Шыфр
захавання дакумента
Загаловак бібліяграфічнага запісу
Бібліяграфічнае
апісанне
Звесткі аб
дадатковых бібліяграфічных запісах.
Прадметныя рубрыкі
Класіфікацыйны індэкс
Бібліяграфічнае апісанне складае аснову кожнага бібліяграфічнага запісу. Калі няма бібліяграфічнага апісання, тады не атрымліваецца і бібліяграфічны запіс. Што датычыцца вышэйпералічаных звестак, то яны неабавязкова ўсе павінны прысутнічаць на каталожных картках. Напрыклад, рэферат у бібліяграфічным запісе для традыцыйных каталогаў бібліятэк амаль ніколі не прысутнічае.
Як адзначалася раней, бібліяграфічнаму апісанню папярэднічае загаловак. Загаловак з’яўляецца асноўным пошукавым элементам бібліяграфічнага запісу і ўяўляе сабой афіцыйна ўстаноўленую форму імені асобы, назвы арганізацыі, уніфікаванай назвы ананімнага класічнага твора, абазначэння дакумента, геаграфічнай назвы і інш.
Пры распрацоўцы стандарта 7.1 – 84 “Библиографическое описание документа. Общие требования и правила составления” загаловак бібліяграфічнага апісання быў аднесены за межы пераліку абласцей і элементаў бібліяграфічнага апісання. Загаловак стаў належаць да бібліяграфічнага запісу, гэта значыць, ён разглядаецца як элемент бібліяграфічнага запісу, які выкарыстоўваецца для ўпарадкавання і пошуку запісаў у інфармацыйным масіве. Дадзенае рашэнне забяспечвае збліжэнне структуры і тэрміналогіі апісання з міжнароднымі рэкамендацыямі. Аднак, улічваючы традыцыі, якія склаліся ў буйных інфармацыйна-пошукавых масівах, там прадугледжана абавязковае прымяненне загалоўка ў бібліяграфічных запісах. Гэта адносіцца да дзяржаўных бібліяграфічных паказальнікаў, каталогаў бібліятэк і друкаваных каталожных картак.
“Бібліяграфічны запіс” прадугледжвае павелічэнне прымет дакумента: фармальных, змястоўных і фармальна-змястоўных. Так, бібліяграфічнае апісанне ў асноўным складзена з ацэнкай (прымет) тэксту; прадметныя рубрыкі і класіфікацыйныя індэксы, анатацыя (рэферат) уяўляюць сабой змястоўныя ці, часцей, змястоўна-фармальныя прыметы; шыфр захавання дакумента – фармальную прымету дакумента або камбінацыю фармальнай прыметы носьбіта інфармацыі са змястоўнай прыметай.
У адрозненне ад дакумента-арыгінала, які называецца першасным дакументам, бібліяграфічны запіс з’яўляецца другасным дакументам, паколькі ён складзены з прымет першаснага дакумента. Бібліяграфічны запіс можна разглядаць як асноўны элемент бібліяграфічнай інфармацыі.
Акрамя паняццяў “бібліяграфічнае апісанне” і “бібліяграфічны запіс” у сучаснай міжнароднай практыцы выкарыстоўваецца паняцце “каталагізацыйны запіс”. У стандарце 7.76 – 2004 “Камплектаванне фонду дакументаў. Бібліяграфаванне. Каталагізацыя. Тэрміны і азначэнні” яму даецца такая фармулёўка: “каталагізацыйны запіс – гэта такі бібліяграфічны запіс, які абавязкова ўключае шыфр захавання дакумента і прызначаны для бібліятэчнага каталога” [18, с. 15].
Шыфр захавання дакумента ўяўляе сабой абазначэнне месца захавання дакумента ў выглядзе спалучэння літарных або лічбавых знакаў. Ён можа ўключаць парадкавыя нумары дакументаў, інвентарныя нумары, класіфікацыйныя індэксы, аўтарскія знакі і інш. Структура шыфру захавання дакументаў залежыць ад спосабу расстаноўкі фондаў.