Potępienie — Jego ślady I usunięcie przy zmartwychwstaniu.

Pytanie (1906) — Czy przy zmartwychwstaniu rodzaj ludzki znajdować się będzie pod potępieniem?

Odpowiedź — Ludzie nie będą znajdować się wtedy pod po­tępieniem w znaczeniu przekleństwa, ponieważ nasz Pan zapłacił za nich karę i na tej podstawie oni wyjdą z pod potępienia, czyli z pod Boskiego wyroku. Ludzie nie będą znajdować się pod Boskim wyrokiem śmierci, lecz wciąż jeszcze ponosić będą skut­ki przekleństwa. To znaczy, że będą pod skutkami potępienia, ale nie pod samym potępieniem. Legalne potępienie przeminie wte­dy, gdy On Wielki Arcykapłan dokona Swego dzieła pojednania i pokropi krwią w Świątnicy Najświętszej. Ślady potępienia, przejawiające się w niedomaganiach ludzkiego rodu, będą jednak nadal trwały i potrzeba będzie całego tysiąca lat restytucyjnej pracy aby podnieść ludzkość z tego stanu niedoskonałości do onej zupełnej doskonałości, jaka była stracona. — 136

Potępienie — Co do usprawiedliwienia świata.

Pytanie (1909) — Czy ludność tego świata jest obecnie usprawiedliwiona od potępienia Adamowego, czy też musi naj­pierw być wzbudzona i uwierzyć zanim będzie mogła być usprawiedliwiona ?

Odpowiedź — Odpowiadam, że świat, czyli ludność tego świata nie jest usprawiedliwiona w żadnym znaczeniu tego sło­wa, ani też nie będzie usprawiedliwiona przez wiarę.

Gdy Ten, który dał życie Swoje jako Okup, wstąpił na wysokość, nie przedstawił Swej zasługi za świat, ale za >447< domowników wiary i za tych tylko. Gdy zasługa ta przejdzie przez cały Kościół, ona zapieczętuje nowe przymierze z Izrae­lem, po czym Izrael dostąpi błogosławieństw i łaski od Boga, a wszyscy, co przejdą do społeczności z Bogiem, staną się także uczestnikami tychże błogosławieństw, i w taki sposób wszystkie narody, rodzaje i języki będą mogli przyjść do harmonii z Bo­giem. Oni nie będą usprawiedliwieni z wiary, nie będą nigdy usprawiedliwieni z wiary, aż zostaną istotnie usprawiedliwionymi przy końcu Tysiąclecia.

Co znaczy usprawiedliwienie? To znaczy: uczynić sprawie­dliwym. To obejmuje całe dzieło restytucyjne Tysiąclecia, przy końcu którego cały świat doprowadzony będzie do sprawiedliwo­ści i do harmonii z Bogiem; ludzie odzyskają wszystko to, co było stracone przez Adama.

Sprawa usprawiedliwienia z wiary stosuje się tylko do wie­ku Ewangelii. Czemu zachodzi w tym ta różnica pomiędzy nami a światem? Ponieważ Bóg wybiera szczególniejszą klasę i daje nam to usprawiedliwienie na to, abyśmy mieli coś do ofiaro­wania. Tylko tacy będę mieć udział w ofierze Chrystusowej i tylko ci będą z Nim uwielbieni. To usprawiedliwienie dane jest wam i mnie i całemu domowi wiary, ponieważ nie jesteśmy z świata, ale innego ducha, wybrani z świata i pociągnięci przez Ojca do Syna. Wszystkich takich Syn przyjmuje i stosuje do nich usprawiedliwienie z wiary aby mogli ofiarować się na tym sa­mym ołtarzu i tym sposobem uczestniczyć w wysokim powoła­niu. Dla reszty świata niema innego usprawiedliwienia oprócz tego, jakie będzie przy końcu Tysiąclecia. — 136

Potępienie — Uwolnienie przez wiarę.

Pytanie (1911) — Jan 5:24, Zaprawdę, zaprawdę powia­dam wam: Kto słowa Mego słucha, i wierzy Onemu, który Mnie posłał, ma żywot wieczny i nie przyjdzie na sąd, ale przeszedł z śmierci do żywota. Co to znaczy?

Odpowiedz — To znaczy, że ci, co w swych sercach dojdą do Społeczności z Panem naszym Jezusem Chrystusem, nie będą w onym przyszłym potępieniu z światem. W czasie Tysiącletniego panowania Chrystusowego świat będzie w potępieniu i będzie miał sposobność wyjść z tego potępienia i dojść do harmonii z Bogiem. Ci zaś co teraz przyjmują Chrystusa, dochodzą do społeczności z Nim i uważani są jako naprzód zjednoczeni z Onym wielkim Życiodawcą. Jeżeli więc dochodzą do tego teraz, i wiarą kroczą śladami Pana, jako Jego uczniowie, to nie przyj­dą na sąd, wraz ze światem, ponieważ przechodzą z śmierci do żywota natychmiast. To znaczy, że oni są poczytani, że już przeszli z śmierci do żywota; poczytani są za Nowe Stworzenie i tylko czekają za ona chwilą, kiedy to przez momentalną przemianę w pierwszym zmartwychwstaniu, ich bieg się dopełni i oni staną się podobni Panu, uczestnicząc w Jego chwale. —186