- •Модуль 1. Лабараторна-практычныя заняткі і кантралюемая самастойная работа
- •1.1. Гідраграфічныя характарыстыкі ракі і яе басейна
- •Змест работы
- •Выкананне работы
- •Рыс. 1.1. Схема басейна р. Заходняя Бярэзіна
- •Табліца 1.1 Ведамасць вымярэння плошчы басейна ракі _________________ Карта маштабу_________________
- •Табліца 1.2 Ведамасць вымярэння даўжыні ракі (па ўчастках)____________ Карта маштабу____________
- •Табліца 1.3 Ведамасць вымярэння даўжыні прытокаў ракі_____________ Карта маштабу_____________
- •Кантрольныя пытанні
- •1.2. Гідралагічныя назіранні на вадамерным пасту і іх першапачатковая апрацоўка
- •Змест работы
- •Выкананне работы
- •Выпіска з кніжкі для запісу вадамерных назіранняў (кг-1) р. Заходняя Дзвіна (г. Віцебск, красавік 1999 г.)
- •Даведачная табліца. Адзнака нуля графіка 124,76 м абс.
- •Асноўныя лядовыя ўтварэнні і з’явы лядовага рэжыму рэк
- •Кантрольныя пытанні
- •1.3. Паўтаральнасць і працягласць стаяння ўзроўняў вады
- •Змест работы
- •Выкананне работы
- •Штодзённыя ўзроўні вады р. Дняпро (г. Орша, 1999 г.)
- •Табліца 1.9 Ведамасць паўтаральнасці (частаты ) і працягласці (забяспечанасці) узроўняў р. Дняпро (г. Орша, 1999 г.)
- •Кантрольныя пытанні
- •1.4. Хуткасці цячэння ў жывым сячэнні ракі
- •Змест работы
- •Выкананне работы
- •Кантрольныя пытанні
- •Ведамасць вымярэння сярэдня хуткасці цячэння па вертыкалі графічным спосабам Вертыкаль №_______ Маштаб: ветрыкальны______________
- •1.5. Крывыя расходаў вады
- •Вымераныя расходы вады р. Бярэзіна (г. Барысаў, 1988 г.). Вышыня «0» графіка 150,46 м абс., плошча вадазбору 5690 км²
- •Змест работы
- •Выкананне работы
- •Р. Бярэзіна (г. Барысаў, 1988 г.)
- •Кантрольныя пытанні
- •1.6. Вызначэнне тыпаў жыўлення ракі па гідрографу
- •Змест работы
- •Выкананне работы
- •Кантрольныя пытанні
- •1.7. Характарыстыкі рачнога сцёку
- •Змест работы
- •Выкананне работы
- •Гадавая табліца штодзённых расходаў вады
- •Вылічэнне характарыстык сцёку р. Дняпро (г. Смаленск, 1999 г.).
- •Вызначэнне прыватных плошчаў басейна р. Віхра і сярэдніх модуляў паміж ізалініямі сцёку па карце
- •Кантрольныя пытанні
- •1.8. Марфаметрычныя характарыстыкі возера
- •Змест работы
- •Выкананне работы
- •Вылічэнне плошчы возера
- •Табліца 1.19 Марфаметрычныя характарыстыкі воз. Галадзянка
- •Кантрольныя пытанні
- •1.9. Размеркаванне тэмпературы вады па вертыкалі ў возеры
- •Змест работы
- •Выкананне работы
- •Размеркаванне тэмпературы вады з глыбінёй у воз. Крывое (Ушацкая група азёр)
- •Кантрольныя пытанні
- •1.10. Гідраграфічная характарыстыка водных аб’ектаў (кантралюемая самастойная работа) Змест работы
- •Выкананне работы
Змест работы
1. Па даных назіранняў за тэмпературай вады ў возеры ________ пабудаваць графік размеркавання тэмпературы вады па вертыкалі для перыядаў прамой і адваротнай тэрмічнай стратыфікацыі і гоматэрміі.
2. Выдзеліць гарызантальнымі лініямі на графіку размеркавання тэмпературы з глыбінёй пры прамой тэрмічнай стратыфікацыі верты-кальныя тэмпературныя зоны: эпілімніён, металімніён (слой тэмпера-турнага скачка), гіпалімніён (гл. рыс.1.18), вызначыць вертыкальны градыент тэмпературы ў слаі тэмпературнага скачка (змяненне тэмпературы вады, ºС на 1 м глыбіні):
= dt/dh,
а таксама яго найбольшае значэнне найб.
3. Вылічыць сярэднюю тэмпературу (tс, ºС) вады па вертыкалі для перыяду прамой тэрмічнай стратыфікацыі, выкарыстаўшы графік (эпюру) размеркавання тэмпературы вады па глыбіні.
Выкананне работы
1. Графік размеркавання тэмпературы вады па глыбіні будуецца на міліметровай паперы па даных вымярэнняў тэмпературы на вертыкалі ў возеры (табл. 1.19).
Па восі ардынат адкладваюцца глыбіні ў метрах, па восі абсцыс – тэмпература ў ºС. На графік наносяцца пункты, якія адпавядаюць тэмпературы вады на розных гарызонтах вымярэння. Атрыманыя пункты злучаюцца плаўнай лініяй, якая характарызуе размеркаванне тэмпературы вады ад паверхні да дна вадаёма.
Рэкамендуемыя маштабы глыбінь: у 1 см – 0,5 ; 1 ці 2 м; для тэмпе-ратуры – у 1 см 0,5 ; 1 ці 2 ºС.
2. На крывой ІІІ (прамая тэрмічная стратыфікацыя) вызначаем участак рэзкага перападу тэмпературы з глыбінёй і праз пачатковы і канчатковы пункты, паралельна восі абсцыс, праводзім гарызанталь-ныя лініі, якія падзяляюць водную масу возера на слаі эпілімніёна, металімніёна і гіпалімніёна.
Слой металімніёна (тэмпературнага скачка) размешчаны паміж глыбінямі 3 і 12 м, вышэй і ніжэй яго – слаі з адносна аднароднай, мала зменлівай па глыбіні, тэмпературай вады.
Табліца 1.19
Размеркаванне тэмпературы вады з глыбінёй у воз. Крывое (Ушацкая група азёр)
Глыбіня, м |
Тэмпература вады, ºС | ||
1.ІІІ.1972 г. |
25.ХІ.1971 г. |
29.VІ.1970 г. | |
Паверхня |
0,2 |
4,8 |
23,1 |
1 |
1,2 |
4,8 |
22,6 |
2 |
1,5 |
4,8 |
22,6 |
3 |
|
|
22,6 |
4 |
|
4,8 |
19,6 |
5 |
1,7 |
|
19,4 |
6 |
|
4,8 |
15,4 |
7 |
|
|
12,4 |
8 |
1,9 |
4,8 |
9,3 |
9 |
|
|
8,9 |
10 |
2,0 |
4,8 |
8,2 |
12 |
|
|
6,2 |
14 |
2,2 |
4,8 |
6,2 |
16 |
|
|
5,9 |
18 |
|
|
5,9 |
20 |
2,7 |
4,8 |
5,9 |
22 |
|
|
5,9 |
24 |
3,0 |
|
5,9 |
26 |
3,1 |
4,8 |
5.6 |
28 |
3,7 |
|
5.2 |
29 |
3,8 |
4,9 |
5,2 |
Змяненне тэмпературы вады ў слаі металімніёна складае 16,4 ºС (ад 22,6 да 6,2 ºС) на 9 м глыбіні (12 м – 3 м ); пры гэтым вертыкальны градыент = 16,4 : 9 = 1,8 ºС на 1 м .
Для вызначэння найбольшага градыента тэмпературы выбіраем адрэзак крывой у слаі скачка з найбольшым перападам тэмпературы. У нашым прыкладзе найб = 4 ºС на 1 м у слаі 5–6 м .
3. Сярэдняя тэмпература вады па вертыкалі (tс, ºС) можа быць вылічана з дапамогай графіка размеркавання тэмпературы вады па глыбіні; вызначаецца як дзель ад дзялення плошчы эпюры, абмежава-най на графіку каардынатнымі восямі, крывой размеркавання тэмпера-туры вады і лініяй дна, на поўную глыбіню вертыкалі:
tс=S· ºС · м /H,
дзе S– плошча эпюры (ºС · м);Н– глыбіня вертыкалі, м.
Плошча эпюры размеркавання тэмпературы вады па глыбіні вызна-чаецца з дапамогай планіметра ці палеткі. У нашым прыкладзе (гл. рыс. 1.18) плошча эпюры (ОБА29) S= 284,8 · ºС · м, глыбіня вертыкаліН= 29 м:
tс=S· ºС · м /H= 284,8 / 29 = 9,8 ºС.
На аркушы міліметровай паперы каля пабудаванага графіка раз-мясціць табліцу размеркавання тэмпературы вады па глыбіні, разлікі градыентаў тэмпературы і сярэдняй тэмпературы для перыяду прамой тэрмічнай стратыфікацыі.