- •Міністэрства адукацыі рэспублікі беларусь
- •Прынцыпы беларускай арфаграфіі
- •1.1 Арфаграфія як раздзел мовазнаўства
- •1.2 Паняцце арфаграмы, арфаграфічнага правіла
- •1.3 Асноўныя прынцыпы беларускай арфаграфіі
- •Парадак арфаграфічнага разбору
- •Гласарый
- •Пытанні для самападрыхтоўкі
- •Правапіс галосных
- •2. 1 Правапіс о, э — а
- •Параўнай і запомні новыя напісанні слоў! [6, с. 30–33]
- •2.2 Правапіс літар е, ё, я
- •Параўнай і запомні новыя напісанні слоў! [6, с. 44]
- •Новае ў правапісе
- •2.3 Правапіс спалучэнняў галосных у іншамоўных словах
- •2.4 Правапіс прыстаўных галосных і, а
- •2.5 Правапіс літар і, ы, й пасля прыставак
- •1.6 Правапіс літары у — ў
- •Пытанні для самападрыхтоўкі
- •Правапіс зычных
- •3.1 Правапіс звонкіх і глухіх, свісцячых і шыпячых
- •3.2 Зычныя д - дз, т - ц і іх правапіс
- •3.3 Правапіс падоўжаных зычных [4, с. 204]
- •3.4 Правапіс некаторых спалучэнняў зычных
- •3.5 Правапіс прыстаўной і ўстаўной літары в
- •Пытанні для самападрыхтоўкі
- •Правапіс мяккага знака і апострафа
- •4.1 Правапіс змякчальнага мяккага знака
- •4.2 Правапіс раздзяляльнага мяккага знака
- •4.3 Правапіс апострафа
- •Пытанні для самападрыхтоўкі
- •Правапіс вялікай і малой літар
- •5.1 Вялікая і малая літары ў асабовых назвах
- •5.2 Вялікая і малая літары ў найменнях асоб, звязаных з рэлігіямі, назвах міфалагічных і казачных герояў
- •5.3 Вялікая і малая літары ў геаграфічных і астранамічных назвах
- •5.4 Вялікая і малая літары ў назвах дзяржаўных органаў і іншых арганізацый
- •5.5 Вялікая і малая літары ў найменнях пасад і званняў, ветлівых зваротах і спецыяльных абазначэннях
- •5.6 Вялікая літара ў назвах дзяржаўных і нацыянальных сімвалаў, рэліквій, дзяржаўных узнагарод, прэмій, грамат, прызоў
- •5.7 Вялікая і малая літары ў назвах дакументаў, іх зводаў, унікальных прадметаў, твораў
- •5.8 Вялікая і малая літары ў назвах знамянальных падзей і дат, перыядаў і эпох, святаў
- •Пытанні для самападрыхтоўкі
- •Правапіс складаных слоў
- •6.1 Правапіс галосных у складаных словах
- •6.2 Правапіс складаных назоўнікаў і прыметнікаў Складаныя назоўнікі
- •Складаныя прыметнікі
- •Пытанні для самападрыхтоўкі
- •Правапіс суфіксаў у беларускай мове
- •1.1 Правапіс галосных у некаторых суфіксах назоўнікаў
- •1.2 Правапіс суфіксаў прыметнікаў
- •1.3 Правапіс суфіксаў дзеясловаў
- •Пытанні для самападрыхтоўкі
- •Правапіс не (ня) зрознымі часцінамі мовы
- •1.1 Ужыванне часціц не і ні
- •1.2 Асобнае і злітнае напісанне часціц не (ня) з рознымі часцінамі мовы [4, с. 209–210].
- •Пытанні для самападрыхтоўкі
- •Спіс рэкамендаваных крыніц па модулі Асноўная літаратура
- •Дадатковая літаратура
- •Слоўнікі
- •Пунктуацыя
- •Пунктуацыя як сістэма пастаноўкі знакаў прыпынку. Знакі прыпынку паміж дзейнікам і выказнікам
- •1.1 Пунктуацыя як сістэма пастаноўкі знакаў прыпынку. Роля пунктуацыі ў афармленні пісьмовай мовы
- •1.2 Знакі прыпынку ў канцы сказа: кропка, пытальнік, клічнік, шматкроп’е
- •1.3 Знакі прыпынку паміж дзейнікам і выказнікам
- •Пытанні для самападрыхтоўкі
- •Пунктуацыя пры аднародных членах сказа
- •1.1 Знакі прыпынку пры аднародных членах сказа
- •1.2 Знакі прыпынку пры аднародных членах сказа з абагульняльнымі словамі
- •Гласарый
- •Пытанні для самападрыхтоўкі
- •Пунктуацыя пры адасобленых членах сказа
- •1.1 Знакі прыпынку пры адасобленых дапасаваных і недапасаваных азначэннях
- •1.2 Знакі прыпынку пры адасобленых прыдатках
- •1.3 Знакі прыпынку пры адасобленых акалічнасцях
- •1.4 Знакі прыпынку пры адасобленых дапаўненнях і ўдакладняючых членах сказа
- •Гласарый
- •Пытанні для самападрыхтоўкі
- •Пунктуацыя пры параўнальных зваротах і зваротках
- •1.1 Знакі прыпынку пры параўнальных зваротах
- •1.2 Знакі прыпынку пры зваротках
- •Гласарый
- •Пытанні для самападрыхтоўкі
- •Пунктуацыя пры пабочных і ўстаўных словах, словазлучэннях і сказах
- •1.1 Знакі прыпынку пры пабочных сінтаксічных канструкцыях
- •1.2 Знакі прыпынку пры ўстаўных канструкцыях
- •Гласарый
- •Пытанні для самападрыхтоўкі
- •Пунктуацыя ў складаназлучаных сказах
- •1.1 Знакі прыпынку ў складаназлучаных сказах
- •Гласарый
- •Пытанні для самападрыхтоўкі
- •Пунктуацыя ў складаназалежных сказах
- •1.1 Знакі прыпынку ў складаназалежных сказах
- •Гласарый
- •Пытанні для самападрыхтоўкі
- •Пунктуацыя ў бяззлучнікавых складаных сказах
- •1.1 Знакі прыпынку ў бяззлучнікавых складаных сказах
- •Гласарый
- •Пытанні для самападрыхтоўкі
- •Пунктуацыя ў складаных сказах з рознымі відамі сувязі. Пунктуацыя ў сказах з простай мовай
- •1.1 Коска, кропка з коскай, двукроп’е, коска з працяжнікам, працяжнік у сказах з рознымі відамі сувязі (камбінаванай будовы)
- •1.2 Двукоссе пры простай мове. Працяжнік у сказах з простай мовай
- •1.3 Знакі прыпынку пры цытатах і спасылках
- •1.4 Перыяд. Яго афармленне на пісьме
- •Гласарый
- •Пытанні для самападрыхтоўкі
- •Спіс рэкамендаваных крыніц па модулі Асноўная літаратура
- •Дадатковая літаратура
- •Спіс выкарыстаных крыніц
- •Слоўнікі
Пытанні для самападрыхтоўкі
Адзначце асаблівасці выкарыстання суфіксаў -чык- (-чыц-) і -шчык- (-шчыц-) у беларускай мове.
Чым абумоўлены выбар утварэння назоўнікаў пры дапамозе суфіксаў -чын- і -шчын-?
Пералічыце выпадкі падвоенага напісання нн у прыметніках.
Акрэсліце выпадкі напісання суфіксаў -ск- і -ств- у прыметніках.
Назавіце асаблівасці ўжывання дзеяслоўнага суфікса -ірава- (-ырава-).
Пералічыце ўмовы выбару суфіксаў пры ўтварэнні дзеяслоўных форм.
Тэма 8
Правапіс не (ня) зрознымі часцінамі мовы
1.1 Ужыванне часціц не і ні
Часціца не — адмоўная.
У адмоўных сказах: Ідзе зямля ў новы век, не супыніць зямлі.
Пры супрацьпастаўленні: Гэта была не хата, а хатка, як з казкі, на курыных ножках.
Пры адмоўным параўнанні: То не гул завірухі мяцежнай і не рокаты ўпартага мора, — гэта Нёман разліўся бязмежна па грудзях Беларусі прасторнай.
Часціца не — сцвярджальная.
Калі ўжываецца з пытальнымі займеннікамі, прыслоўямі, часціцамі: Хто тут не быў на нашай зямлі? Ці ж мы, хлопцы, рук не маем?
Калі спалучаюцца з часцінамі амаль, ледзь, чуць і з падпарадкавальнымі злучнікамі каб, пакуль: Юля яшчэ не траціла надзей паспець, пакуль не развіднела, у вёску.
Калі паўтараецца двойчы ў састаўным дзеяслоўным выказніку: Я не мог не сказаць вам праўды.
Калі спалучаецца са словамі нельга, немагчыма: Не верыць ім нельга.
Часціца ні — узмацняльная, узмацняе адмаўленне.
У сказах з адмоўем не ці са словамі няма, нельга, немагчыма: Трэція суткі яна не спала ні часіны і ўсё ішла.
У ролі злучніка і пры пералічэнні аднародных членаў сказа: Ні дзед Талаш, ні Мартын Рыль не дагаворвалі сваіх думак да канца, але разумелі адзін аднаго вельмі добра.
У пабуджальных сказах з загаднай інтанацыяй: Ні кроку назад! Ні з месца!
Часціца ні ўзмацняе сцвярджэнне.
1.Калі спалучаецца з займеннікамі і займеннікавымі прыслоўямі: хто ні, што ні, хто б ні, куды ні, як ні…: Хто ні гляне на нас, сам, як май, расцвіце.
Часціца ні ўжываецца ва ўстойлівых зваротах са значэннем няпэўнасці, узмацнення: ні рыба ні мяса, ні жывы ні мёртвы, ні свет ні зара, ні прайсці ні праехаць.
Трэба адрозніваць спалучэнне не раз «шмат разоў» і ні разу «ніколі зусім», не адзін «шмат, некалькі» і ні адзін «ніхто»: Не раз мы ўспамінаем дзяцінства. Ні разу не прапусціла заняткаў. Не адзін дзень ішоў снег. Ні адзін не прыйшоў у дождж [2, с. 214–216].
1.2 Асобнае і злітнае напісанне часціц не (ня) з рознымі часцінамі мовы [4, с. 209–210].
Правілы |
Прыклады |
Не/ня разам (прыстаўка) | |
з назоўнікам, прыметнікам, з дзеясловам, з прыслоўем, калі без не не ўжываюцца
|
невук, недахоп, нянавісць; неабсяжны, непахісны, непарушны; ненавідзець, нездаровіцца, непакоіць; непахісна, неўзабаве, нельга |
з назоўнікам, з прыметнікам, з прыслоўем, калі можна падабраць сінонім |
няпраўда = мана, хлусня (сін.), непрыяцель = вораг (сін.); невялікі = малы (сін.), невысокі = нізкі (сін.); нялёгка - цяжкі (сін.), нямала = многа (сін.) |
з назоўнікам, з прыметнікам, з прыслоўем, калі набываюць супрацьлеглае значэнне |
вернасць — нявернасць, уважлівы — няўважлівы, лёгка — нялёгка |
з неазначальнымі займеннікамі і прыслоўямі, у якіх е ў прыстаўцы над націскам |
нехта, нешта, нейкі; некуды, недзе, некалі, неяк |
з поўнымі дзеепрыметнікамі, пры якіх няма паясняльных слоў ці супрацьпастаўлення |
непрачытаная кніга, недапісаны ліст |
з прыметнікам, з дзеепрыметнікам, з прыслоўем, да якіх адносяцца паясняльныя словы са значэннем ступені якасці (вельмі, надта, зусім, выключна, абсалютна, незвычайна і інш.) |
вельмі нядобры ўчынак, зусім нядобрыя словы; у вышэйшай ступені неабдуманая справа; надта нядобра, вельмі няўмела |
адрознівай: прыстаўка неда- ў назоўніках, у дзеясловах, якія абазначаюць непаўнату дзеяння, неадпаведнасці патрэбнай норме |
недасол, недабор; недарабіць, недаацаніць |
запомні: у прыслоўях: нечакана, неабсяжна, неўзабаве, незадоўга, неўпапад, непадалёк, неўзаметку, няўцям, нехаця, нельга; у прыназоўніку нягледзячы на; у часціцах няўжо, няхай; постфіксе -небудзь (як-небудзь, хто-небудзь) і слове няма. |
|
не асобна (часціца) | |
пішацца з назоўнікам, з прыметнікам, з прыслоўем, калі ёсць ці падразумяваецца супрацьпастаўленне
|
не чалавек, а машына; не дажджлівы, а сонечны; не цёмна, а светла; не памытая, а падмеценая падлога |
з прыметнікам, з прыслоўем у форме вышэйшай ступені параўнання |
не больш як кілаграм; не дужэйшы за мяне |
з назоўнікам, калі ў сказе адмаўляецца што-небудзь |
хвароба не радасць |
з прыметнікамі, прыслоўямі, калі ў якасці паясняльнага слова выступае займеннік або займеннікавае прыслоўе, якія пачынаюцца з ні |
нікому не патрэбны, ніхто не галодны, ні да чаго не здольны |
з усімі словамі, часткі якіх пішуцца праз злучок
|
паступіў не па-сяброўску, зроблена не па-людску, не навукова-папулярны фільм |
з кароткімі дзеепрыметнікамі |
урокі не падрыхтаваны |
з поўнымі дзеепрыметнікамі, калі пры іх ёсць паясняльнае слова альбо ёсць ці падразумяваецца супрацьпастаўленне |
не вывучаныя своечасова ўрокі; не прачытаная, а прагледжаная кніга |
з дзеясловамі і ўтворанымі ад іх дзеепрыслоўямі |
не гаварыць, не прачытаць; не гаворачы, не прачытаўшы |
са словамі: |
не варта, не трэба, не супраць, не заўсёды, не зусім |
часткі выразу не раз |
Не раз прыходзілася яму хадзіць праз гэты лес |
у зваротах не хто іншы, як; не што іншае, як; не хто іншы, а; не што іншае, а, у складзе якіх ёсць адносныя займеннікі хто, што і азначальны займеннік іншы (хто іншы, што іншае), якія ў спалучэнні з не з’яўляюцца адмаўленнем іх сумеснага значэння |
|
ні разам (прыстаўка) | |
з адмоўнымі займеннікамі, з прыслоўямі, у якіх ні- без націску |
ніхто, нічый, нішто, ніякі, ніколі, нідзе, ніяк, ніадкуль |
з прыметнікам, з прыслоўем, з назоўнікам калі без ні не ўжываюцца |
нішчымны, нікчэмны; нічагутка, нічога; нікчэмнасць |
ні асобна (часціца) | |
калі займеннік і часціца раздзяляюцца прыназоўнікам |
ні з чым, ні з кім, ні ў каго, ні з чыім |