Podpis — Dla wdów.

Pytanie (1911) — Jaki byłby właściwy sposób dla wdowy podpisywać swoje nazwisko?

Odpowiedź — W Ameryce mężatki i wdowy przed nazwiskiem umiesz­czają zwykle skrócenie „Mrs” (co równa się słowu „Pani”). Jeżeli wdowa podpisuje swe nazwisko, na przykład: „Mrs. Grace Smith” to owe „Mrs.” niech lepiej umieszcza w nawia­sach; lecz może także podpisywać się „Grace Smith” zamiast „Mrs. John Smith”, ponieważ jej mąż John nie żyje. Uważam jednak, że siostry same mogą zadecydować w jaki sposób pod­pisywać swe nazwiska, gdy piszą do naszego biura. Gdyby pisali raz jako Mrs. Józef Gordon, to nie wiedzielibyśmy czy to ta sama osoba, czy też inna. Należy podpisywać się zawsze jednakowo, abyśmy wiedzieli kto to jest. — 647

Plotkarstwo — Przyp. Sal. 16:28.

Pytanie (1916) — Proszę wyjaśnić z Przyp. Sal. 16:28. Mąż >407< przewrotny rozsiewa zwady, a klatecznik (plotkarz) roztacza przyjaciół?

Odpowiedź — Sądzę, że jest to tak wyraźne, jak nos na twa­rzy ludzkiej. Gdybym wiedział jak zrobić przysłowie podobne do tego, czułbym się obrażony, gdyby mnie ktoś pytał o wy­jaśnienie. Nie jestem dosyć mądrym, aby zrobić takie przysłowie, i nie jestem dosyć ciemnym, aby próbować je wyjaśnić, z wy­jątkiem objaśnienia przestarzałych słów tekstu. Mąż przewrotny jest złym człowiekiem, taki którego czyny i słowa zmierzają do wywołania zazdrości, rozgoryczenia i nieporozumienia i zwad. Plotkarz jest to taki, który szepcze drugim do ucha, czyli plot­karz i oszczerca. — 45

Podróżowanie — Poruszająca siła w Tysiącleciu.

Pytanie (1909) — Co będzie poruszającą siłą w podróżowa­niu podczas i po Tysiącleciu ?

Odpowiedź — Będę mógł wam powiedzieć lepiej po kilku latach. Nie byłoby to dziwnym, gdyby tym była elektryczność lub coś podobnego. —714

Poganie — a Żydzi.

Pytanie (1911) — Jeśliby poganin został Żydem, wyznawcą Zakonu Mojżeszowego, czy byłby wówczas wolny od potępienia Adamowego? Jeżeli tak, to jakby mógł być pod dwoma potępie­niami po przekroczeniu Zakonu Mojżeszowego?

Odpowiedź — Nie rozumiem tego pytania, ale postawię sobie inne w myśli, i odpowiem na takowe. Każdy poganin mógł zo­stać Żydem, czyli prozelitą, wyznawcą Zakonu. Był pewien wy­szczególniony sposób, według którego mógł on zostać Żydem, a raczej prozelitą. Niektórzy poganie stawali się prozelitami. Są o tym wzmianki w Piśmie Świętym i to w wielu miejscach. Kiedy stali się prozelitami, mieli wszystkie prawa i przywileje żydów, o ile my o tym wiemy. — 286

Pojednanie — Co do jego zakończenia.

Pytanie (1911) — Kiedy kończy się Dzień Pojednania ?

Odpowiedź — Dzień Pojednania według żydowskiego zakonu był dwudziestoczterogodzinnym dniem, powtarzanym każdego roku w tym figuralnym systemie. Pozafigurą tego Dnia Pojedna­nia, według naszego zrozumienia, jest ten okres błogosławień­stwa Bożego, który rozpoczął się z Panem naszym, Jezusem Chry­stusem i Jego ofiarą. To było rozpoczęciem Dnia Pojednania, a to drugie ofiarowanie, ofiarowanie kozła, odbywa się w ciągu tego Dnia Pojednania. Innymi słowy, Kościół zaproszony jest do uczestniczenia z Chrystusem w Jego ofierze i ten wielki Dzień Po­jednania wciąż trwa; dzieło pojednania nie jest jeszcze skoń­czone.

Dzieło ofiarne Dnia Zadośćuczynienia wkrótce już, jak wie­rzymy, zostanie ukończone, to jest, kiedy ostatni członek wy­branego Ciała Chrystusowego przejdzie poza zasłonę, to będzie końcem ofiarowania, ale nie będzie to końcem pojednania, ponie­waż Dzień Pojednania nie tylko obejmuje dzień ofiary, lecz także >408< dzień zastosowania tej ofiary do dzieła pobłogosławienia. Innymi słowy, całe tysiąc lat panowania Chrystusa także należy do dzie­ła pojednania, ponieważ sama konstrukcja słowa to wskazuje — pojednać. Tak więc ofiarowanie obecnego czasu ma na celu wytworzenie takiego pojednania a kiedy ofiary zakończą się i przedstawione zostaną Bogu, będą one podstawą do pojednania, lecz zajmie jeszcze całe tysiąc lat, aby zastosować to do świata i dla świata, aby mógł być pojednanym z Bogiem. Tak więc Dzień Pojednania we właściwym i zupełnym znaczeniu tego słowa, obej­muje tysiąc osiemset lat lub dłużej, i obecnie połowa tego dnia już przeminęła a ta druga połowa będzie bardzo miła. — 26