- •1. Мэта, задачы, змест курса «Гiсторыя культуры Беларусi».
- •2. Перыядызацыя курса «Гiсторыя культуры Беларуси». Гiстарычныя ўмовы развiцця культуры Беларусi ў розныя эпохi.
- •3. Культура беларускіх земляў у эпоху першабытнага мастацтва: матэрыяльная культура.
- •4. Культура беларускіх земляў у эпоху першабытнага мастацтва: дахрысціянскія вераванні.
- •5. Культура беларускiх земляў у IX – XIII стст.: дойлiдства, манументальны жывапiс.
- •6. Культура беларускіх земляў у IX-xiiIст.: дэкаратыўна-прыкладное мастацтва.
- •7. Культура беларускiх земляў у IX – XIII стст.: пiсьменства, літаратура.
- •8. Рэлiгiйна-асветнiцкая дзейнасць Кiрылы Тураўскага, Ефрасiннi Полацкай, Клiмента Смаляцiча.
- •9. Горадабудаўніцтва на беларускіх землях (другая палова xyii – XVIII стст.).
- •10. Ваеннае дойлідства на Беларусі (xiy – першая палова xyii стст.).
- •11. Прыватнаўласніцкія рэзідэнцыі
- •12. Мастацкiя стылi ў архiтэктуры Беларусi: раманскi стыль, беларуская готыка абарончых I культавых збудаванняў.
- •13. Іканапіс Беларусі.
- •14. Францыск Скарына I яго дзейнасць.
- •15. Выдатныя дзеячы эпохi Адраджэння на Беларусi.
- •16. Культура рукапіснай кнігі на Беларусі.
- •17. Узнiкненне I развiццё кнiгадрукавання на Беларусi (xyi – xyiii стст.).
- •18. Замак у Мiры: гiсторыя ўзнiкнення I пераўтварэння ў княжацкую рэзiдэнцыю.
- •19. Манументальны жывапic на Беларусi (xiy – xyiii стст.).
- •21. Развiццё мiнiяцюры I кнiжнай графiкi (па xyiii ст.). Гравюры ф. Скарыны. Вiленская I Куцеiнская школы гравюры.
- •22. Дэкаратыўна-прыкладное мастацтва Беларусi (xiy – xyiii стст.): мастацкае шкло, мастацкая апрацоўка металу.
- •23. Дэкаратыўна-прыкладное мастацтва Беларусi (xiy – xyiii стст.): ткацтва, вышыўка, дываны, шпалеры. Слуцкiя паясы.
- •24. Дэкаратыўна-прыкладное мастацтва Беларусi (xiy – xyiii стст.): разьба па дрэве, выраб дэкаратыўнай кафлi.
- •25. Развiццё адукацыi на беларускiх землях (xiy – сяр. Xyii ст).
- •26. Развiццё адукацыi і літаратуры на беларускiх землях у складзе Рэчы Паспалiтай.
- •27. Культура Беларусі ў XIV – першай палове XVII ст.: літаратура.
- •28. Школьны I прыгонны тэатры на Беларусi.
- •29. Барока I ракако ў архiтэктуры Беларусi.
- •30. Нясвiжскi палацава-замкавы комплекс.
- •31. Музычнае мастацтва Беларусi (па xyiii ст.).
- •32. Класiцызм у архiтэктуры Беларусi.
- •33. Развiццё сiстэмы адукацыi на Беларусi (XIX – пачатак XX ст.).
- •34. Развiццё навуковага беларусазнаўства (XIX – пачатак XX ст.).
- •35. Развiццё лiтаратуры на Беларусi: ад рамантызму праз сентыменталiзм да рэалiзму. Асаблiвасцi беларускай лiтаратуры нашанiваўскага перыяду.
- •36. Музычнае мастацтва Беларусi (XIX – пачатак XX ст.).
- •37. Прафесiйны тэатр на Беларусi (XIX – пачатак XX ст.).
- •38. Архiтэктура Гомеля (канец xyiii – пачатак XX ст.).
- •39. Горадабудаўніцтва на Беларусі ў XIX – пачатку XX ст.
- •40. Эклектыка I мадэрн у архiтэктуры Беларусi.
- •41. Дэкаратыўна-прыкладное мастацтва Беларусі (XIX — пачатак XX ст.).
- •42. Станковы жывапic Беларусi (XIX – пачатак XX ст.).
- •43. Палiтыка беларусiзацыi ў культурным жыццi насельніцтва бсср.
- •44. Дзейнасць Инстытута беларускай культуры. Навука і адукацыя ў бсср (1920-ыя – 1930-ыя гг.).
- •45. Беларуская лiтаратура I драматургiя ў 1920-ыя – пачатку 1940-х гг.
- •46. Жывапic I графiка ў бсср (1920-ыя - пачатак 1940-х гг.).
- •47. Тэатральнае жыццё у бсср (1920-ыя - пачатак 1940-х гг.).
- •48. Музычная культура ў бсср (1920-ыя - пачатак 1940-х гг.).
- •49. Развiццё архiтэктуры ў бсср (1920-ыя - пачатак 1940-х гг.). Канструктывiзм I функцыяналiзм.
- •50. Культура Заходняй Беларусi (1921 – 1939 гг.).
- •51. Зараджэнне I развiццё беларускай кiнематаграфii ў даваенны перыяд.
- •52. Беларуская культура ў гады Вялiкай Айчыннай вайны.
- •53. Адукацыя ў бсср (другая палова XX ст. – 1991 г.) I на сучасным этапе.
- •54. Навуковае жыццё ў бсср (другая палова XX – пачатак XXI ст.). Развіццё гістарычнай навукі.
- •55. Архiтэктура бсср: другая палова 1940-х гг. – 1991 г.
- •56. Музычнае мастацтва бсср: другая палова 1940-х – 1991 г.
- •57. Тэатральнае мастацтва бсср: другая палова 1940-х – 1991 г.
- •58. Лiтаратурнае жыццё ў бсср: другая палова 1940-х – 1991 г.
- •59. Развiццё кинематаграфii ў бсср: другая палова 1940-х – 1991 г.
- •60. Жывапiс I графiка ў бсср: другая палова 1940-х – 1991 г.
- •61. Скульптура ў бсср: другая палова 1940-х – 1991 г.
- •62. Музеi Беларусi ў XX – пачатку XXI ст
- •63. Мастацтва кiно I смi (канец XX – пачатак XXI ст.).
- •64. Архiтэктура сучаснай Беларусi.
- •65. Сучасная беларуская лiтаратура (канец XX – пачатак XXI ст.).
- •66. Выяўленчае мастацтва Беларусi на сучасным этапе.
- •67. Музычна-тэатральнае жыццё Беларусi на сучасным этапе.
- •68. Культурнае жыццё Гомеля ў савецкi перыяд I на сучасным этапе.
- •69. Тэатральныя, музычныя і кінафестывалі на Беларусі. Святочная культура сучаснай Беларусі.
18. Замак у Мiры: гiсторыя ўзнiкнення I пераўтварэння ў княжацкую рэзiдэнцыю.
Точная дата начала строительства неизвестна, но предполагают, что оно началось не ранее 1522 года, владелец Юрий Ильинич. На первом этапе строительства, продолжавшемся около 4 лет (предположительно с 1522 по 1526 годы) были возведены 4 башни, соединенные стенами, длина которых составляет по 75 м. Таким образом, внешний вид замка (сохранившийся до наших дней) представляет собой квадрат. Высота башен, имеющих форму восьмигранных призм, стоящих на четырёхгранных, варьирует в пределах 23—25 м, высота стен — 10—12 м. Стена, обращенная к западу (на дорогу к Вильне), имеет ещё одну башню посередине — она когда-то являлась единственным входом в замок. В подвале этой пятой башни была размещена тюрьма, а на втором этаже — каплица. Отсюда же опускали металлическую решетку, защищавшую деревянные въездные ворота. Цель постройки замка неизвестна.
Владельцы замка Ильиничи не смогли завершить строительство — их род пресёкся в 1568 году. Новые владельцы — Радзивиллы — реанимируют проект, внося в облик крепости ренессансные черты. Особый вклад в строительство внёс Николай Христофор Радзивилл Сиротка. Замок предстал в новом обличии — он окружён земляным валом, высота которого достигает 9 м, и по углам которого располагаются оборонительные бастионы; вал окружал ров, который наполнен водой благодаря запруженному Замковому ручью и речке Миранке; у ворот замка возвели предбрамье, вход в которое предваряет портал из резного серого камня. Попасть в замок стало возможным только через подъёмный мост, перекинутый через котлован. Будучи постоянной резиденцией графов Радзивиллов, в замковый комплекс был включён предусмотренный еще первоначальным проектом трехэтажный дворец, воздвигнутый архитектором Мартином Заборовским во внутреннем дворе у северной и восточной стен. Первый этаж и подземелье дворца использовались в качестве оружейной и склада с продовольствием, на втором этаже размещались лакеи и администрация графства, на третьем — княжеские покои. За северным валом был разбит «итальянский» сад, соединенный с графскими покоями лестницей и каменным мостом на арках. Вдоль южной и западной стен двора располагались одноэтажные служебные постройки. В 3 км от замка был заложен зверинец.
В 1586 году, расположенный в 30 км и также принадлежащий Радзивиллам Несвиж получает магдебургское право и становится ординацией, Мирский замок входит в ординацию как неотъемлемая часть. В 1655 году замок был штурмом взят казаками под предводительством гетмана Ивана Золотаренко. Последовавшая за этим война с Россией, а также Северная война, почти на 80 лет приносят в замок разрушение и запустение. Лишь в 30-х годах XVIII века замок был полностью восстановлен. В 1785 году по приглашению Пане-Коханку замок посетил король Станислав Август, который был поражён богатством и великолепием внутреннего убранства дворца. Смерть Пане-Коханку и ликвидация Речи Посполитой привели к потере значения крепости. В 1813 году во Франции умер последний наследник по мужской линии несвижской ветви Радзивиллов — князь Доминик Героним.
В 1891 году во владение Мирским замком вступил князь Николай Святополк-Мирский. К тому времени замок пришёл в полное запустение и разруху. Новый владелец решил начать полномасштабную реконструкцию своих новых владений: был вырублен сад, а на его месте вырыт пруд; за прудом был построен спиртовой завод, недалеко от замка возведен двухэтажный дворец. В 1939 году, после присоединения Западной Белоруссии к СССР, Мирский замок был национализирован. До 1941 года в нём размещалась производственная артель, а во времена немецкой оккупации — еврейское гетто и лагерь для военнопленных. В 1947 году замок взят под охрану государства. В январе 1987 года стал филиалом Государственного художественного музея БССР. В 1988 году ему присвоен статус историко-культурной ценности национального значения. В декабре 2000 года замковый комплекс «Мир» включён в Список памятников мирового культурного наследия ЮНЕСКО.