грамадства
- •28. Прававое, гаспадарчае і культурнае становішча заходнебеларускіх зямель ў складзе буржуазнай Польшчы (1921-1939 гг.)
- •29. Пачатак другой сусветнай вайны. Уз’яднанне Заходняй Беларусі з бсср
- •30. Напад фашысцкай Германіі на ссср. Акупацыйны рэжым на Беларусі ў гады Вялікай Айчыннай вайны. Антыфашысцкая барацьба ў 1941-1944 гг.
- •31. Аднаўленне разбуранай вайной народнай гаспадаркі бсср (1943–1950). Далейшая індустрыялізацыя і тэндэнцыі сацыяльна-эканамічнага і навуковага развіцця ва ўмовах нтр
- •32. Спробы рэфармавання адміністрацыйна-каманднай сістэмы і дэмакратызацыі грамадска-палітычнага жыцця Беларускай сср у сяр. 1950-х – пач. 1960-х гг.
- •33. Нарастанне з’яў застою ў эканоміцы і сацыяльнай сферы бсср у 1970-х – пач. 1980-х гг. Спробы іх пераадолення. Канцэпцыя і палітыка перабудовы савецкага грамадства
- •34. Змены ў палітычным жыцці і працэсы дэмакратызацыі ў бсср (сяр. 1980-х – пач. 1990-х гг.). Распад Савецкага Саюза. Станаўленне суверэнітэту і дзяржаўнае будаўніцтва Рэспублікі Беларусь
- •35. Шляхі ўмацавання дзяржаўнага суверэнітэту. Прыняцце Канстытуцыі Рэспублікі Беларусь. Канстытуцыя рб са змяненнямі і дапаўненнямі аб асновах грамадска-палітычнага ладу дзяржавы
31. Аднаўленне разбуранай вайной народнай гаспадаркі бсср (1943–1950). Далейшая індустрыялізацыя і тэндэнцыі сацыяльна-эканамічнага і навуковага развіцця ва ўмовах нтр
Страты рэспублікі за гады вайны: амаль кожны трэці жыхар (1,4 млн. мірных жыхароў і 800 тыс. ваеннапалоных загінулі на акупіраванай тэрыторыі. Каля 40 тыс. загінула ў партызанах. Больш за 600 тыс. беларусаў загінула на розных франтах, звыш 399 тыс. чалавек, якія былі вывезены у Германію, па розных прычынах не вярнуліся на Радзіму, амаль поўнасцю была разбурана эканоміка БССР. Агульныя матэрыяльныя страты у 35 разоў перавышалі дзяржаўны бюджэт рэспублікі ў 1940 г.
Першы этап аднаўлення: 1943-1945 гг., звязаны з неабходнасцю стварэння ўмоў жыцця і працы вызваленага насельніцтва і наладжваннем работы прадпрыемстваў, прадукцыя якіх патрабавалася фронту.
У 1945-50 гг. разгортваецца другі планавы этап аднаўлення звязаны з адбудовай усіх галін прамысловасці, калгасна-саўгасных гаспадарак, культурна-сацыяльнай сферы і правядзеннем далейшай індустрыялізацыі. Эканоміка БССР вярталася да жыцця агульнымі намаганнямі ўсяго Савецкага Саюза. Аднаўленчая праца вялася за кошт працоўнага энтузіазму, праз сацыялістычнае спаборніцтва, з выкарыстаннем усіх мабілізацыйных магчымасцей камандна-загаднай сістэмы.
Аднаўленне прамысловасці адбываецца у 1950 г. (пераўзыйдзены паказчык 1940 г., асабліва значна ў энергетыцы (на 47%), торфаздабычы (16%), пры адставанні лёгкай і харчовай прамысловасці). Калгасы і саўгасы не змаглі дасягнуць паказчыкаў перадваеннага ўзроўню вытворчасці.
Да сярэдзіны 1950-х гг. была створана індустрыяльная прамысловая структура галін вытворчасці, у якой развіваліся энергетыка, станкабудаванне, аўтамабіле і трактарабудаванне, быў наладжаны выпуск электраматораў дарожных машын і механізмаў. Пры гэтым удзельная вага электрээнергічнай, паліўнай, машынаюудаўнічай і металаапрацоўчай галін рэзка ўзрасла. Такім чынам прамысловая індустрыялізацыя закончылася, аднак інфраструктура і аграрная вытворчасць не былі мадэрнізаваны.
З сярэдзіны ХХ ст. у свеце пачынаецца НТР, якая адкрывала значныя магчымасці для павышэння прадукцыйнасці працы, паскоранага пераходу на інтэнсіўны шлях развіцця, тэхнічнага пераўзбраення гаспадаркі. У развіцці НТР вылучыліся тры асноўныя накірункі: 1) комплексная аўтаматызацыя вытворчасці, кантролю і кіравання ёю; 2) выкарыстанне новых відаў энергіі; 3) стварэнне і прымяненне новых матэрыялаў.
У такіх накірунках рабіліся спробы сацыяльна-эканамічнага развіцця рэспублікі у 1960-70-я гг. такім чынам, каб узмацніліся галіны, што вызначалі навукова-тэхнічны прагрэс: хімічная і нафтахімічная прамысловасць (за 1961-70 гг. павялічылася больш, чым у 5 разоў); электраэнергетыка; электроніка і радыёэлектроніка; прыборабудаванне; стварэнне комплекса машынабудаўнічых і металаапрацоўчых прадпрыемстваў па выпуску прадукцыі новага тыпу (завод аўтаагрэгатаў у Баранавічах, карданных валоў у Гродне, рэсорны і маторны у Мінску, заводы па вытворчасці чыгуннага і стальнога ліцця, штамповак і др.).
Для рэалізацыі задачы паскарэння НТП у галінах гаспадаркі ствараюцца навуковыя інстытуты, якія павінны былі займацца распрацоўкай новых эфектыўных тэхналогій і весці каардынацыю дзейнасці вынаходнікаў і рацыяналізатараў на прадпрыемствах. Гэта павінна было забяспечыць хуткае і паспяховае укараненне дасягненняў навукі ў вытворчасць, бесперапыннае абнаўленне вытворчага працэсу.
Да канца 80-х гг на прамысловых прадпрыемствах БССР дзейнічала каля 2 тыс. навуковых лабараторый, дзе працавала каля 20 тыс. чалавек. Яны займаліся ўкараненнем аўтаматычных і паўаўтаматычных ліній, пераводам цэхаў і ўчасткаў на комплексную механізацыю; абсталяваннем прадпрыемстваў станкамі з лікавым праграмным кіраваннем і робататэхнікай.
Аднак рашучай мадэрнізацыі і навукова-тэхнічнага рыўка не адбылося. Эканоміка БССР не змагла перайсці на інтэнсіўны шлях развіцця. Навука як сістэма і вытворчасць былі слаба звязаны. Галоўныя прычыны такога становішча:
Фінансаванне навукі было недастатковым;
Прадпрыемствы не мелі эканамічных стымулаў і матэрыяльнай зацікаўленасці для ўкаранення навуковых распрацовак.