Arkhiv_ZIP_-_WinRAR / Chast_3__Mat_an_2010_23_09
.pdfГеометрический смысл теоремы Ролля
Если функция удовлетворяет условию теоремы Ролля, то в некоторой точке отрезка касательная к графику параллельна оси 0x .
Теорема Ролля позволяет узнать об обращении производной в нуль без ее вычислений.
ЗАМЕЧАНИЕ
Если f (x) такова, что производная существует не во всех точках внутри отрезка [a,b], то может не оказаться такой точки ξ , в которой f ′(ξ) обращается в нуль.
ПРИМЕР
y = x , (y0прав )′ =1, (y0лев )′ = −1.
y′(0) не существует (по определению).
3.2. Теорема Лагранжа (теорема о конечных приращениях)
Теорема. Если
1)f (x) - непрерывна на отрезке [a,b],
2)на интервале (a,b) существует производная f ′(x) ,
то существует, по |
крайней |
мере, одна |
точка ξ (a, b), |
такая, что |
||
′ |
|
|
|
|
|
|
f (b)− f (a)= f (ξ) (b −a). |
|
|
|
|
||
Доказательство |
|
f (b)− f (a) |
|
|
|
|
Обозначим |
|
= Q . |
Рассмотрим |
функцию |
||
|
|
|||||
|
|
b − a |
|
|
||
F (x)= f (x)− f (a)−Q (x −a). |
F (x) обладает следующими свойствами: |
1)непрерывна на [a,b],
2)существует F′(x) на (a,b),
3)F (a)= F (b)= 0 .
По теореме Ролля для функции F (x) существует точка ξ (a,b), такая, что F′(ξ) = 0 . Производная F′(x) равна:
F′(x)=(f (x)− f (a)−Q(x −a))′ = f ′(x)−Q = 0 .
Уравнение f ′(x)−Q = 0 имеет решение x =ξ , значит f ′(ξ)= Q или
f ′(ξ )= f (b)− f (a), из чего следует теорема Лагранжа. b − a
61
Геометрический смысл теоремы Лагранжа |
||||
CB |
= |
f (b)− f |
(a) |
- угловой коэффициент |
AC |
b − a |
|
||
|
|
|
секущей AB .
f ′(ξ) - угловой коэффициент касательной к кривой y = f (x) в точке x = ξ . На кривой
AB найдется, по крайней мере, одна точка M , в которой касательная параллельна хорде
AB .
1). Доказанная формула называется формулой Лагранжа или формулой ко- |
|||||
нечных приращений. Так как a <ξ < b , то ξ −a < b −a , ξ −a =θ (b −a), где |
|||||
0 <θ <1, откуда ξ = a +θ(b −a) , f (b)− f (a)= f ′ a +θ (b −a) (b −a). |
|||||
2). Точек ξ может быть несколько. |
|
|
|
||
|
|
|
|||
3).Теорему Лагранжа |
можно использовать |
для приближенных |
вычислений: |
||
f (b)− f (a)= |
f ′ a +θ (b −a) (b −a), где |
0 <θ <1. |
Положим |
θ = 1 , тогда |
|
|
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
|
|
f (b)− f (a)≈ |
f ′ a +b (b − a). Чем ближе b к a, тем меньше погрешность. |
||||
|
2 |
|
|
|
|
ПРИМЕР. Вычислите приближенное значение функции arctg1,1.
b =1,1; a =1,0; b − a = 0,1; arctg1,1 ≈ arctg1 + 0,1 (arctg x)′, |
|
|
||||||||||||||||
x = |
1,1 +1,0 |
= |
2,1 . |
(arctg x)′ = |
1 |
|
; |
|
1 |
|
= |
|
2,1 = |
1 |
|
≈ 0,5, arctg1,1 ≈ |
π |
+0,05 . |
|
|
|
|
|||||||||||||||
2 |
1 + x |
2 |
1 + x |
2 |
|
2,1 |
4 |
|||||||||||
|
|
2 |
|
|
|
|
|
x= |
2 |
|
|
3.3. Теорема Коши (обобщенная теорема о конечных разностях)
Теорема. Пусть функции f (x) и ϕ(x) 1) непрерывны на отрезке [a,b],
1) имеют производные f ′(x),ϕ′(x) в каждой точке интервала (a,b), 3) ϕ′(x)≠ 0 в каждой точке интервала (a,b),
то существует, о крайней мере, одна точка ξ (a,b), такая, что
f (b)− f (a) |
|
f ′(ξ) |
|
|
= |
|
. |
ϕ (b)−ϕ (a) |
ϕ′(ξ) |
Доказательство
ϕ (b)≠ϕ (a), так как иначе, по теореме Ролля, ϕ′(x) обратилась бы в нуль, по крайней мере, в одной точке ξ (a, b).
Рассмотрим вспомогательную функцию:
62
F (x)= f (x)− f (a)− ϕf ((b))−ϕf ((a)) ϕ (x)−
b − a
Она удовлетворяет всем условиям теоремы Ролля, ствует точка ξ (a, b), такая, что F ′(ξ)= 0 ,
ϕ (a) .
следовательно, суще-
|
f (b)− f (a) |
|
|
|
f (b)− f (a) |
|
|
|
|
|
||||||
F ′(ξ)= f ′(ξ)− |
|
|
|
|
ϕ′(ξ)= |
0 , f ′(ξ)= |
|
ϕ′(ξ). |
|
|
|
|||||
ϕ (b)−ϕ (a) |
ϕ (b)−ϕ (a) |
|
|
|
||||||||||||
разделим на ϕ′(ξ), ϕ′(ξ)≠ 0 : |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||
|
|
|
f (b)− f (a) |
|
f ′(ξ) |
|
|
|
|
|
||||||
|
|
|
|
|
= |
|
. |
|
|
|
|
|
||||
|
|
|
ϕ (b)−ϕ (a) |
ϕ′(ξ) |
|
|
|
|
|
|||||||
Теорема Лагранжа является частным случаем теоремы Коши при ϕ(x)= x . |
|
|
||||||||||||||
3.4. Правило Лопиталя-Бернулли |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||
Это правило описывает раскрытие неопределенностей типа |
0 |
|
и |
|
∞ |
|||||||||||
|
|
|
|
|||||||||||||
методами дифференциального исчисления. |
|
|
|
|
|
0 |
|
|
|
∞ |
||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||
Рассмотрим F (x)= |
f (x) |
, где f (x) |
и ϕ (x) дифференцируемы в некото- |
|||||||||||||
|
||||||||||||||||
|
|
ϕ (x) |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
рой окрестности точки а, исключая, быть может, саму точку а. Если при x → a
f (x) |
и ϕ (x) |
→ 0(∞), функция F (x) имеет в точке а неопределенность |
0 |
|
|
|
|||
|
|
|
0 |
|
|
∞ |
|
|
|
или |
. |
|
|
|
|
∞ |
|
|
|
Теорема. Пусть
1. f (x), ϕ (x) - определены и дифференцируемы в некоторой окрестности
точки а, за исключением, быть может, самой точки а. |
|
|
||||||||
2. ϕ′(x) |
≠ 0 всюду в этой окрестности. |
|
|
|||||||
3. lim f (a)= limϕ(a)= 0 . |
|
|
||||||||
|
|
x→a |
|
|
x→a |
|
|
|||
Тогда, если существует (конечное или бесконечное) предельное значение |
||||||||||
lim |
f ′(x) |
, |
то существует и предельное значение lim |
f (x) |
, причем |
|||||
ϕ′(x) |
ϕ (x) |
|||||||||
x→a |
|
|
|
x→a |
|
|||||
lim |
|
f (x) |
= lim |
f ′(x) |
. |
|
|
|||
|
|
|
|
|
||||||
x→a ϕ (x) |
|
x→a |
ϕ′(x) |
|
|
63
Доказательство
Доопределим по непрерывности функции f (x) и ϕ(x) в точке а, поло-
жив f (a) =ϕ(a) = 0 . Возьмем отрезок [a,b], принадлежащий окрестности точ- |
||||||||||||||||
ки а, указанной в формулировке теоремы. Выберем на этом отрезке точку |
||||||||||||||||
x ≠ a . На отрезке [a, x] по теореме Коши |
|
|
f (x)− f (a) |
= |
f ′(ξ) |
a <ξ < x , ξ - |
||||||||||
|
ϕ (x)−ϕ (a) |
ϕ′(ξ) |
||||||||||||||
промежуточная точка отрезка [a, x]. |
|
|
|
|
|
|||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||
Но f (a)=ϕ (a)= 0 , значит, |
f (x) |
|
= |
|
f |
′(ξ) |
. Если x → a , то и ξ → a , сле- |
|||||||||
|
|
|
|
|
|
|||||||||||
ϕ (x) |
|
|
ϕ′(ξ) |
|||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||
довательно, lim |
f (x) |
= lim |
f ′(ξ) |
= lim |
f |
′(x) |
. |
|
|
|
|
|||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||
ϕ (x) |
ϕ′(ξ) |
ϕ |
′(x) |
|
|
|
|
|||||||||
x→a |
ξ→a |
|
x→a |
|
|
|
|
|
Более коротко это утверждение формулируют так: предел отношения двух бесконечно малых функций равен пределу отношения их производных, если последний существует.
1). Если рассматривается предел при |
|
x → ∞, |
|
ϕ (x)→ 0 , f (x)→ 0 , |
то утвер- |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
ждение остается справедливым: |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||
|
|
|
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1 |
|
|
|
|
1 |
|
|
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||
|
f (x) |
|
f |
|
|
|
x = |
1 |
|
|
|
f ′ |
|
− |
|
|
|
|
|
|
f ′ |
|
|
|
|
f |
′(x) |
|
|
|||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
z |
2 |
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||
lim |
= lim |
z |
|
= |
|
z |
|
= |
lim |
|
z |
|
|
|
|
|
|
|
= lim |
|
z |
|
= lim |
. |
|
|||||||||||||||
|
1 |
|
|
|
|
|
|
1 |
|
|
|
|
1 |
|
|
|
1 |
|
ϕ′(x) |
|
||||||||||||||||||||
x→∞ ϕ (x) |
z→0 |
|
|
|
|
|
|
|
z→0 |
|
|
|
|
|
|
z→0 |
|
|
|
x→∞ |
|
|
||||||||||||||||||
|
|
|
ϕ |
|
|
|
z → 0 |
|
|
|
ϕ′ |
|
− |
|
|
|
|
|
|
|
|
ϕ′ |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||
|
|
|
z |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
z |
|
|
|
|
z |
|
|
|
|
|
|
|
z |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||
2). Если lim f ′(a)=limϕ′(a)=0 и f ′ |
(x), ϕ′(x) |
удовлетворяют условиям теоре- |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
x→a |
|
x→a |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
f ′(x) |
|
|
|
|
|
|
f ′(x) |
|
|
|
|
f ′′(x) |
|
||||||||||
мы, то можно применять правило Лопиталя к |
, т.е., lim |
= lim |
|
. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ϕ′(x) |
ϕ′(x) |
|
ϕ′′(x) |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
x→a |
x→a |
|
|
|||||||||||||||||
Таким образом правило Лопиталя можно применять несколько раз. |
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||
3). Без доказательства приведем следующее утверждение: |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
lim |
|
f |
(x) |
|
∞ |
= lim |
|
f ′(x) |
. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
= |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||
|
|
|
|
|
|
ϕ |
(x) |
|
|
ϕ′(x) |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
x→a |
|
∞ |
x→a |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Предел отношения двух бесконечно больших функций равен пределу отношения их производных, если последний существует.
3.5. Примеры применения правила Лопиталя
Неопределенность вида |
0 |
. |
|||||
|
|||||||
|
|
|
|
0 |
|
||
1) lim |
sin |
2x |
= lim |
cos 2x 2 |
= 2 . |
||
x |
|
|
|||||
x→0 |
|
x→0 |
1 |
|
|
|
64
2) |
lim |
|
|
x2 |
|
|
0 |
= lim |
|
|
|
|
|
|
2x |
|
|
|
0 |
= lim |
|
2 |
|
= ∞. |
|
|
|
|
|
|||||||||||||||
|
|
|
|
|
= |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
= |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||
|
x −sin x |
|
|
1 − cos x |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||
|
x→0 |
|
|
|
|
0 |
|
x→0 |
|
|
|
|
0 |
|
|
x→0 sin x |
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
∞ |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||
Неопределенность вида |
|
|
|
|
. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
∞ |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||
3) |
lim |
ax |
= lim |
|
ax |
ln a |
= ∞. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||
|
x |
|
|
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||
|
x→∞ |
|
x→∞ |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||
|
|
|
|
|
|
|
12 (x +1)− |
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||
4) |
lim |
|
|
x +1 |
= lim |
2 |
= lim |
|
|
1 |
|
|
|
= 0 . |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||
|
x→∞ |
|
|
x |
x→∞ |
|
|
|
|
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
x→∞ |
|
2 x +1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||
Неопределенность вида[0 ∞]. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ln x |
∞ |
|
|
|
|
1 |
|
|
|
|
|
|
|
1 |
|
x3 |
|
||||||||||||
5) |
lim x |
2 |
ln x =[0 ∞]= lim |
|
|
|
|
|
x |
|
|
|
|
|
= 0 . |
|||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
1 |
|
|
|
= |
|
= lim |
|
|
|
= lim |
− |
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
1 |
|
2 |
x |
|||||||||||||||||||||||||||||||||
|
x→0 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
x→0 |
|
|
|
|
|
|
∞ |
|
|
x→0 |
|
|
x→0 |
|
|
|
|
||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
−2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
x2 |
|
|
|
|
|
|
x3 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Неопределенности вида 00 , ∞0 , 1∞ .
В этом случае применяется предварительное логарифмирование, переходя к неопределенности вида [0 ∞].
6). |
Вычислим |
lim xx = 00 . |
Результат |
логарифмирования: ln y = x ln x . |
|||||||||||
|
|
x→0 |
|
|
|
|
|
|
|
1 |
|
|
|||
|
|
|
|
|
|
= lim ln x = |
∞ = lim |
|
|
||||||
limln y = lim x ln x = |
[ |
0 ∞ |
] |
x |
|
= 0 . |
|||||||||
1 |
|
||||||||||||||
x→0 |
x→0 |
|
|
|
x→0 |
1 |
|
∞ |
x→0 |
|
|
||||
|
|
|
|
|
|
|
|
x |
|
|
|
− |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
x2 |
|
|
||||
limln y = 0 , ln lim y = 0 , lim y =1, lim xx =1. |
|
|
|
|
|
||||||||||
x→0 |
x→0 |
|
x→0 |
|
x→0 |
|
|
|
|
|
|
|
|||
3.6. Формула Тейлора |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||
Теорема. Если |
f (x) |
дифференцируема (n +1) |
раз в окрестности точки x0 , то |
для любого x из указанной окрестности справедлива формула Тейлора порядка n:
f (x) |
= f (x ) + |
|
f ′(x0 ) |
(x − x ) + |
f ′′(x0 ) |
(x − x )2 |
+ |
|||||||||||
|
|
|
||||||||||||||||
|
|
|
|
|
0 |
1! |
|
|
0 |
|
2! |
|
|
0 |
|
|
||
|
|
f ′′′(x0 ) |
|
|
|
|
f (n) (x0 ) |
|
|
|
|
|
|
|||||
+ |
|
(x − x |
)3 +... + |
|
(x − x |
)n + R |
|
(x), |
||||||||||
|
|
|
|
|||||||||||||||
|
3! |
|
0 |
|
|
|
|
|
n! |
0 |
|
n+1 |
|
|
||||
|
|
f (n+1) (x |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||
где |
R |
(x) = |
0 |
+θ(x − x )) |
(x − x )n+1; |
0 |
<θ <1. |
|||||||||||
|
|
|
|
|
0 |
|
||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||
|
|
n+1 |
|
|
|
|
(n +1)! |
|
0 |
|
|
|
||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Rn+1(x) называется остаточным членом в форме Лагранжа.
65
Доказательство. Обозначим
ϕ (x, x0 )= f (x0 )+ f ′1!(x0 )(x − x0 )+... + f (nn) (!x0 )(x − x0 )n ,
ϕ (x, x0 ) - многочлен n -го порядка (так называемый многочлен Тейлора),
Rn+1 (x)= f (x)−ϕ (x, x0 ).
Покажем, что данная формула справедлива. Зафиксируем x из указанной окрестности, пусть x > x0 . На отрезке [x0 , x] рассмотрим вспомогательную
функцию
|
|
Ф(t)= f (x) |
−ϕ (x, t) |
− |
|
(x −t)n+1 |
|
|
Rn+1 (x), где t [x0 , x]. |
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
(x − x )n+1 |
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
0 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Поскольку Ф(x0 )=Ф(x)= 0, |
|
то Ф(t) |
|
удовлетворяет условиям теоремы |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ролля и существует точка ξ (x0 , x), в которой Ô ′(ξ) = 0 . |
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Для вычисления Ф′(t) запишем ϕ (x, t): |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||
|
|
ϕ(x, t) = f (t) + |
|
f ′(t) |
(x −t) + |
|
f ′′(t) |
(x −t)2 +…+ |
|
f (n) (t) |
(x −t)n . |
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
1! |
|
|
|
|
2! |
|
|
|
n! |
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||
|
|
Ф′(t)= −ϕt′(x, t)+(n +1) |
|
|
|
(x −t)n |
|
|
|
Rn+1 (x) |
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
(x − x |
)n+1 |
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
0 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ϕt′(x, t)= |
f ′(t) + |
f ′′(t) (x −t) |
− f ′(t) |
+ |
|
|
f ′′′(t) |
(x −t)2 − |
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
2! |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||
− |
f ′′(t ) |
2 (x −t ) +... + |
f (n+1) |
(t ) |
(x −t ) |
n |
− |
|
|
f (n) (t ) |
|
n (x −t ) |
n−1 |
= |
f (n+1) |
(t ) |
(x |
−t ) |
n |
. |
||||||||||||||||||||||||
2! |
|
|
n! |
|
|
|
|
|
n! |
|
|
|
|
|
|
|
|
n! |
|
|
||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||
Следовательно, |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
|
−Ф′(t) |
= |
|
f |
(n +1) (t) |
(x −t) |
n |
−(n +1) |
(x −t)n |
|
|
Rn +1 (x) |
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
n! |
|
|
(x |
− x0 )n |
+1 |
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||
|
при t = ξ |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
f (n+1) (ξ) |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
R |
|
|
(x) |
= |
|
|
(x − x |
) |
n+1 |
. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
+1 |
|
(n +1)! |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
n |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
0 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1). Формула Тейлора порядка n позволяет представить функцию y = f (x) в виде суммы многочлена n–й степени и остаточного члена.
2). Полученная формула для Rn+1 (x) дает остаточный член в форме Лагранжа, но есть и другие формы остаточного члена, например, в форме Пеано:
66
Rn+1 (x)= o((x − x0 )n ) - бесконечно малая более высокого порядка малости по сравнению с (x − x0 )n .
3.7. Частные случаи формулы Тейлора
1). При x0 = 0 формула Тейлора называется формулой Маклорена:
f (x) = f (0)+ |
f ′(0) |
x + |
f ′′(0) |
x2 +... + |
f (n) (0) |
xn + R |
(x), |
|||||
|
|
|
||||||||||
|
|
1! |
|
2! |
|
|
|
n! |
n +1 |
|
||
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||
R (x)= |
f (n+1) (θx) |
xn+1 |
; 0 |
<θ <1. |
|
|
||||||
(n +1)! |
|
|
||||||||||
n+1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2). Рассмотрим f (x)= c0 + c1x1 + c2 x2 +... + cn xn - многочлен порядка n . Поскольку для любых x f (n+1) (x)= 0 , то для всех x Rn+1 (x)= 0 и
f (x)= f (x0 )+ f ′1!(x0 )(x − x0 )+... + fn(!n) (x − x0 )n .
Вывод: по формуле Тейлора любой многочлен порядка n можно представить в виде многочлена по степеням (x − x0 ).
ПРИМЕР
Многочлен 2x3 −3x2 +5x +1 разложить по степеням (x +1).
Решение |
|
|
|
|
|
|
|
|
f (x)= 2x3 −3x2 +5x +1; x = −1; f |
(−1)= −9 . |
|||||||
|
|
|
0 |
|
|
|
|
|
Ищем коэффициенты формулы Тейлора: |
||||||||
f ′(x)= 6x2 −6x +5 → f ′(−1)=17; |
|
|
|
|||||
f ′′(x)=12x −6 |
|
|
→ f ′′(−1)= −18; |
|||||
f ′′′(x)=12 |
|
|
→ f ′′′(−1)=12; |
|
|
|
||
f IV (x)= 0 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
f ( n ) (x)= 0; |
|
|
|
|
|
|
|
|
f (x) = −9 + |
17 |
(x +1)− |
18 |
(x +1)2 + |
12 |
(x +1)3 . |
||
|
1! |
|
|
|||||
|
2! |
3! |
|
Учитывая, что 1! =1 ; 2! =1 2 ; 3! =1 2 3 , получим ответ:
2x3 −3x2 +5x +1 = −9 +17 (x +1)−9 (x +1)2 + 2 (x +1)3 .
67
3.8. Разложение по формуле Маклорена некоторых элементарных функций
1. f (x)= ex , f ′(x) = ex , f ′′(x)= ex ,
f (n) (x) = ex ,
f (0)=1, f ′(0)=1, f ′′(0) =1,
f (n) (0)=1.
ex =1 + |
x |
+ |
x2 |
|
+... + |
xn |
|
+ Rn+1 (x). |
|
||||||||||
|
|
|
n! |
|
|||||||||||||||
|
|
1! |
2! |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||
2. f (x)= sin x , |
|
|
|
|
|
f (0)= 0 , |
|
||||||||||||
f ′(x) = cos x = sin (x + π2 ), |
f ′(0) =1, |
|
|||||||||||||||||
f ′′(x) = −sin x = sin (x + 2 π2 ), |
f ′′(0) = 0, |
|
|||||||||||||||||
f ′′′(x) = −cos x = sin (x +3 π2 ), |
f ′′′(0)= −1, |
|
|||||||||||||||||
…………………………………………….., |
|
||||||||||||||||||
f (n) (x)= sin (x +n π2 ), |
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||
|
(n) |
(0)= sin (n |
|
|
0, |
|
|
|
|
n – четное, |
|||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||
f |
|
π2 )= (−1)n , |
|
|
|
n – нечетное. |
|||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||
|
|
|
|
|
x3 |
|
x5 |
(−1) |
n |
x2n+1 |
(x). |
||||||||
sin x = x − |
|
+ |
|
|
+... + |
|
|
+ R2n+3 |
|||||||||||
3! |
5! |
(2n +1)! |
Нечетная функция sin x разложена по нечетным степеням x .
3. f (x)= cos x , |
|
f (0)=1, |
f |
(n) |
(x)= cos |
|
|
π |
|
||||||||||
|
|
|
x + n |
2 |
, |
||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
(n) |
|
|
|
( |
|
|
|
0, |
|
|
|
|
|
n – нечетное, |
||||
f |
(0)= cos |
n π |
|
n |
|
|
|
|
|
||||||||||
|
= |
|
|
|
|
|
n – четное. |
||||||||||||
|
|
|
|
|
2 ) |
( |
−1)2 , |
|
|
|
|
||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
cos x =1− |
x2 |
+ |
x4 |
−... +(−1)n |
|
x2n |
+ R |
|
(x). |
|
|||||||||
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||
|
|
2! |
|
|
4! |
|
|
|
|
(2n)! |
2n+2 |
|
|
|
|||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Четная функция cos x разложена по четным степеням x . |
|||||||||||||||||||
4. |
f |
( |
x |
) |
|
|
|
( |
|
) |
, |
|
f |
( |
0 |
) |
= 0 , |
||
|
|
|
= ln 1 + x |
|
|
|
|
||||||||||||
|
f ′(x)= |
1 |
, |
|
|
|
|
f ′(0)=1, |
|||||||||||
|
1 + x |
|
|
|
|
||||||||||||||
|
f |
′′(x)= − |
1 |
|
|
|
, |
f ′′(0)= −1, |
|||||||||||
|
|
(1 + x) |
2 |
||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||
|
f |
′′′(x)= |
|
2 |
|
, |
|
f ′′′(0)=1 2 , |
|||||||||||
|
(1 + x) |
3 |
|
||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
68
f (n) (x)= |
(−1)n−1 (n −1)! |
, |
|
(n) |
(0)= |
(−1) |
n−1 |
(n −1)! |
||||||
|
|
|
f |
|||||||||||
|
(1 + x)n |
|
|
|
|
|||||||||
ln (1 + x)= x − |
x2 |
x3 |
−... + (−1) |
n−1 |
xn |
+ Rn+1 (x). |
||||||||
|
+ |
|
|
|
||||||||||
2 |
3 |
|
n |
5.f (x)= (1+ x)α , где α – любое действительное число.
(1 + x)α =1 +α x + |
α (α −1) |
x2 +... + |
α (α −1)...(α −n +1) |
xn + R |
(x). |
|||
|
|
|
||||||
2! |
|
|
|
n! |
n+1 |
|
||
|
|
|
|
|
||||
Частный случай α = n : |
|
|
|
|
|
|||
(1 + x)n =1 + nx + |
n(n −1) |
x2 |
+... + n!xn |
- формула бинома Ньютона. |
||||
|
||||||||
2! |
|
n! |
|
|
|
Формулы Маклорена для элементарных функций с остаточным членом в форме Пеано:
|
x |
|
|
|
x2 |
|
|
|
xn |
n |
|
|
|
|
|
|||||
1. e |
|
=1 |
+ x + |
|
|
+... + |
|
|
+ o(x |
|
). |
|
|
|
|
|||||
|
2! |
n! |
|
|
|
|
|
|||||||||||||
|
|
|
|
|
x3 |
x5 |
|
x7 |
|
n−1 |
xn |
n+1 |
|
|||||||
2. sin x = x − |
|
|
+ |
|
− |
|
|
+... + |
(−1) 2 |
|
+ o(x |
|
). |
|||||||
|
3! |
5! |
7! |
n! |
|
Разложение для синуса часто записывают до членов 2n+1-го порядка в виде
|
|
|
x |
3 |
|
|
|
|
|
x |
5 |
|
|
|
|
|
x |
7 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
n |
|
|
x |
2n+1 |
|
|
|
|
|
|
|
2n+2 |
|
|
|
n |
|
( |
−1 k x2k +1 |
|
2n+2 |
|
|||||||||||||
sin x = x − |
|
|
|
+ |
|
|
|
|
|
− |
|
|
|
|
+... +(−1) |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
+ o(x |
) |
= ∑k =0 |
|
) |
|
+ o(x |
). |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
(2k +1)! |
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
3! |
|
|
5! |
7! |
|
|
(2n +1)! |
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
x2 |
|
|
|
|
x4 |
|
|
|
|
|
|
|
x6 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
n |
xn |
+ o(x |
n+1 |
). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||
3. cos x =1 − |
|
|
|
|
|
+ |
|
|
|
|
|
− |
|
|
|
|
|
+... +( |
−1) |
2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
2! |
|
4! |
6! |
|
n! |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Разложение для косинуса можно записать до членов 2n-го порядка в виде |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
cos x =1 − x |
|
|
|
|
+ x |
|
|
|
− x |
|
|
|
|
+... +(−1)n |
x |
|
|
|
+ o(x2n+1 )= ∑ |
(−1) |
n |
|
x |
+ o(x2n+1 ). |
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
|
|
|
4 |
|
|
|
|
|
|
|
|
6 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2n |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
n |
|
|
|
|
|
|
|
2n |
|
|
|
|
||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2n! |
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||
|
|
2! |
|
4! |
|
|
|
6! |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2n! |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
k =0 |
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
x2 |
|
|
|
x3 |
|
|
|
|
|
x4 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
n−1 xn |
|
|
|
|
n |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||
4. ln(1 + x) = x − |
|
+ |
|
|
|
|
− |
|
|
|
|
|
|
+... +(−1) |
|
|
|
|
|
+ o(x |
|
). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
2 |
3 |
|
|
|
|
4 |
|
|
|
|
n |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
x |
2 |
|
|
|
|
|
x |
3 |
|
|
|
|
x |
4 |
|
|
|
|
|
|
|
|
x |
n |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
n |
|
x |
k |
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||
ln(1− x) = −x − |
|
|
|
− |
|
|
|
|
− |
|
|
−... − |
|
+o(xn )= −∑ |
|
|
|
+o(xn ), |
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
3 |
|
|
|
|
|
n |
k |
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
4 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
k =1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||
1 |
+ x |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
x3 |
|
|
|
|
x5 |
|
|
|
x7 |
|
|
|
|
|
|
|
n |
|
x2k +1 |
+o(x |
2n+2 |
) . |
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
ln |
|
|
|
|
= |
2 |
x |
+ |
|
|
|
|
|
|
+ |
|
|
|
|
+ |
|
|
|
|
+... |
= 2∑ |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
− x |
|
3 |
|
5 |
|
|
7 |
|
2k +1 |
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
k =0 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
69
5. |
(1 + x)α =1 + ∑α (α −1)...(α − k +1) xk |
+ o(xn ). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
n |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
k =1 |
|
|
|
|
|
|
|
k! |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||
|
|
|
|
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
n |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||
|
|
|
|
|
|
=1− x + x2 − x3 +... = ∑(−1)k xk +o (xn ), |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
1+ x |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
k =0 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||
|
|
|
|
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
n |
|
+o(xn ), |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||
|
|
|
|
|
=1 |
+ x + x2 + x3 |
+... = ∑xk |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
1− x |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
k =0 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||
|
1+ x = |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||
= |
1+ |
1 |
|
x |
− |
|
|
1 |
|
|
x |
2 |
+ |
|
|
1 3 |
|
|
x |
3 |
− |
|
1 3 5 |
|
х |
4 |
+... +(−1) |
n−1 |
1 3 … (2n −3) |
x |
n |
+o(x |
n |
), |
||||||||||||||||||||||||
2 |
|
|
2 |
4 |
|
|
2 4 6 |
|
|
|
2 4 |
6 8 |
|
|
|
|
2 4 … 2n |
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||
|
|
1 |
|
|
=1 |
− |
|
1 |
x + |
|
1 3 |
x |
2 |
− |
1 3 |
5 |
|
x |
3 |
+... +(−1) |
n 1 3 … |
(2n −1) |
x |
n |
+o(x |
n |
). |
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||
|
|
1+ |
x |
|
|
2 |
|
2 |
4 |
|
2 4 6 |
|
|
|
2 4 |
… 2n |
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
n 1 3 5...(2k-1) |
|
x2k +1 |
+o (x |
2n+2 |
), |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||
6. arcsin x = x +∑k =1 |
|
|
|
|
|
|
x |
[−1,1] |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
2 4 6...(2k-2) |
2k +1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
nx2k −1
7.arctg x = ∑k =1 (−1)k −1 2k −1 +o(x2n )
|
|
|
|
|
|
e |
x |
− e |
−x |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
x |
3 |
|
|
x |
5 |
|
|
|
|
|
n |
x |
2k +1 |
|
2n+2 |
|
|
|
|
|
|||||||||||||
8. sh x = |
|
|
|
|
|
= x + |
|
+ |
|
|
+.... = ∑k =0 |
|
|
|
|
+ o(x |
). |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
2 |
|
|
|
|
|
3! |
|
5! |
(2k +1)! |
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
x |
2 |
|
|
|
|
x |
4 |
|
|
|
|
|
|
|
|
n |
|
|
|
x |
2k |
+ o(x |
2n+1 |
). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||
9. ch x = |
1 + |
|
|
|
+ |
|
|
|
|
|
+... = ∑k =0 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||
2! |
|
|
|
4! |
|
|
|
(2k )! |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||
3.9. Оценка остаточного члена |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Пусть f (x) |
такова, что при любых n иx из окрестности точки x0 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
f (n) (x) |
|
≤ M . |
|
Рассмотрим остаток: |
Rn+1 (x)= |
f (n+1)(ξ) |
(x − x0 )n+1 . |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
(n +1)! |
|
|
|
|
|
|||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||
|
R |
(x) |
|
|
= |
|
1 |
|
|
|
|
|
|
f |
(n+1) |
(ξ) |
|
|
|
x − x |
|
n+1 |
≤ M |
|
|
x − x0 |
|
n+1 |
для всех |
|
x − x |
|
. |
|||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||
|
n+1 |
|
|
|
|
|
(n + |
1)! |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
0 |
|
|
|
|
|
|
(n +1)! |
|
|
|
|
|
0 |
|
|
|||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
n+1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||
При n →∞ |
|
|
x − x |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
0 |
|
|
|
|
|
→ 0 |
и остаточный член может быть сделан сколь угодно |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
(n +1 |
|
)! |
|
малым путем увеличения n.
70