43. Сярэдняя эпічная форма ў тв-сці я.Брыля: агляд і агульная хар-ка.

На працягу 50-х гадоў пiс-к плённа працаваў у жанры аповесцi. Былi канчаткова адшлiфаваныя тэксты аповесцей «У сям’і», «Сiрочы хлеб», завершана «У Забалоццi днее», напiсаны «На Быстранцы» i «Апошняя сустрэча». Усе аповесцi 50-х гадоў былi аператыўнымi водгукамi аўтара на падзеi бягучага дня. Асаблiва гэта датычыцца аповесцi «На Быстранцы», дзе адлюстраваны першыя паслясталiнскiя гады, прагрэсiўныя змены ў аграрнай палiтыцы, у дух.жыццi савец.грамадства. Я.Брыль не абмяжоўвае змест гэтых твораў злабадзённасцю i закранае агульначалав.праблемы. Калi ў апавяд-нях i нарысах 1945—1961 гг. пiс-к часцей за ўсё паказвае, як асоба дасягае свабоднага самаздзяйснення нават у трагiч.абставiнах, то ў аповесцях ён iмкнецца даследаваць яшчэ больш складаныя сiтуацыi, якiя не паддаюцца нейкаму адназначнаму тлумачэнню. Жанр аповесцi забяспечваў дастатковы прастор для такога даследавання. Але патрэбны быў i адпаведны тып героя — асоба iнтэлектуальная, iнтэлiгентная. Такога героя даўно чакала бел.л-ра.

57.Аднаактовыя п’есы а.Макаёнка як пачатак шляху піс-ка ў драматургію…

Ствараць пьесы М.пач.сам.Застаўлялі яго надзён.патрэбы часу.Да нас дайшлі не ўсе.Да нас дайшлі п’есы: “Дабра, калі добра канчаецца” (твор быў адзнач. дыпломам і прэміяй на рэспубл.конкурсе, аб’яўленым упраўленнем па справах маст.і культ.БССР.), “Перад сустрэчай”, “Аксеніна цялушка” (тут калгас.не крадуць,а наадварот нясуць сваё дабро ў калгас!), “Жыцце патрабуе, альбо будні сакратара райкома”,“Крымінальная справа”,на твор.тэмат.пьеса “На шырокія прасторы”. Аднаактоўкі ў многім навучылі сакрэтам драматург. пісьма.

24. Асн.Тэмы, матывы і вобразы даваен.Лірыкі а.Куляшова

Пачынаў А.К. з традыцыйных матываў прырода-апісальнай лірыкі. Паэту трэба было навучыцца пісаць па-свойму, знайсці адметную маст.манеру, выпрацаваць свой погляд на свет, падзеі, людзей. А.К. імкнуўся, каб яго верш быў "востры як штык" і "глыбокі як плуг". У вершах з кніг 30-33-х г. (“Росквіт зямлі”, “Па песню, па сонца!”, “Медзі дождж”) яшчэ не было каларытна-вызначальных штрыхоў. Праз паэтычнасць, хар-ую для маладнякоўцаў, прабівалася цяга да лексічна-вобразнага абнаўлення верша, выпрабоўваліся сродкі знарочыстай празаізацыі радкоў. Пошукі вядучага плённага кірунку рассыпаліся па ўсім этапе творч.сталення-ад вершаў на рубежы 30-х да вядомага “Юнацкага свету” 40 г. Вершы гэт.нізкі К.вылучае асобна ў аўтабіяграфіі – знайшоў свой паэтыч.голас. Гэтыя вершы прасякнуты пачуццем радаснага самасцвярджэння асобы ў грамадстве. Разам з тым увагу А.К.прыцягваюць і трагічныя падзеі нядаўняга мінулага. Пра лес інвалідаў 1 сусвет.вайны А.Куляшоў расказаў у паэме «Крыўда». У гэты перыяд (34-36 г.) на лірыку К.аказаў вялікі ўплыў Твардоўскі сваёй паэмай “Краіна Муравія”. Найбольш эстэтыч. выніковасць уздзеяння атрымалася у вершах, што склалі нізку “Юнацкі свет”. Значны след у тв-ці пакінулі паэмы "Баранаў Васіль"(услаўляла мужнасць абаронцаў свяшчэнных рубяжоў Радзімы), "У зяленай дуброве" (пра людзей калгас.вескі, пра іх дух.свет, мары). Найбольшы поспех прынесла паэма "Хлопцы апошняй вайны". А.К. паказваў сябе паэтам-наватарам. Ен шукаў новыя маст.сродкі. Верш "Мая Бесядзь" - паэт асэнсоўвае свае месца ў л-ры, вызначае свае ідэйна-маст. прынцыпы, ставіць задачы на будучае, выпрацоўвае адметныя маст.манеры. Алегарычны вобраз хмары дае паставу гаварыць пра творчыя прынцыпы паэта. Асабліва вершы падводзілі вынікі ранняй тв-ці паэта, вызначалі праграму на будучае, кірунак далейшых пошукаў.