25. Вызначэнне аўтэнтычнасці (сапраўднасці) і падробленасці гістарычных крыніц.

Выяўленне падробных крыніц. Несупадзенне прамой і ўскоснай інфармацыі крыніцы аб часе яе стварэння, месцы стварэння, аўтарстве - гэта паказчык магчымай падробкі крыніцы. Падробкі - крыніцы, якія з'явіліся ў больш позні час, чым пазначана ў крыніцы, яны прыпісваюцца аўтарам больш ранняй эпохі. Часам, сапраўдныя крыніцы скажаліся шляхам іх скарачэння, выпраўлення, унясення больш позніх дадаткаў. Прычыны вырабу падробак:1) меркантыльныя імкненні аўтара (імкненне атрымаць грошы за "старажытны рукапіс"); 2)ідэалагічныя меркаванні (імкненне даказаць "старажытнасць" сваіх ідэй, пазіцый);3)амбіцыі даследчыка (імкненне падцвердзіць сваю гіпотэзу "старажытным" дакументам);4)амбіцыі калекцыянера (жаданне мець у калекцыі "старажытны дакумент").

У гісторыі вядома шмат выпадкаў знакамітых падробак. Але нават падробка часам змяшчае пэўную цікавую інфармацыю. Вывучаючы мэты фальсіфікацыі ці падлогу, даследчык можа атрымаць шмат дадатковай інфармацыі аб крыніцы, да таго ж найчасцей падробкі вельмі дакладна перадаюць знешнія характарыстыкі таго ці іншага віду крыніц. Сапраўднасць інф-цыі - ступень суаднясення яе з гіст. фактам, які гэтая інф-цыя апісвае. Ступень сапраўднасці вызначаецца паўнатой і дакладнасцю інф-цыі крыніцы. Паўната - гэта якасная характарыстыка, якая адлюстроўвае ў крыніцы рысы, найбольш істотныя для гіст. працэса ці з'явы. Колькаснай характарыстыкай з'яўяецца дакладнасць інфармацыі крыніцы - ступень перадачы асобных дэталяў падзей. На паўнату і дакладнасць уплываюць наступныя фактары:1)аўтар быў сведкам падзей ці ведае аб іх з якіхсьці апісанняў; 2)час складання крыніцы (адразу пасля падзей, ці прайшоў прамежак часу);3)індывідуальныя асаблівасці аўтара; 4)псіхалогія сацыяльнай групы, да якой належыў аўтар крыніцы; 5)жанр ці форма крыніцы.

26. Падставы і матывы для падробак гістарычных крыніц. Асноўныя прыкметы падробак гістарычных крыніц.

Выяўленне падробных крыніц. Несупадзенне прамой і ўскоснай інфармацыі крыніцы аб часе яе стварэння, месцы стварэння, аўтарстве - гэта паказчык магчымай падробкі крыніцы. Падробкі - крыніцы, якія з'явіліся ў больш позні час, чым пазначана ў крыніцы, яны прыпісваюцца аўтарам больш ранняй эпохі. Часам, сапраўдныя крыніцы скажаліся шляхам іх скарачэння, выпраўлення, унясення больш позніх дадаткаў. Прычыны вырабу падробак:1) меркантыльныя імкненні аўтара (імкненне атрымаць грошы за "старажытны рукапіс"); 2)ідэалагічныя меркаванні (імкненне даказаць "старажытнасць" сваіх ідэй, пазіцый);3)амбіцыі даследчыка (імкненне падцвердзіць сваю гіпотэзу "старажытным" дакументам);4)амбіцыі калекцыянера (жаданне мець у калекцыі "старажытны дакумент").

У гісторыі вядома шмат выпадкаў знакамітых падробак. Але нават падробка часам змяшчае пэўную цікавую інфармацыю. Вывучаючы мэты фальсіфікацыі ці падлогу, даследчык можа атрымаць шмат дадатковай інфармацыі аб крыніцы, да таго ж найчасцей падробкі вельмі дакладна перадаюць знешнія характарыстыкі таго ці іншага віду крыніц. Сапраўднасць інф-цыі - ступень суаднясення яе з гіст. фактам, які гэтая інф-цыя апісвае. Ступень сапраўднасці вызначаецца паўнатой і дакладнасцю інф-цыі крыніцы. Паўната - гэта якасная характарыстыка, якая адлюстроўвае ў крыніцы рысы, найбольш істотныя для гіст. працэса ці з'явы. Колькаснай характарыстыкай з'яўяецца дакладнасць інфармацыі крыніцы - ступень перадачы асобных дэталяў падзей. На паўнату і дакладнасць уплываюць наступныя фактары:1)аўтар быў сведкам падзей ці ведае аб іх з якіхсьці апісанняў; 2)час складання крыніцы (адразу пасля падзей, ці прайшоў прамежак часу);3)індывідуальныя асаблівасці аўтара; 4)псіхалогія сацыяльнай групы, да якой належыў аўтар крыніцы; 5)жанр ці форма крыніцы.