Poprzednia egzystencja — Czy Jezus ją pamiętał?

Pytanie (1912) — Gdy Pan nasz Jezus był człowiekiem (zanim jeszcze duch święty zstąpił na Niego), czy On pamiętał Swoją poprzednią egzystencję ?

Odpowiedź — Nie dosyć jesteśmy poinformowani w tym przedmiocie, abyśmy mogli dać zupełną, wyraźną i zadowalającą odpowiedź na to pytanie. Na ile możemy rozumować o tym przed­miocie, zdawałoby się, że nasz Pan nie mógł wiedzieć o Swej po­przedniej egzystencji, przed Swoim spłodzeniem z ducha, chyba tylko nieco sposobem naturalnym; czyli Jego matka Maria, mo­gła Mu nieco powiedzieć o Jego cudownymi narodzeniu, o zwiasto­waniu anielskim itp. W każdym razie Biblia mówi że On po­mnażał się w mądrości, we wzroście i w łasce u Boga i u ludzi.

Naszym przypuszczeniem więc jest, że On wiedział, iż cudo­wnie został zrodzonym w pewnym specjalnym celu. Będąc jeszcze chłopcem, wiedział że w sprawach Ojca Swego być musiał, skoro tylko Boskie zarządzenia tak dyktowały - tyle wiemy. Lepiej może będzie, gdy nie będziemy za dużo spekulować o szczegółach w Biblii nie objawionych.

Czytamy, że kiedy Jezus doszedł do trzydziestego roku ży­cia, duch święty zstąpił na Niego i został rozjaśnionym. Otwo­rzyły Mu się niebiosa. Jego umysł został otworzony na zrozu­mienie Boskiego planu i zarządzeń. Jesteśmy więc usprawiedli­wieni w naszym mniemaniu, że umysł Jego nie był tak rozjaś­nionym poprzednio, chociaż rozumiał że przyszedł na świat w pewnej szczególnej misji.

Wiedział czym ta misja miała być, lecz cała ta sprawa nie była Mu wyraźną prędzej aż duch święty zstąpił na Niego. Wie­dział, że przyszedł od Boga i że miał powrócić do Ojca. Mówił o chwale jaką miał u Ojca, zanim jeszcze świat był, o czym z pe­wnością nie mówiłby, gdyby nie miał o tym pewnej znajomości; lecz to było po Jego pomazaniu duchem świętym. >422< — 547

Pośrednik — a Orędownik.

Pytanie (1909) — Pośrednik a Orędownik — w czym różnią się, a w czym są podobni do siebie?

Odpowiedź — Słowo pośrednik w języku polskim może być używane i często jest używane w innymi znaczeniu, aniżeli w Biblii. Na przykład, ktoś mógłby powiedzieć o sobie: "Jestem pewnego rodzaju pośrednikiem w swoim domu"; co znaczyłoby że wszelkie trudności bywają załagodzone przez niego. To byłby jeden sposób używania tego słowa, lecz nie takim jest sposób biblijny. W Biblii słowo pośrednik używane jest tylko w łączności z przy­mierzem. Chrystus jest Pośrednikiem Nowego Przymierza. Przeto odtąd będę używać to słowo tylko w takimi znaczeniu. Gdyby ktoś z was zauważył że napisałem kiedy inaczej, to wiedzcie, że to było mimowolną omyłką lub przeoczeniem.

Pośrednik, jest to ktoś stojący pomiędzy dwiema stronami w celu dopilnowania aby sprawiedliwość stała się obu stronom. Przypuśćmy, że ktoś z was umówiłby się ze mną iż wspólnie zbudujemy dom za 15,000 dolarów, według pewnych warunków i specyfikacji. W takich sprawach zwykle potrzebny jest pośrednik i pośrednikiem przy takich kontraktach jest zwykle architekt. Mamy więc pośrednika - architekta, który narysuje plany, zazna­czy warunki i obie strony przyjmują te specyfikacje. Tak samo w handlowej transakcji, jeżeli z jakiegoś powodu wystawiasz rewers (notę), znaczy, że uczyniłeś pewnego rodzaju umowę, czyli kontrakt, którym zobowiązałeś samego siebie. To byłoby przymierze. A kto byłby pośrednikiem? Prawo. W każdym wypadku gdzie dwie strony zawierają umowę - przymierze - pośrednik dogląda aby wszystko było sprawiedliwie.

Chrystus odkupił świat i On będzie Pośrednikiem w sprawie udzielania pewnych błogosławieństw. Bóg Jehowa zgodził się przyjąć ludność tego świata przez Pośrednika; a Chrystus zgodził się doprowadzić świat do doskonałości — On jest ich przedstawicielem przed Bogiem.

On może stać pomiędzy ludźmi i Bogiem, i może dać ludziom potrzebną pomoc, na mocy Swej już dokonanej ofiary. On przed­stawi warunki Nowego Przymierza światu, da jemu Swoje za­pewnienie, a także da zapewnienie Bogu, a przy skończeniu Tysiąclecia odda całą ludzkość Ojcu — podniesioną do doskonałości, od której Adam odpadł.

Orędownik jest jakoby adwokat broniący ciebie wobec prawa. On nie jest adwokatem dla drugiej strony - nigdy nie jest obrońcą obu stron, a tylko jednej. Adwokat ma prawo udania się na sąd ponieważ jest on członkiem sądu. Ty nie możesz udawać się do sądu każdego czasu, lecz musisz mieć adwokata, któryby tam ukazał się za ciebie. Ty jesteś na wolności, masz pełne prawa obywatelskie — nie jesteś potępionym przez sąd, lecz musisz mieć adwokata zgodnie z naszymi prawami. Adwokat nie jest pośrednikiem, lecz jest twoim przedstawicielem w sądzie. Kościół ma takiego adwokata, czyli Orędownika u Ojca. Gdyby kto zgrzeszył, mamy Orędownika u Ojca, Jezusa Chrystusa Sprawiedliwego. Co On powie w twej obronie? Przedstawi Ojcu, że pomimo twojej niedoskonałości On wie że w sercu jesteś dobrym, >423< i zaleca uwzględnienie dla ciebie. W taki to sposób dostępujemy przebaczenia grzechów przez wiarę w Jego krew. — 466