- •1.Дзеяслоў як часціна мовы.
- •2. Сістэма граматычных форм дзеяслова.
- •3. Інфінітыў.
- •4. Асновы дзеяслова. Класы дзеясловаў.
- •5. Пастаянныя катэгорыі дзеяслова.
- •6. Катэгорыі перах./неперах. Дзеяслова.
- •7. Прама-пераходныя дзеясловы.
- •8. Ускосна-пераходныя дзеясловы. Непераходныя дзеясловы.
- •9. Катэгорыя зваротн./незвар.
- •10. Групы зваротных дзеясловаў паводле ўтварэння і значэння.
- •11. Катэгорыя стану дзеяслова.
- •12. Пытанне пра стан дзеясловаў у лінгвістыцы. Традыцыйная класіфікацыя стану. Бінарная класіфікацыя стан.
- •13. Катэгорыя трывання дзеясловаў.
- •14. Спосабы ўтварэння дзеяловаў зак./незак. Трывання.
- •15. Суадносныя трывальныя пары.
- •16. Аднатрывальныя і двухтрывальныя дзеясловы.
- •17. Ступеннае ўтварэнне трыванняў.
- •18. Спосаб дзеяслоўнага дзеяння.
- •19. Катэгорыя ладу дзеясловаў.
- •20. Дзеясловы абвеснага і ўмоўнага ладоў дзеяслова.
- •21. Дзеясловы ўмоўнага ладу.
- •23. Катэгорыя часу дзеясловаў.
- •24.Дзеясловы цяперашняга часу.
- •25.Дзеясловы прошлага часу.
- •26.Дзеясловы будучага часу.
- •27. Абсалютнае і адноснае значэнне часу. Выкарыстанне форм аднаго часу са значэннем іншых.
- •28. Катэгорыя асобы дзеясловаў.
- •29. Безасабовыя дзеясловы.
- •30. Катэгорыя роду дзеясловаў.
- •31. Катэгорыя ліку дзеясловаў.
- •32. Спражэнне дзеясловаў.
- •33.Дзеясловы 1 спражэння.
- •34.Дзеясловы 2 спражэння.
- •35.Рознаспрагальныя дзеясловы.
- •36.Дзеепрыметнік як атрыбутыўная форма дзеяслова.
- •37. Утварэнне форм дзеепрыметнікаў незалежнага стану прошлага часу і асаблівасці іх ужывання.
- •38. Утварэнне форм дзеепрыметнікаў залежнага стану прошлага часу і асаблівасці іх ужывання.
- •39. Ужыванне форм дзеепрыметнікаў незал./зал. Стану ц. Часу і асаблівасці іх ужывання.
- •40. Дзеепрыслоўе як атрыбутыўная форма дзеяслова.
- •41.Утварэнне і асаблівасці ўжывання дзеепрыслоўяў незакончанага трывання.
- •42.Утварэнне дзеепрыслоўяў незакончанага трывання.
- •43.Утварэнне дзеепрыслоўяў закончанага трывання.
- •44. Прыслоўе як часціна мовы.
- •45. Лексіка-граматычныя разрады прыслоўяў.
- •46.Азначальныя прыслоўі.
- •47.Акалічныя прыслоўі.
- •48.Утварэнне ступеней параўнання якасных прыслоўяў.
- •49. Формы прыслоўяў са значэннем ацэнкі і меры якасці.
- •51. Пытанне пра безасабова-прэдыкатыўныя словы ў лінгвістыцы.
- •52.Службовыя часціцы мовы. Агульная характарыстыка.
- •54. Злучнік як часціна мовы. Разрады злучнікаў.
- •55. Часціцы як часціна мовы. Разрады часціц.
- •56. Выклічнік. Разрады паводле значэння і паходжання.
- •57.Гукапераймальныя словы.
- •58. Пытанне пра мадальныя словы. Лексіка-граматычныя разрады мадальных слоў.
- •59. Звязкі як слыжбовыя словы. Пытанне пра звязкі ў лінгвістыцы.
54. Злучнік як часціна мовы. Разрады злучнікаў.
ЗЛУЧНІК – службовая часціна мовы, якая злучае аднародныя члены сказа, часткі складанага сказа, а таксама асобныя сказы ў тэксце і выражае сэнсава-граматычныя адносіны паміж гэтымі сінтаксічнымі адзінкамі. Злучнік з'яўляецца адным з важных і актыўных сінтаксічных сродкаў мовы, які звязвае сінтаксічныя адзінкі ў адно цэлае і выконвае арганізуючую функцыю. Так, у сказеДзядзька Марцін паехаў араць,а Лабановіч некаторы час сядзеў і слухаў навіны дамашняга жыццязлучнікізвязвае аднародныя выказнікі (сядзеў і слухаў) паказваючы на спалучальныя адносіны, зл-капаказвае на супатаўляльныя адносіны паміж часткамі складаназлучанага сказа.
Зл-к, калі ён ужыты ў пачатку сказа, можа паказваць на сэнсавую сувязь паміж асобнымі самастойнымі сказамі: У лесе пахла рпстопленай смалой. І ўсё жывое хавалася ў цень.
Пры дапамозе зл-каў у сказ уключаюцца параўнальныя звароты, пабочныя і ўстаўныя канструкцыі: Вецер на полі гуляе, вые, як звер.
Як службовая часціна мовы зл-к не мае граматычных катэгорый і не можа выступаць у ролі членаў сказа.
Сярод злучнікаў можна выдзеліць вузка спецыялізаваныя, якія паказваюць на я-н адзін від адкосін ( таму што, затое), і такія, якія могуць фарміраваць розныя адносіны паміж сінтаксмчнымі адзінкамі, іх знач-не выяўл. у пэўным кантэксце ( і, а, ды, ці, як, быццам і інш.) Напр, зл-кі, якія ужываюцца з параўнальным, тлумачальным і часавым знач-нем: Бліўчасты месяц, як кружок залаты, стаяў ужо высока надлесам.
Некаторю зл-кі могуць выконваць ролю іншых часцін мовы, напр,часціц. Параўн.: І не заўважыў з нас ніхто, як ноч вясенняя мінула і Як шпарка праходзіць час!
Паводле паходжання злучнікі бываюць невытворныя і вытворныя.Невытворныя злучнікі( і, а, але, ды, бо і інш) не суадносяцца са словамі іншых часцін мовы.Вытворныя злучнікізахавалі сувязь са словамі, ад якіх утвораны ( займеннікам, прыслоўем, назоўнікам): зл - кшто, таму штопаходзяць ад займеннікаў.
Паводле структуры - простыя і састаўныя.Простыя зл-ківыступаюцю як адно слова:і, ды, ці, што,каб, калі, аднак.Сярод простых могуць быць як невыторныя(і, але, ды),так і вытворныя( што, як).
Састаўныязл-кі складаюцца з 2-х ці некалькіх слоў: таму што, так што, для таго каб, як быццам і інш. Гэтыя зл-кі паводле паходжання звычайна вытворныя, часта ў іх склад уваходзяць словы, суадносныя з займеннікамі, прыслоўямі, назоўнікамі.
У залежнасці ад спосабу ужываннязл-кі падзял. на адзіночныя, паўторныя, парныя.
Адзіночныя звязваюць пэўныя кампаненты сказа, ужываюцца у ім толькі адзін раз. Могуць быць як злучальныя, так і падпарадкавальныя зл-кі: і, ці, як, што і інш. Заўсёды адзіньчнымі з'яўл. злучальныя зл-кіа, але, ды, затое.
Да адзіночных таксама належаць і тыя зл-кі., якія звязваюць неаднатыпныя кампаненты: Прасякнутае цеплынёй і пахамі адталай вады паветра крыштальна чыстае, і дагляд вырвсоўваецца выразна і акрэслена.
Паўторныя зл-кі паўтараюцца пры кожным аднародным кампаненце, якія яны звязваюць. Адны з іх могуць быць як адзіночнымі, так і паўторнымі (або, ці, і, ды, калі, што). Другія (то...то, ці то...ці то, не то...не то, ні...ні) - толькі паёторнымі: Ці то сонца свеціць, ці то месяц ясны вам смяецца з неба весела і шчасна.
Парныя зл-кі складаюцца з дзвюх структкрна- неабходных частак: першая аднос-ца да аднаго структурнага кампанента, другая - да другога. Парнымі з'яўл. злучальныя зл-кі ( не толькі...але і, не толькі...а і, як...так і і інш.) і падпарадкавальныя зл-кі ( калі...то, калі...дык, чым...тым, як...то, раз...то і інш.): Калі ў школе з матчынай гаворкі пасмяецца, то на старасці ад маткі адрачэцца. Раз небыло песень, то не было і вяселля.