Żydzi —Ich liczba w czasach apostoła Pawła.

Pytanie (1911) — Swego czasu wypowiedziałeś myśl, że prawdopodobnie nie więcej niż dziesięć tysięcy >824< Żydów weszło do rychłego Kościoła. W liście Św. Pawła do Rzymian, w rozdziale jedenastym, jest wzmianka o 7000 za dni proroka Eliasza, poczym Apostoł tak mówi: Tak tedy i teraźniejszego czasu ostatki podług wybrania z łaski zostały. Czy nie byłoby racjonalnym tłumaczyć, wy­rażenie Tak i teraźniejszego czasu oznaczało, że tych ostatków było 7000? (Rzym. 11:4)

Odpowiedź — Nie, ja nie brałbym tych słów tak krytycznie. W przyszłości będziemy mogli zapytać się św. Pawła i zobaczyć, co on na to powie. — 380

Żydzi — Jak mogliby mieć życie przez zachowanie zakonu, a bez okupu.

Pytanie (1912) — Jak Bóg mógł zaofiarować Żydom życie wieczne przez zachowanie zakonu a bez Okupu?

Odpowiedź — Bóg w rzeczywistości nie zaofiarował Ży­dom nic tajemni­czego. On uczynił im propozycję, którą było, że gdy zachowają zakon, otrzymają żywot wieczny, żydzi jednak nie mogli zachować zakonu, lecz potrzebowali kogoś do pomocy i Pan Jezus został upoważniony aby im dopomóc. Będąc w stanie niedoskonałym, oni potrzebowali aby ktoś inny zacho­wał zakon za nich.

Boska propozycja dla Izraela była taką samą jak do całego świata począwszy od Adama, mianowicie: Zachowajcie Mój zakon a będziecie żyć wiecznie. Boskim wymaganiem jest, że ktokolwiek chce żyć wiecznie, musi zachować zakon. My również musimy to czynić; nie iż możemy zachować literę i formę zakonu, ale mamy zachować go w duchu, na ile nas stać. Zupełność zakonu wypełniona jest w nas i przyjęta jest w tej mierze (na ile nas stać), ponieważ jesteśmy członkami ciała Chrystusowego.

Żydzi natomiast nie byli usprawiedliwieni przed Bogiem, bo Okup nie był jeszcze złożony. Dana im była tylko propozycja, czyli pokazana im była formalna droga, że gdy zachowają zakon (czym oni chełpili się, że mogą uczynić), będą wiecznie żyć, lecz wiemy jaki był wynik. Zatem, ściśle mówiąc, Bóg nie zaofia­rował Żydom wiecznego żywota, ponieważ wobec Jego Sprawied­liwości oni wszyscy byli winni i niepojednani. — 380

Żywot wieczny — Teraz, aktualny, czy poczytany?

Pytanie (1906) — Czy poświęceni wierni maja, żywot wieczny teraz, czy też jest im tylko poczytany? Jeżeli po­czytany, to proszę wytłumaczyć Jana 5:24 gdzie jest po­wiedziane: Kto słowa mego słucha i wierzy onemu, który mnie posłał, ma żywot wieczny.

Odpowiedź — Jest to pytanie bardzo podobne do poprzed­niego, jak to zauważycie i odpowiedź będzie podobna idzie ra­czej o wyciągnięcie właściwej myśli w tej sprawie niż o rozprawianie nad tym, jaki jest najwłaściwszy sposób przedstawienia tej prawdy. Obydwa sposoby wyrażenia myśli są dobre. Możecie >825< powiedzieć, że mamy żywot wieczny teraz i udowodnić to w taki sposób: Bóg się obiecał żywot wieczny tym, którzy Go miłują i Słowo Jego jest pewne; a skoro Bóg obiecał, to mówiąc z tego punktu i wierząc w obietnicę Bożą, mogę powiedzieć; Tak, mam żywot wieczny. Jest to sprawa, którą czasami ilustruję prze­kazem. Przypuśćmy, że daliście mi przekaz, albo, że dostałem przekaz i mam go w kieszeni. Przypuśćmy, że jest to przekaz na sto dolarów i że to jest jedyną wartość, jaką posiadam, a ktoś przychodzi do mnie i zapytuje: "Czy masz jakieś pieniądze, bracie Russell?" Mogę powiedzieć, tak lub nie, ponieważ prze­kaz nie jest pieniędzmi, ale mam przekaz, który ma wartość pie­niędzy. Podobnie Bóg dał nam żywot wieczny a żywot ten jest w Jego Synu. Jest to prosto powiedziane. Jest napisane, że On dał nam żywot wieczny a ten żywot jest w Jego Synu. Gdy Ten, który jest życiem naszym, ukaże się, wówczas i my z Nim uka­żemy się w chwale. Widzicie więc, że żywot wieczny jest w tym samym znaczeniu jak ów przekaz w naszej kieszeni. Obiet­nica Boża ma najzupełniej taką wartość, na jaką opiewa, a jednak nie jest jeszcze żywotem sama w sobie. O ile to dotyczy samego żywota, jest to zbawienie, jakie stanie się naszym udzia­łem przy objawieniu się Pana naszego i Zbawiciela Jezusa Chrystusa. >826< — 262

762