- •§ 5. Омузиши сохти фонстнкин забон ахамиятн калопи амалй ва назариявн дорад. Алокаи байни одамон чахд ба воснтаи овозчо вокеъ мегардад.
- •§ 9. Овозхои нутк дар таркнбн вохидхои маыюдоп ду вазифаро ичро мекунанд: калимасозй на калимафарккунй (маънофарккунй),
- •§ 18. Транскрипция вобаста ба максад ва тарзи нстифодя ду хел .Мешавад: а) фонетикй вя б) фонологи.
- •§21. Дар сохта шудянн садонокхои забони точикй забои ва лаб- хо иштирок мекунанд. Бниобар ин таснифи тавлидии садонокхо дар асоси хамин ду узв сурат мсгнрад.
- •§ 22. Забон хамчун узви фаъол ба ду тараф харакат мекунад: 8) аз иеш ба кафо ё аз кафо ба пеш (харакатн уфукй) ва б) аз поён ба боло ё аз боло ба поён (харакатн амудй).
- •§ 45. Нншонан фарккунандаи бардошт (харакати а.Чудии забон) садонокхон точикнро ба се гурухи микдоран нобаробар таксим мску-
- •§ 46. Нншонан лабишави дар зимни тазоди лаби-гайрилаби са- донокхоро ба ду гурухи баробар чудо мекунад: а) лабй — у, у, о ва гайрилабй — и, э, а.
- •§ 47. Системен хамсадохои забоин точнкнро бисту чор фонемаи зерни ташкил мснамояд: б, п, м, в, ф, д, т, з, с, н, л, ж, ш, ч, ч, р, й,
- •§ 57. Тавснфи еадонокхои забоин точикй дар бештари маврндхо ба тобншхои асосин опхо, ки дар талаффузн алохндаи садонокчо му-
- •§ 59. Садонокхои катори омехта. Фонемаи у садоноки каторн омехта, бардошти миёна ва лабист. Хангоми тавлнди ин садонок да-
- •§ 83. Табдилн фонетики дар забони хозираи точик ду навъ до- оад: табдили хамнишинй ва табдилн мавкей.
- •§ 91. Мохиитн фонетикин задаро воентахои фонетнкие муайян мекунанд, кн барои фарк кунониданн хичои зядянок аз хичохои бе- зала истифода бурда мешаванд. Ин воснтзхои фонетикй аз инхо ибо- ратанд:
- •§ 97. Вазнфан задан калима. Задан калима хамчун яке аз унсурхои системаи фонетикии забон вазифаи ба худ хос дорад.
- •§ 99. Ин гуна калимаю морфемахо вобаста ба чоишон нисбат ба калимахои заданок ба ду гурух чудо мешаванд:
- •§ 100. Ба гурухи проклигнкахо инчунин морфемахон зерин до- хил мешаванд:
- •§ 102. Интонация, хамчун ходисаи овозн забо::, ду чихати ому- зиш дорад: а) чи.Чати мухобироти (коммуникативн) ва б) чихати ифоданокй.
- •§ 105. Интонация аз воситахои мухимми ифодаи муносибатхон мантикии чумла мебошад. '
- •§ III. Тамдид суръати талаффузи порчахои нутки овозй (овозхо. Хичохо. Калимахо ва кайра) дар вохиди вакг низ яке аз ун- сурхон интонация мебошад. Сует ё босуръат талаффуз кардани пор-
- •§ 127. Гуфтори хабарн якгаркиба ва дутаркиба мешавад, ки хар кадоми онхо шаклхои тасдичн ва инкори доранд.
- •§ 141. Фарки задан таъкид аз задахон дигари фраза ва синтагма дар лахзахои зерни ошкор мегардад:
- •§ 101. Таркиби морфемавии калима Дар калимахои сохтан забони точикй ду павъи морфема мушохида мешавад: 1) морфеман решагй ва 2) морфемаи ёрнднханда.
- •§ 181/Исм дорой категориям морфологии муайяниву номуайянй мебошад, кн воситаи асосин ифодаи он артикли -е ба шумор меравад.
- •§ 184. Артикли -е2 хусусияти муайянкунй (ншоратй) дорад ва му- родифи он чонишинхои ишорагй ба шумор мераванд. Артикли -ег бо иемхое меояд, ки онхоро чумлахои пайрави муанянкунанда эзох ме- диханд:
- •§ 1!?7. Суффикси -гар дар исмсозй сермахсул буда, иемхои шахе месозад, ки маънохои гуногун доранд:
- •§ 198. Суффикси -гор дар забони хозираи точик каммахсул буда, 6а воситаи он аз исму асосхои феъл иемхон шахе сохта мешавад:
- •§ 219. Суффикси -истон (нас аз садонок -стон, дар назм инчунин -ситон).
- •§ 238. Барои ифодаи навозиш гохо суффиксхои -ча ва -ак, ё ки -ича ва -як дар як чо меоянд. Ин холат ба нутки гуфтугу хос мебошад ва гохо дар шакли ихтисор (ба чои -чаяк, -чек ё ки -чак) вокеъ мешавад:
- •§ 239. Маъной навозиш ба воситан калимаи чон низ ифода меёбад.
- •§ 241. Заминай асосии калимахои мураккаб вохидхои синтаксисй, пеш аз хама ибора мебошад. Аз хамин чихат калимасозии иемхои мураккаб масъалаи муносибати иемхои мураккаб ва иборахоро ба миён мегузорадл
- •§ 242. Иемхои мураккаби пайваст аз асосхои баробархукук бо роху воситахои гуногун ташкил меёбанд.
- •§ 243. Иемхои мураккабе, ки аз такрори бевоситаи калимахо сохта шудааид:
- •§ 224. Исмхое, ки аз такрори чузъхо. Иборатанд, инчунин бо интер- фикси -о- ташаккул меёбанд. Тарзи сохта шудани ин гуна иемхо чунин аст:
- •§ 245. Исмхои мураккаби пайваст, ки аз асосхои гуногун сохта шудаанд, вобаста ба тарзи васли чузъхо ва воситахои алокан онхо ба чанд гурух таксим мешаванд.
- •§ 246. Исмхое, ки ба воситаи интерфикси -у- таркиб меёбанд. Ин
- •§ 259. Ба исм гузаштани сифати феълй. Сифати феъЛй пн.З ба исм хеле зиёд гузашгааст.
- •§ 270. Аз чихати маъно ва аломатхон морфологй сифат ба ду гурухи калон чудо мешавад: аслй ва нисбй.
- •§ 306. Сифатхои мураккаби пайваст бо роххои зерин сохта мешаванд:
- •§ 310. Сифатхое, ки чузъхояшон аз хам чудо навишта мешаванд, таркиби ном доранд. Сифатхои таркиби бо чанд рох сохта мешаванд.
- •§ 313. Шумораи микдори микдори предметхоро мефахмонад вай инчунин ададхои абстрактро номбар мекунад. Шуморахои микдори аслй, тахминй ва касрй мешаванд.
- •§ 318. Шумораи тартиби тартиби предметхоро ифода мекунад. Шуморахои тартиби аз шуморахои аслй ба воситаи суффикси -ум (-юм) сохта мешаванд: панчум, шашум, хафтум ва монанди инхо: —
- •§ 330. Чонишини худ дар забони адабии хозираи точик хеле серистеъмол буда, дар чунин мавридхо истифода мешавад: j
- •§ 335. Чонишинхои ишоратии гайриасли микдоран зиёданд. Онхо аз чихати вазифа ба чонишинхои аслй умумият доранд.
- •§ 344. Дар забони точнкн шаклхои феълй микдоран бисьёр ва гуногун буда, системаи муайяни устувор доранд.
- •§ 345. Аз руи шахсу шумора тагьир ёфтани асоехо ва шаклхои за- монии феълхо тасриф номида мешавад. Тасрифи феълхо бо ёрии бан- дакхои феълй ва хабари ё флексияи феълй вокеъ мегардад.
- •§ 346. Дар тарзи тасрифи феълхо ва ифодаи шахсу шумора бо бан- дакхои феълй хусусиятхои зерин хамчун коидаи забони точикй ба эътн- бор шрифта мешаванд:
- •§ 347. Бандакхои хабарй (гайр аз шахси сеюми танхо) бо бандакхои шахсии феъл баробаранд. Бандаки хабарии шахси сеюми танхо аст мебошад. Бандакхои хабарй инхоянд:
- •§ 351. Префикеи на-/ма-/ ба феъл хамрох шуда, шакли инкор (манфй) месозад ва нашудани кору холеро мефахмонад: нарав, наги- рад, надид, намечунбад, кор намефармояд.
- •§ 352. Преф,икси ме- ба асосхои феълй хамрох шуда, шаклхои за- монии феъл месозад.
- •§ 358. Феълхо аз чихати воситаи ичрои амал ва муносибати бо он доштаи фоилу мафъул бевосита ва бавосита мешаванд.
- •§ 364. Тарзи мафъулии бавосита аз тарзи фоилии бевосита бо феълй ёридихандаи шудан сохта мешавад ва амали бо ягон восита ичрошударо мефахмонад.
- •§ 366. Феълхое, ки дар лахза ва худуди муайяни вакт вокеъ шудан ва ба анчом расидани амалу холати яккаратиро мефахмонанд*
- •§ 370. Феълй истодан. Ин феъл дар таркибхои феълй ба шаклхои замони гузаштаи наздик (истод), гузаштаи дур (истода буд), гузаштаи хикоягй (меистод) ва хозира-оянда (меистад) омада, потамо-
- •§ 384. Сигаи амрй изхори хохишу супориш, фармону таъкид ва водор кардан ба амалеро, ки нисбат ба шахеи дуюм гуфта шудааст, мефахмонад.
- •§ 386. Сигаи эхтимолии феъл дар бораи вокеъ шудан ё нашудани амалу холат аз руи тахмин, эхтимол, гумон ва шубха сухан кардани гуяндаро мефахмонад.
- •§ 388. Феълй замони гузаштаи наздик (гузаштаи оддй) аз асосй замони гузашта ва бандакхои феълй сохта мешавад. Шахси сеюми танхои ин феъл бо асосй замони гузашта баробар аст.
- •§ 389. Замони гузаштаи наклй аз шакли феълй холи (сифати феълии) феълй асосй бо иловаи бандакхои хабарй сохта шуда, ба таври зср тасриф меёбад:
- •§ 391. Маънихои наклии замони гузашта бо чор шакли феъл ифода меёбанд.
- •§ 392. Феълй замони гузаштаи хикоягй аз асоси замони гузашта бо иловаи префикси ме- ва бандакхои феълй сохта мешавад. Гасрифн ин шакли феъл ба тарзи зерин аст:
- •§ 394. Тобишхои асосии маъной ва замонии ин шакли феъл дар матн равшан мушохида мешавад.
- •§ 395. Феълй замоии гузаштаи дур аз шакли феълй холи (сифати феълии) феълй асосй бо иловаи шакли замони гузаштаи феълй ёридихандаи будан сохта шуда, ба таври зер тасрнф меёбад:
- •§ 396. Шакли гузаштаи дур низ дар мавридхои гуногун бо тобишхои гуногуии замопию маънои истеъмол мешавад, ки опхоро вобаста ба мазмуни матн муайян кардан мумкин аст:
- •§ 397. Замони гузаштаи дури наклй аз феълй хол (сифати феълии замони гузашта бо суффикси (-а) ва шакли феълй будан сохта мешавад. Тасрифаш:
- •§ 400. Феълй гузаштаи эх,тимолй амали воксъшудаеро мефахмонад, ки гуянда дар бораи он бо шубхаю тахмин, гумону эхтимол сухан меронад (ниг. Сигаи эхтимолй).
- •§ 402. Феълй хозираи давомдор (муайян) аз шакли феълй холи (сифати феълии) феълй асосй ва шакли гузаштаи нагуши феълй ёридихандаи истодан таркиб меёбад. Тасрифаш чунин аст:
- •§ 403. Шакли хозираи давомдори феъл барои ифодаи маънихои зерин истеъмол мешавад:
- •§ 404. Феълй замони хозира-оянда аз асосй замони хозира бо иловаи префикеи ме- сохта шуда, бо бандакхои феълй тасриф меёбад. Масалан:
- •§ 405. Феълй замони хозира-оянда шакли муштаракест, ки бо мохияти грамматикни худ тобиши маъноии хар се замонро ифода карда метавонад. Чунин тобишхои маъной дар матн муайян мешаванд.
- •§ 400. Феълй гузаштаи эхтимолй амали вокеъшудаеро мефахмонад, ки гуянда дар бораи он бо шубхаю тахмин, гумону эхтимол сухан меронад (ниг. Сигаи эхтимолй).
- •§ 402. Феълй хозираи давомдор (муайян) аз шакли феълй холи (сифати феълии) феълй асосй ва шакли гузаштаи наклии феълй ёридихандаи истодан таркнб меёбад. Тасрифаш чунин аст:
- •§ 403. Шакли хозираи давомдори феъл барои ифодаи маънихои зерип истеъмол мешавад:
- •§ 404. Феълй замони хозира-оянда аз асосй замони хозира бо иловаи префикси ме- сохта шуда, бо бандакхои феълй тасрнф меёбад. Масалан:
- •§ 405. Феълй замони хозира-оянда шакли муштаракест, ки бо мохияти грамматикин худ тобиши маъноии хар се замонро ифода карда метавонад. Чунин тобишхои маъной дар матн муайян мешаванд.
- •§ 407. Феълй фармоиш замони ояндаро ифода мекунад ва факат шахеи дуюми танхову чамъ дорад, ки шахеи танхои он асосй замони хозира хисоб меёбад наз—пазед (пазетон), хур—хуред/хуре- тон ва г.
- •§ 408. Шакли аористи феъл аз асосн замоин хозира бо иловаи бандакхои шахсии феъл сохта шуда, ба таври зер тасриф меёбад:
- •§ 417. Префикси фар- хамчун вариант айнап тобиши маъноии префикси фур-ро дорад: фаромадан//фуромадан, фаровардан//фуро- вардан:
- •§ 418. Дар забони адабии хозираи точик хангоми бо префиксхои шаклсози феълии ме- ва на- омадани феълхо мавкеи баъзе аз префиксхои калимасози феъл устувор, баъзеаш ноустувор аст.
- •§ 423. Феълхое, ки таркибашон аз хиссахои номии нутк ва феълхои ёридиханда иборат аст, феълхои таркибии номй шуморида мешаванд.
- •§ 424. Таркиби феълхои таркибии номй аз ду чузъ иборат аст: чузъи номй ва чузъи феълй.
- •§ 425. Чузъи номй хиссаи асосй ва сохибмаънои феълй таркибии номй буда, маънон феълро мукаррар ва муайян мекунад. Дар феъл- созй хиссаи сермахсул исм ва сифат мебошанд.
- •§ 428. Феълхое, ки чузъхои таркибиашон аз шаклхои гуногуни феълй иборат буда, хамчун як вохиди лугавй ё грамматикй ба хисоб гирифта мешаванд, феълхои таркибии феълй номида мешаванд.
- •§ 430. Масдар аз асоси замони гузаштаи феъл бо суффикси -ан сохта мешавад: хондан, дидан, гирифтан ва гайра.
- •§ 433. Масдар хамчун феъл ба хусусияти вобастакунии калимахо молик аст. Вай монандй феълхо калимахоро одатан бо пешоянду пасояндхо ба худ вобаста мекунад ва иборахои масдарй месозад:
- •§ 434. Масдар дорой ду намуди феъл аст: намуди мутлак ва давомнок.
- •§ 435. Масдар, чунон ки ишора шуд, бо хусусиятхои номии худ ба исм наздик аст, бинобар ин хамчун исми феълй дорой хусусиятхои зерин аст:л
- •§ 436. Масдар шакли кутох дорад, ки бо асоси замони гузаштаи феъл шаклан як аст. Масдархои кутох дар яке аз шаклхои феъл ва баъзе таркибхои феълии дигар пас аз калимахои модалй меоянд:
- •§ 438. Шакли таърихии сифати феълии замони хозира (бо суф- фикси-он) ду хусусият пайдо кардааст.
- •§ 444. Сифагхои феълии забони точикй ду тарз доранд: тарзи фоил ва тарзи мафъул.
- •§ 445. Сифатхои феълй монанди феъл дорой хусусиятн вобаста- кунй буда, калимахои дигарро ба худ тобеъ мекунанд:
- •§ 446. Сифати феълй намуди мутлак ва давомнокро хам ифода менамояд. Сифатхои феълии намуди мутлак, аичом ва натичанокии амалро нишон медиханд:
- •§ 450. Дар забони адабии хозираи точик сифатхои феълй аз ду асоси феъл ва масдар сохта мешаванд. Сифати феълй панч шакл дорад.
- •§ 451. Шакли сифати феълии замони хозира аз асоси замони хозираи феълхои гузаранда ва монда бо хамрох кардани суффикси -анда сохта мешавад:
- •§ 453. Сифатхои феълии замони хозира гузаранда (донанда, фахмапда, кашонанда, каркунанда, зинатдиханда) ва монда (чаханда, расанда, коркунанда( боранда, харакаткунанда) мешаванд.
- •§ 454. Сифатхои феълии замони хозира ду тарз доранд: тарзи фоил ва тарзи мафъул.
- •§ 455. Сифатхои феълии замони хозира хосияти бобастакунш феълй доранд.,Онхо монандй феълхо калимахои дигарро ба худ вобаста намуда, иборахои сифати феълии замони хозира месозанд:
- •§ 460. Сифатхои феълии замони гузашта гузаранда (партофта, навишта, дидагй, Еобаста кардагй, пешвоз гирифтагй) ва монда (хандида, омада, баромадагй, хобида, боридагй, нишастагй, руй додагй) мешаванд.
- •§ 461. Сифатхои феълии замони гузашта ду тарз доранд: тарзи фоил ва тарзи мафъул.
- •§ 465. Сифатхои феълии замони хозира-оянда факат дорой намуди давомнок буда, амалй бо хабарй чумла дар як замон вокеъша- вандаро мефахмонанд:
- •§ 467. Сифатхои феълии замони хозира-оянда хамчун феъл ду тарз доранд: тарзи фоил ва тарзи мафъул.
- •§ 467. Вазифаи синтаксисии сифатхои феълии замони хозира-оянда, муайянкунанда мебошад:
- •§ 470. Сифатхои феълии замони хозираи муайян хамчун феъл ду тарз доранд: тарзи фоил ва тарзи мафъул.
- •§ 476. Феълй холи замони хозира тарзи фоил дорад. Феълй холи тарзи фоил амали гузарандаест, ки бевосита ба объект равона мешавад. Объекти бевосита бо пасоянди -ро ва бе он меояд:
- •§ 478. Феълй хол хусусияти вобастакунии феълй дорад. Он калимахои дигарро хамчун феъл вобаста намуда, иборахои феълй хол месозад.
- •§ 479. Зарф хиссаи муста кили нутк, буда, аломати амал, предмет на аломати аломатро мефахмонад.
- •§ 507. Ба воситаи префиксхои бе-, но-, ба-, бо-, бар-, дар-, то- аз днгар хиссахои нутк зарф сохта мешавад. Аз инхо префиксхои бе- ва но- сермахсул мебошанд-
- •§ 513. Як гурухи зарфхои мураккаб ба воситаи инфикси -о-, -у-, -ма-, -ба- сохта мешаванд. Аз инхо инфикси -о- нисбат ба -у-, -ма-, -ба- серистеъмол аст.
- •§ 520. Пешояндхои забони адабии хозираи точик аз руи сохти морфологиашон ба гуруххои зерин таксим мешаванд:
- •§ 521. Ба гурухи пешояидхои аслии содда пешояидхои кадимта- рин дохил мешаванд, ки аз чихати пайдоиш дар забони хозира бо ягон хиссаи дигари нутк алока надоранд.
- •§ 524. Пешоянди дар ба маънои гуногуии масоха кор фармуда мешавад.
- •§ 525. Пешоянди бар бештар дар забони адабии китобй истифода шуда, маъно ва вазифахои гуногун дорад.
- •§ 526. Пешоянди бо гайр аз маънохои хамрохй ва воситаи ичро вобаста бо семантикаи исм ва феъл тобишхои иловагии маъно зохир мекунад.
- •§ 534. Пеши бо пешояндхои аслии ба, дар, аз низ кор фармуда мешавад ва ба суи касе ва ё предмете равона будани амалро мефахмонад:
- •§ 535. Сииопими пешоянди наздики пешоянди кариби//карибии (дар карибии, аз карибии) мебошад:
- •§ 537. Синонимхои пешоянди пушти — пешояндхои акиб, паси, кафои, паи, дунболи хам мустакилона ва хам бо пешояндхои аслии дар, ба, аз кор фармуда мешаванд:
- •§ 538. Пешоянди болои хам дар шакли содда ва хам дар шакли таркибй бо пешояндхои аслии ба, дар, бар, аз кор фармуда мешавад.
- •§ 539. Пешоянди руи хам алохида ва хам бо пешояндхои аслии дар, ба, бар, аз кор фармуда мешавад. Вай сатхи прсдметеро нишон медихад, ки «амал дар он вокеъ гардидааст ва ё нигаронида шудааст.
- •§ 540. Пешоянди зери алохнда ва бо пешояидхои аслии ба, дар, аз ба кор бурда мешавад. Вай предмете ва ё чоеро нишон медихад, ки амал дар таги он вокеъ мегардад:
- •II. Пешояндхои номие, ки муносибатхои замониро ифода мекунанд
- •§ 547. Ба ин гурух чунин калимахо дохил мешаванд: пеш, пас, кабл, мукаддам, баъд, кати, замон, хамон, эътиборан, боз.
- •§ 549. Пайвандак хиссаи ёридих,аидаи нутк буда, аъзохои чидаи чумла ва чумлахои соддаи таркиби чумлахои мураккабро ба хам алокаманд менамояд.
- •§ 550. Пайвандакхои забони адабии точик мувофики сохт ва таркиби морфологии худ содда, мураккаб за таркибй мешаванд.
- •§ 551. Пайвандакхоро мувофики вазифаи синтаксисиашон ба ду гурухи калон чудо менамоянд: пайвасткуиаида ва тобеъкунаьда.
- •§ 558. Хиссачахо аз бобати сохт содда ва таркибй мешаванд.
- •§ 581. Чумлахои хитобии эмоционалие, кн далел ва даъвою таъкид, такдир ва бахои эхсосиро ифода мекунанд, гурухи алохидаро ташкил менамоянд. Ин гурухи нидохо хиссиёту хаячонро мефахмонанд:
- •§ 582. Як гурух нидохои эмоционалй ба таркибхои устувор ва вохидхои фразеологй нисбат доранд- Онхо аз бобати маъно ба чанд гурух таксим мешаванд.
- •§ 584. Нидохои амрй аз руи маъно ва вазифа ба гуруххои зерин чудо мешаванд:
- •§ 588. Гохо бо нидо хиссача хамрох меояд, ки оханги нидо пуркув- ват ва пуртаъсир мегардад:
- •3 Суму 10 тин.
§ 352. Преф,икси ме- ба асосхои феълй хамрох шуда, шаклхои за- монии феъл месозад.
Бо ин префикс 'аз асоси замони хозира шакли замони хозира- ояндаи феъл сохта мешавад:
Алхол дар техникуми хочагии кишлок мехонад (Хаким Кар,им). Ба Шу.роб меравем (Рахим Налил). Дар гирду атроф ким-чй хел одамхои ношинос мегарданд, вокеанависй мекунанд (Икромй). Охир, уро патчохудусола мегуянд-ку! (Мухаммадиев).
Дар назм гохо бо шакли амрии фсъл (шахеи дуюми танхо) омадани префикси ме- низ дида мешавад Чунончи:
Чй хуш гуфтаст як донои асрор.
Ба гуфтори хуши у гуш медор!
(Айнй).
i
Каламо, хизмати синон мекун,
Синаи хасмро нишон мекун!
(Л у т ф й).
Префикси ме- бо асоси феълии замони гузашта омада, шакли замони гузаштаи хикоягй месозад, ки он давомнокй ва мулкаратии ичрои амалро мефахмонад ва тобишхои дигари маъноиро ифода мекунад:
Гову гусола ва гусфандон аз чаро боз мегаштанд. Духтаракон... подаро истикбол менамуданд (Икромй). Дар куча онхо хомуш, хар кадом ба фикри дарди худ, пасу дунбол рох мегаштанд (Икромй).
Аз хамин шакли феълй гузашта,и хикоягии наклй ба вучуд меояд (мехондай, мерафтааст...):
Хеч ran не, ба тракторчихо мукофот оварда медодаанд (Икромй). Хозир дар он чо дар кадом колхоз дехконй мекардааст (Хаким Карим).
Сифати феълии аз асоси замони гузашта бо префикси ме- сохта- шуда низ дорой мафхуми давомнокй ва мулкарати мебошад:
Чизхои мехурдагй аз гандум, чав, арзан... хоеил мешаванд (Айнй).
Префикси ме- дар феълхои содда пеш аз асос, дар феълхои сохта аксар пеш аз префикси феълсоз ва дар баъзе феълхо пас аз префикси феълсоз меояд: Саворахо торафт ба боло мебаромаданд (Рахим Чалил). Чархи таърих ба кафо барнамегардад (Икромй).
Эзох: Шакли кадимии префикси ме-, ки дар адабиёти пешина серистеъмол буд, хаме- мебошад. Ин шакл дар вакташ зарфи мустакил буда, зарфи хамеша таъ- рихан бо вай алокаманд будааст. Шакли хаме вобаста ба чунин хусусиягн таъри хиаш чун префикс бо феъл меомад ва хамчунин аз феъл канда шуда, чун хиссачл неш ва с пас аз феъл кор фармуда мешуд:
Хамсгуфт чар кас, ки ин Рустам аст (Фирдавсй). Буи чуй Мулисн ояд хаме (Рудаки). Яке аз мулуки Хуросон Султон Махмуди Сабуктегинро ба хоб дид, ki чумлаи вучуди у рехта буда ва хок шуда магар чашмони у, ки хамчунон дар чашм- хона хамегардид ва назар хамекард.... Дарвешс.,. гуфт: Х,ануз нигарон аст, ки мул- каш бо дигарон аст (Саъдй).
Дар забони хозира префикси хаме- факат дар назм меояд, вале камистеъмол
аст:
Парандахои нагзхон хамераванд ин замон Бурун зи ошьёнашон ба суи маргзорхо.
(10 с у ф й).
Префикси би-
§ 353. Префикси би- (бу-) низ шаклеоз буда. маънии аслии феъл- ро тагьир дода наметавонад. Вай дар тарзи ифодаи феъл як навъ тобиши охангнокии адабй-китобй мебахшад, ки он дар назм ба баъ зе коидахоги бадеият ва дар наср ба оханги гуфтор вобаста асг. Аз ин чихат би- префикси охангбахш номида мешавад, ки будани он дар феъл хатмй нест,
Агар феъл бо хамеадои лабулабии б cap шуда бошад, префикси би- ба шакли бу- омада, бо он мувофикат мекунад: Онхо вазифаи оина гиро хам адо намснамуданд, ки ман худро дар онхо бубинам (Каким Карим).
Ба мачлис духтари колхоз биёмад, Бубояд нутки ширинаш шунидан
(Р а хи мй)1,
Префикси би- дар забони адабиёти классикй (дар назму наср) хамчун коидаи умумй серистеъмол буд ва бо бисьёр шаклхои замони ва сигавии феъл меомад. Дар забони адабии хозираи точик нор- маи истеъмоли ин префикс тагьир ёфта, дар назм бештар ва дар наср хеле кам вомехурад. Дар баъзе услубхои забони адабии хозира (масалан, услуби илмй, расмй, забони матбуот) багоят камистеъмол мебошад.
Ба ин тарик, префикси би- (бу-) дар забони хозираи точик бо шаклхои феълй зерин истеъмол меёбад:
а) бо шакли замони гузаштаи наздик (оддй) омада, гуё яккара- тй ё мутлакии амалро таъкид мекунад:
Мард чои хоби Едгорро муайян карда, худ ба пеши зан ва дух- таронаш омада бихобид (Айнй).
Талотум ба фарки нахангон бикуфт, Мухит ар бичушид бо кахри том. Революция дудаи гам бируфт, Чарогони баркй кушода ба шом.
(Рахим и);
б) бо феълй фармоиш омада, дар тарзи ифода андаке охаиги нармй мебахшад:
Писарам, пустакро ин чо андохта бихоб (Айни).
Ба суи саодат бирав, эй бародар, Ба ро\и саодат риёзат кашида
(Р а х и м й );
в) бо шакли аористи феъл омада, дар гуфтор шаклу оханги адабй -китобй пайдо мекунонад:
Собир каланду чорубро гирифта хост, ки биравад (Аини). Мар- дум бояд гуфтахои туро бишнаванд. Ба хонаи духтараш биравад ва да<*тпигари домодаш бишавад? (Хаким Карим). Давлат тохта ба ис- тнкболи у баромад, то бифахмад, ки чй хабар овардааст (Рахим Чалил). .
Шакли аористи феъл сермаънист. Вай, чун дар адабиёти классики, ба маънон замони хозира-оянда омада бошад хам, префнкси би- кабул карда метавонад ва ин дар забони хозираи точик факат дар назм мушохида мешавад:
Боз рузи дигар ба дасти каий Чархи мошннаро бигардонад.
(П а й р а в).
Дар забони адабиёти классикй префнкси би- бо хамаи феълхо ва шаклхои феълии префнкси на- ва ме- доштагй истеъмол мешуд. Аммо дар забони хозираи точик коидаи истеъмоли он андаке тагьир ёф- та, худуди истеъмолаш махдудтар шудааст. Масалан, дар забони Хозира.и точик феъле, ки бо префнкси би- омадааст, префикси на- ва ме- кабул намекунад ва, баръакс, фсъли бо на- ва ме- омада префнкси би- намегирад. Префикси би- дар феълхои омадан ва оиардан шаклан ба таркиби асосй замони хозира даромадааст:
Биёед, эй рафикон, да:рс хонем (Айнй). Ачаб нест, Ол,ммчоин шумо хам хамин тавр даромада бпёяд (Толис)- Аз вай шохи дарахт кул- чахоро биёр (Икроми).
Дар забони адабй, агар лозим о.яд, аксарияти феълхо префикси би- кабул карда метавонанд. Аммо дар баъзе феълхо (монанди шу- дан, истодан) истеъмоли ин префикс хеле кам вокеъ мешавад ва та- биати баъзе феълхо (мисли доштан, будан) истеъмоли префикси би- ро намебардорад
СУФФИКСХОИ ШАКЛСОЗЙ ФЕЪЛ
§ 354. Суффиксхои шаклеози феъл чупин унсурхои грамма гикй мебошаид, к,и истеъмоли онхо дар назму насри классики коидаи маъмулй буд. Аммо дар забони адабии хозираи точик истеъмоли ин суффиксхо багоят махдуд аст ва он танхо хоси забони назм мебошад.
• -^.Суффикси -и (-е). Ип суффикс дар истилохотн пешина йои \и- коят ном дошта, аз чихати грамматикй бо префикси ме- ха.мвазифа мебошад. Вай одатан ба шакли тасрифпи замони гузашта (асосн замони гузашта) омада, давомпокию мулкаратй, гохо шартй будани амалро мефахмонад:
Дар дафотир навнштандй ва хикоят карданди (Дониш).
Гурбаи мнении агар пар доштй, Тухми гунчишк аз чахон бардоштн. Ин ду шохи гов агар хар доштй, Хеч каеро пеши худ нагзоштй.
(С аъдй).
Суффикси -й одатан бо шаклхои тасрифии феъл пас аз бандакхои феълии -ам (шахси якуми ганхо) ва -анд (шахси сеюми чамъ), аммо дар шахси сеюми танхо бевосита бо асосй замони гузашта меояд. Дар забони адабии Хозира (танхо дар назм) бо хамин тобишхои маъной, аз ру.и хамон коидахо кор фармудани суффикси -и мавчуд бошад хам, хеле камистеъмол буда, бештар дар шахси сеюми танхо дида мешавад:
Сухан меёфтам rap шоиропа, Ба назм овардаме аксн шабона.
(Турсунзода).
Чунон кор буд пур аз ишку \авас,
Ки гуфтй, гули пахтахо чар нафас,
Гнрифти аз он ишки саршор чон,
Паридй ба домони колхозчиён. /
(Л о х у т й).
Онхо, ки задандй хама дам лофи худой,
карданд гадой.
(Анн й).
Агар суффикси -й бо префикси ме- дар як феъл ояд, маънии да- вомнокй ва ё шартй будани амалро такроран таъкид мекунад.
Суффикси -о. Ин суффикс аз суффикси нидоии о, ки бо нем омада, мухотаб месозад (дилбаро, санамо...), ба куллй фарк мекунад Вай \амчун суффикси шаклеозу охангбахши феълй вобаста ба тала- боти вазну оханг танхо дар шсър, одатан бо феълхои гуфтан ва будан, кор фармуда мешавад. Бо феълй гуфтан дар шахси сеюми танхои замони гузаштаи наздик (оддй) гуфто, бигуфто ва бо феълй будан дар шахси сеюми танхои сигаи хохишмандй (бод) меояд: бодо муборак идатон!
Тарзу мавкеи истеъмоли суффикси -о бо феълхои номбурда дар назм.и классики ьа хозцра як аст. Фарк дар он аст, ки ин шаклу тарзи ифода дар назми хозира нисбат ба пешина камтар кор фармуда мешавад:
Бигуфто: «Ишки Ширин бар ту ,чун аст?»
Бигуфт: «Аз чонн ширинам фузун аст!»
Бигуфто: «Дил зи мехраш кай кунй пок?»
Бигуфт: «Он дам, кн бошам мурда дар хок!»
(Н и з о м й).
Бигуфто: «Ман гиле ночиз будам,
Валекун муддате бо гул иишастам.
(С а ъ дй).
Бигуфто, ки: «Эй тудаи номвар,
Рафнкони фаъоли сохибхунар!...»
(Л о х у т й).
Дандуктори муйсафед
Гуфто ба мо хап шавед
(М и р ш а к а р).
Бодо ба шумо мужда
Аз кишвари ободон.
(П а й р а в).
ч/т АРЗХ.ОИ ФЕЪЛ
§ 355. Феълхо вобаста ба маъно ва доираи муноенбатхои грамма- тикиашон дорой хусусиятхои гуногун мебошанд. Ба туфайли гуногу- нии хел ва шаклу тарзи ифода табиат ва хусусиятн робитахои грамматикии феълхо, муносибати феъл бо фоилу мафъул (субъект ва объект) муайян мегардад. Феълхои монда ва гузаранда, бевоеита ва бавосита, тарзи фоил ва мафъул махз хамин адсмати феълро ташкил меди хан д.
ФЕЪЛХОИ МОНДА ВА ГУЗАРАНДА
§ 356. Як хусусиятн барчаетан феъл он аст, ки шаклхои ван вобаста ба сохту таркиб ва тобишхои маънои лугавии худ муносибати нисбат ба фоил (субъект) ва мафъул (объект) доштаи амалро ме- фахмонад ва дар ин бобат тарз.и алокахои морфологию синтаксисиро муайян мекунад:
Гулнор инро хам мсдонист, ки Едгор факир ва камбагал аст (Айнй). Рохат,— гуфт ва ба пеши аскарон омада, дар катори дигарон ин хам ба руи алаф гел зад (Хаким Карим). Маънй ва муносибати бо фоилу мафъул доштан амал, ки дар ин чумлахо бо феълхои гуногун ифода меёбад, якхсла нест. Ин аст, ки аз |руи муносибати байни фоилу мафъул ва муносибати амал бо онхо хамаи феълхои забони точикй ба ду гурухи калон чудо мешаванд, ки хар кадом дорой хусусиятхон грамматикни худ мебошад: як гурух феълхои монда, гурухи дигар феълхои гузаранда ном дорад.
§ 357. Феълхои монда. Феълхое, ки ба мафъул (объект)-и бевосита гузаштани таъсири амалро намефахмонанд, феълхои монда но- мида мешаванд. Масалан, хестан, нишастан, баромадан, дамидан, да- видан, ларзидан, омадан, сухбат кардан, вохурдй кардан, галаба кардан, рахсипор гардидан, хомут шудан, хичолат кашидан ва м. ин.
Ин гуна феълхо аз руи маънии лукавим худ ва ё маънои чузъи номии феълхои таркибии номй бевосита бо фоил (субъект) алокаманд буда, пайваста ба хамин бо пуркунандаи бавосита ва хол муносибат дошта метавонанд. Аз ин чихат саволхои пуркунандаи бевосита: чй, чиро, киро бо феълхои монда кор фармуда намешавад. Масалан: Салим аз чояш хест.
Феълхои таркибии ломии монда бо феълхои гуногуни ёридиханда сохта мешаванд, аз чумла онхое, ки бо ёридихандахои хаммаънои шудан, гардидан ва гаштан сохта шудаанд, феълхои монда мебошанд: Хамин тавр, се-чор даре мехонданду чавоб мешуданд (Икромй). Давлат хайрон мешуд, ки ин чавон чй кадар пурдон аст (Рахим Чалил). Рохи Вахши бодпо гардид банд (Каноат).
. Феълхои гузаранда. Феълхое, ки бевосита ба объект гузаштани таъсири амал, яъне Faiip аз муносибати субъектй махз ба объект ни- гаронида шудани амалро мефахмонанд, феълхои гузаранда ком доранд, чунончи: омухтан, гундоштан, поидан, овардан, дидан, донис- тан, кашидан, коридан. такрор кардан, пешвоз гирифтан, омода сох- тан, муайян намудан ва м. ин.
Аксарияти феълхои забони точикй ба гурухи феълхои гузаранда дохил мешаванд. Феълхои гузаранда пуркунандаи бевосита талаб мекунанд, ки он бо исм ё чонишин ифода меёбад: Пуркунандаи бевосита ба шакли сурагнаёфта ва ё суратьёфта (бо пасоянди-ро) омада, ба саволхои чй, чиро, киро чавоб мешавад ва бо феъл бевосита алокаманд мегардад. Пуркунандаи бевоситаи суратнаёфта одотан бо феълй гузаранда хампахлу меояд, аммо пуркунандаи бевоситаи суратьёфта гохо бо феъл хампахлу, баъзан дур аз феъл ифода меёбад: Низомиддин табассуми даври дахонашро гундошт (Икромй). Дафъаи дигар бо худи хамин майдон уро Салим муаллим кашола карда овард (Мухаммадиев). Кайхо боз инкилобро мунтазир буд, зеро фахмида буд, ки инкилоб точу тахта амир ва хонаи зулму зуровариро хароб мекунад, бинобар он инкилобро хурсандона пешвоз гирифт ва аввалин неъмати инкилобро ба даст овард (Икромй).
Эй даранда, ук,оби бадфарчом,
Аз чй нагзоштй тазарв ором? i
(Турсунзод а).
Изн дех, як дам нишинам дар барач, \ Сер бинам мавчхои дилбарат.,.
(Каноат).
Баъзе феълхо вобаста ба маънй, мавкеъ ва муносибати бо аъзо- хои чумла доштаашон гох чун феълн монда, гох чун гузаранда меоянд, масалан: шикастан, пухтан, рехтан: коса афтоду шикает (монда) —
ваи косаро шикает (гузаранда); гелос пухт—ширбнринчро Хомид пухт: об аз сатил рехт — вай дар зери нихолхо об рехт.
Хамчунин баъзе феълхои таркибии номй вобаста ба маънои лугавии чузъи номиашон монда ва ё гузаранда шуда метавонанд, чунончи: дам гирифтан (монда), пешвоз гирифтан (гузаранда), гулду- рос задан — чег задан; ханда кардан — юза кардан; кор кардан — такрор кардан ва гайра:
Ходисаи хайратангезе руй дод. Дарья мехост барои Давлат шуда худро ором, хотирчамъ нишон дихад (Рахим Налил). Пагох сухбат мекунем (Мухаммадиев). Онхо-.. аз пеши полизи Саидпахлавон гузашта истода уро табрик мекарданд (Икромй).
Аксарияти феълхои таркибии номии гузаранда бо феълй ёриди- хандаи кардан ва хаммаънои он намудан сохта мешавад: ичро кардан (намудан), хурсанд кардан (намудан), даъват кардан (намудан), тайёр кардан (намудан) ва м. ин.
ФЕЪЛХОИ БЕВОСИТА ВА БАВОСИТА