Wtóre przyjście — Odnośnie wesela I oczekujących.

Pytanie (1910) — A wy bądźcie podobni ludziom oczekującym pana swego, ażby się wrócił z wesela. Czy wiersz ten nie wskazuje, że gdy Pan powróci z wesela, to ma się rozumieć, że wesele już się odbyło?

Odpowiedź — Mogłoby się wydawać, lecz nie z właściwego punktu zapatrywania, które następuje. Człowiek, który jest panem, gospodarzem i ma sługi, spodziewałby się od nich szcze­gólnej baczności nocy ślubnej, kiedy miałby przywieść żonę do domu. W tę szczególną noc, ponad inne, słudzy powinni być bardzo czujnymi. Zdaje mi się, że tę właśnie myśl Pan chciał nam przedstawić. Czy wiecie, do jakiego stopnia słudzy powinni być czujnymi owej nocy? Tak. A więc bądźcie i wy tak czujni, tak baczni i ożywieni, że gdy usłyszycie kołatanie, nie będzie zwłoki, nie czekajcie ażeby dopiero wtenczas się obudzić, ale bądźcie już przebudzeni. Stosuje się to do nas jako do Kościoła żyjącego w tym szczególnym czasie. Spodziewamy się, że Oblu­bieniec przyjdzie, aby wziąć Oblubienicę i chcemy być jako ci słudzy, którzy usłyszeli wzmiankę o przybyciu Mistrza. — 636

Wtóre przyjście — Teraz czy dopiero w przyszłości?

Pytanie (1911) — W dwudziestym czwartym roz­dziale Ewangelii Mateusza, Chrystus powiedział uczniom Swoim o wielu znakach wtórego przyjścia Swego, a w trzy­dziestym czwartym wierszu powiedział: Zaprawdę powia­dam wam, ze nie przeminie ten wiek, ażby się to wszystko stało. (Mat. 24:34). Jak możemy to orzeczenie pogodzie z wiarą, że wtóre przyjście Pana jeszcze nie nastąpiło?

Odpowiedź — Wyczerpująca odpowiedź na to pytanie znaj­duje się w czwartym tomie Wykładów Pisma świętego. O ile pamiętam, to na opisanie tego jednego przedmiotu jest tam około 80 stronic i dobrze by było, aby każdy z zainteresowanych uważnie to przeczytał. W krótkości odpowiadając na pytanie tu zadane powiedzielibyśmy, że w tym opowiadaniu Jezus prze­nosi umysł słuchających od czasu, w którym żyli, do czasu, kiedy te rzeczy będą się dziać, i wyjaśnia, kiedy to l to będzie mieć miejsce itd. wskazując na czas przy samym końcu wieku, a następnie objaśnia, że ta generacja, która widzieć będzie te rzeczy przy końcu wieku, nie przeminie aż się to wszystko stanie. Nie odnosiło to się tu do generacji ówczesnej, ale do tej, która będzie świadkiem tych rzeczy, gdy będą w toku wypełnienia — ta generacja nie przeminie, czyli że od czasu, gdy te rzeczy zaczną się dziać aż do zupełnego zakończenia się wieku, będzie tylko okres jednej generacji. >725< — 636

Wtóre przyjście chrystusa — "a wszedłszy błogosławił lud."

Pytanie (1915) — Drugi raz się bez grzechu okaże tym, którzy Go oczekują ku zbawieniu. Którzy to są ci, co będą oczekiwać Pana?

Odpowiedź — Apostoł tutaj (Żyd. 9:28) określa pracę Chry­stusa jako Najwyższego Kapłana. Przedstawia naszego Pana, który złożył ofiarę za, grzech, w Dniu Pojednania, w dwóch częściach — cielca i kozła — a który teraz jest w Świątnicy Najświętszej. Gdy On dokończy Swego dzieła ukaże się po raz wtóry — nie, aby powtarzać składanie ofiar Wieku Ewangelii jako ofiarę za grzech — raczej okaże się On ku zbawieniu, tym wszystkim, którzy Go oczekują. Widzimy, że słowa Jego mogły­by stosować się do Kościoła. Oni będą wiedzieć o Jego wtórym przyjściu. Oni ocenia ten takt zanim On będzie objawiony światu. Ukaże się On tym, którzy Go szukają.

Pamiętajmy jednak, że wejście Pana do Świątnicy Naj­świętszej przy końcu pozafiguralnego dnia Pojednania z krwią klasy Kozła Pańskiego, wskazywałoby na śmierć owego kozła. Kapłani będą Mu towarzyszyć jako Jego członkowie. Wtenczas wróci On po raz wtóry, po drugim kropieniu krwią nie, aby złożył ofiarę, ponieważ ofiarowanie będzie skończone — ale aby błogosławić lud.

Którzy to są ci, co Go będą oczekiwać, a którym okaże się On po raz drugi, ku zbawieniu? Odpowiadamy, że w czasie ucisku jak i potem, cały świat zacznie szukać Oswobodziciela Wszystkie narody będą Go pragnąć — nie jako ponownej ofiary za grzech, lecz dla własnego zbawienia. W miarę jak oczy świata będą otwierane na potrzebę zbawienia, w tym stopniu będą szukać zbawienia przez Jezusa w chwale. Nie zobaczą Go nigdy oczami cielesnymi, lecz będą widzieć Go w tym samym znaczeniu jak my obecnie widzimy Jezusa — zobaczą Go oczami wiary.