- •Historia polski 1750-1950 Reformy sejmu konwokacyjnego - 1764
- •Walka o tron Rzeczypospolitej - 1764
- •Konfederacja barska - geneza I skutki
- •Pierwszy rozbiór Rzeczypospolitej - jego zasięg I skutki
- •Stronnictwa polityczne w dobie Sejmu Wielkiego 1788-1792
- •Sejm Wielki I jego reformy
- •Konstytucja 3 Maja
- •Konfederacja targowicka - geneza I skutki
- •Drugi rozbiór Rzeczypospolitej - jego zasięg I skutki
- •Geneza Insurekcji Kościuszkowskiej
- •Jak widać temat został opracowany szerzej od innych. Wynika to z kilku powodów: pomijania go w podręcznikach, wielowątkowości I mojego przekonania o tym, że jest trudny do omówienia.
- •Uniwersał połaniecki
- •Trzeci rozbiór Polski - jego geneza I skutki
- •Rosja wobec Rzeczypospolitej w drugiej połowie XVIII wieku
- •Prusy wobec Rzeczypospolitej w drugiej połowie XVIII wieku
- •Legiony Polskie we Włoszech (informator 1995, bez zmian)
- •Księstwo Warszawskie - geneza, terytorium I ustrój
- •Sprawa polska na Kongresie Wiedeńskim
- •Królestwo Polskie 1815-1830. Terytorium I ustrój
- •Królestwo Polskie 1815-30
- •Geneza, ustrój I sytuacja polityczna w Wolnym Mieście Krakowie (informator 2002 z uzupełnieniami)
- •Rzeczpospolita Krakowska
- •Życie polityczne w Królestwie Polskim przed 1830 rokiem.
- •Geneza Powstania Listopadowego
- •Powstanie Listopadowe I wojna polsko-rosyjska 1830/31 (temat, którego nie spotkałem w informatorach)
- •Skutki Powstania Listopadowego
- •Wielka Emigracja I jej główne ugrupowania
- •Powstanie krakowskie 1846
- •Wielkie Księstwo Poznańskie
- •Wiosna Ludów na ziemiach polskich
- •Aleksander Wielopolski I jego reformy
- •Geneza Powstania Styczniowego (informator 2001)
- •Skutki (następstwa) Powstania Styczniowego (informator 2001 z uzupełnieniami)
- •Polityka rusyfikacji w zaborze rosyjskim
- •Polityka germanizacji w zaborze pruskim
- •Ruch ludowy do 1914 roku - geneza I program
- •Ruch narodowo-demokratyczny do 1914 roku – geneza I program
- •Rewolucja 1905-1907 w Królestwie Polskim
- •Orientacje polityki polskiej przed I wojną światową
- •Polityka Józefa Piłsudskiego (przed I) w czasie I wojny światowej
- •Akt 5 listopada I jego znaczenie dla sprawy polskiej
- •Usa, Wielka Brytania I Francja wobec sprawy polskiej w czasie I wojny światowej
- •Rada Regencyjna - jej powstanie, kompetencje I działalność
- •Powstanie Wielkopolskie 1918 roku - geneza I znaczenie
- •Postanowienia Kongresu Wersalskiego w sprawie Polski
- •Powstania Śląskie - ich geneza I znaczenie (Powstania śląskie)
- •Kształtowanie się polskiej granicy wschodniej po I wojnie światowej
- •Wojna polsko-radziecka 1919-1921
- •Plebiscyt na Warmii, Mazurach I Powiślu
- •Sytuacja polityczna w Rzeczpospolitej w latach 1918-1922
- •Konstytucja marcowa 1921 roku
- •Sytuacja polityczna I walka o prezydenturę Rzeczypospolitej w 1922 roku
- •Polityka zagraniczna Rzeczpospolitej w latach 1919-1926; jej główne założenia
- •Zamach majowy 1926 roku - geneza I skutki
- •Polityczne tło przewrotu majowego (informator 2001)
- •Polityka wewnętrzna sanacji w latach 1926-1935. (Piłsudski u władzy w latach 1926-35).
- •Walka sanacji z opozycją w latach 1929-1930
- •Konstytucja kwietniowa 1935 roku
- •Walka o władzę w Polsce po śmierci Józefa Piłsudskiego
- •Polityka zagraniczna Rzeczpospolitej w latach 1932-1939
- •Sprawa Zaolzia
- •Zsrr I III Rzesza wobec Polski do 1 września 1939
- •Stosunki polityczne polsko-radzieckie w latach trzydziestych (informator 2002)
- •Konflikt polsko-litewski 1918-1922
- •Stosunki polsko-angielskie w okresie międzywojennym
- •Stosunki polsko-francuskie w okresie międzywojennym
- •Londyn I Paryż wobec Polski do 1 IX 1939 r.
- •Wojna polsko-niemiecka 1939 roku
- •Rząd rp na emigracji w latach 1939-1940
- •Rząd rp w Wielkiej Brytanii w latach 1940-1945 I jego działalność
- •Polityka Stanisława Mikołajczyka jako premiera rządu polskiego w Londynie
- •Stosunki polsko-radzieckie w latach 1941-1943
- •Polsko-radziecka współpraca wojskowa podczas II wojny światowej (informator 2002)
- •Działalność Delegatury Rządu na Kraj
- •Polskie Państwo Podziemne - struktury I cele (tematu tego nie spotkałem w informatorach)
- •Geneza I formy działalności zwz / ak
- •Akcja „Burza”
- •Usa I Wielka Brytania wobec sprawy polskiej w czasie II wojny światowej
- •Sprawa polska na konferencji w Teheranie
- •Sprawa polska na konferencji w Jałcie
- •Sprawa polska na konferencji w Poczdamie
- •Polityka ludnościowa Niemiec na ziemiach polskich w latach 1939-1945
- •Polityka ludnościowa zsrr w stosunku do Polaków w latach 1939-1945
- •Powstanie I działalność krn
- •Powstanie I działalność pkwn
- •Powstanie Tymczasowego (Polskiego ) Rządu Jedności Narodowej
- •Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej - powstanie I charakter (informator 2001)
- •Powstanie I działalność Polskiego Stronnictwa Ludowego w latach 1945-1949
- •Działalność polityczna Stanisława Mikołajczyka w Polsce Ludowej (informator 2001)
- •Referendum 1946 roku - geneza I znaczenie
Geneza Powstania Listopadowego
27 XI 1815 Królestwo Polskie otrzymało konstytucję. Nadał ją car Aleksander I, który od 1812 ulegał liberalnym poglądom. Dosyć szybko zraził się jednak do tej ideologii, co dosyć łatwo zrozumieć uwzględniając, że jednym z podstawowych dążeń caratu było podporządkowanie wszystkich prowincji i regionów autonomicznych jednemu ośrodkowi władzy w Petersburgu. Właśnie ta przesłanka była powodem coraz głębszego zawodu i niezadowolenia Polaków z narzuconego im związku z Rosją.
Jednym ze skutków zmiany poglądów Aleksandra I było odsuwanie od władzy polityków, którzy opracowali konstytucję Królestwa. Byli oni konserwatystami i chcieli zachować dominację ziemiaństwa, ale nie wykluczali przeprowadzenia w przyszłości odgórnych reform społecznych. Na ich miejsce wprowadzono ludzi nowych, mniej znanych, a przez skłonnych do lojalności i uległości z wdzięczności za wyniesienie. Także oni byli konserwatystami, ale zwolennikami absolutyzmu, w związku z czym łatwiej im przychodziło tolerować zaostrzenie polityki caratu i władz Królestwa. Te metody sprawowania władzy stały się codziennością w okresie panowania Mikołaja I (1825-1855).
Tę nowa politykę władz wyrażały:
odejście od obietnicy przyłączenia do Królestwa ziem zabranych (Litwy, Podola i Wołynia), co było powodem wycofania poparcia dla władz przez grupę wpływowych ziemian;
stopniowe tłumienie polskości na ziemiach zabranych (poza Królestwem) - w administracji, oświacie i w wojsku;
łamanie zapisów konstytucji odnośnie: wolności słowa (w 18919 wprowadzono cenzurę prewencyjną i zamknięto liberalne pisma) oraz uprawnień sejmu. Był on zwoływany rzadko i nieregularnie (1818, 1820, 1825, 1830). Został tez pozbawiony uprawnień w zakresie wpływu na budżet i kontrolowania działalności rządu.
Przedstawiona polityka caratu, gorliwie wspierana przez władze Królestwa, budziła niezadowolenie znacznej części społeczeństwa. Te nastroje pogłębiała jeszcze samowola Konstantego i Nowosilcowa, którzy wbrew prawu wszczynali śledztwa i stosowali długotrwałe przetrzymywanie w areszcie. Psychicznie niezrównoważony Konstanty otrzymał od cara nieograniczone kompetencje i praktycznie kontrolował życie polityczne Królestwa za pośrednictwem całkowicie mu uległego gen. Zajączka. Brutalna musztra, bezduszna dyscyplina, stosowanie kar cielesnych sprawiły, że z armii wycofali się dawni oficerowie napoleońscy nie mogący znieść metod Konstantego, a wielu młodych znienawidziło naczelnego wodza i system, który reprezentował.
Kolejne czynniki wewnętrzne, które przyczyniły się narastania niezadowolenia i prowadziły do powstania to:
drożyzna;
ujawnione latem 1830 nadużycia w policji;
wykrycie ogniw spisku podchorążych (XI 1830) i zapowiedziane aresztowania członków sprzysiężenia, którzy ratunek dla siebie widzieli w rozpoczęciu powstania.
Do tego dochodziła napięta sytuacja międzynarodowa związana z rewolucją we Francji (VII) i Belgii (VIII). Mikołaj I przygotowywał się do interwencji na Zachodzie. 20 XI ogłosił rozkaz o postawieniu armii rosyjskiej i wojska polskiego w stan pogotowia. Była to decyzja niezwykle istotna gdyż:
walka przeciwko Francuzom czy Belgom była sprzeczna z ideami polskich oficerów;
użycie wojska polskiego poza granicami Królestwa było niezgodne z konstytucją;
wyprowadzenie wojska polskiego poza granice oznaczało konieczność zastąpienia ich nowymi oddziałami rosyjskimi. Obawiano się, że zostaną one w Królestwie na stałe.
Dla spiskowców ważny też był rozwój wydarzeń w Belgii (zwycięstwo) i doszukiwanie się analogii między sytuacją Polski i Belgii.
Po konsultacji z Lelewelem spiskowcy, działając w sytuacji przymusowej, postanowili rozpocząć powstanie 29 XI 1930. Przeciwko powstaniu opowiedziała się generalicja polska, uznając je za „młodzieńczą awanturę”, co niektórzy wyżsi oficerowie przypłacili życiem, ponosząc śmierć z rąk zdesperowanych podchorążych.
Zdecydowałem się jeszcze na „aneks” do omawianego tematu. Przedstawiam w nim 2 mało znane wydarzenia, które wywarły istotny wpływ na nastroje szerokich rzesz społeczeństwa („Sąd Sejmowy”) i bardzo wąskiej jego części -spiskowców i 128 członków izby poselskiej („powstanie majowe 1829”). Sądzę, że można te informacje wykorzystać przy opracowaniu wielu tematów związanych z historią Polski XIX w.
Sąd Sejmowy złożony ze wszystkich członków senatu, działał od VI 1827 do 22 V 1828, pod przewodnictwem Piotra Bielińskiego, z zadaniem rozpatrzenia sprawy 8 członków Towarzystwa Patriotycznego, oskarżonych o zbrodnię zdrady stanu. Sąd pracował na otwartych (dostępnych dla publiczności) posiedzeniach, w okresie szczególnego pobudzenia opinii krajowej w związku z wojną rosyjsko-turecką (1828-29) i wykazał nieoczekiwaną godność, niezależność i niepodatność na naciski polityczne. Mimo świadomości, że car oczekuje na przynajmniej 2 wyroki śmierci, uwolnił oskarżonych od zarzutu zbrodni zdrady stanu, a uznając ich winnymi przynależności do tajnej organizacji wydał łagodne wyroki (3 lata Krzyżanowski, 4 wyroki po 3 miesiące i 3 uniewinniające). Działalność sądu podtrzymała ducha oporu wobec nadużyć władzy, wykazała skuteczność zdeterminowanych działań, pobudziła i utrwaliła nastroje patriotyczne, o czym świadczy przekształcenie pogrzebu senatora Bielińskiego (III 1829) w wielką manifestację narodową.
W końcu V 1829 Mikołaj I wraz z całą rodziną przybył do Warszawy, dla dokonania koronacji wymaganej przez konstytucję. Niektórzy posłowie współdziałający ze sprzysiężeniem gotowi byli przedstawić carowi petycję w sprawie naruszania wolności obywatelskich, a w razie jej odrzucenia (czego oczekiwano), upoważnić tajny związek do ogłoszenia powstania, którego wybuch przewidywano na 20 V, tj. jeszcze przed koronacją Mikołaja.
W takiej sytuacji zamierzano dokonać zamachu na cara, który miał publicznie dowodzić ćwiczeniami oddziałów polskich na Placu Saskim. Jednak akcję w ostatniej chwili (w nocy 19/20 V) odwołano, gdyż tylko 28 (ze 128) posłów zdecydowało się podpisać petycję do cara. W ten sposób zmarnowano okazję bez porównania lepszą od tej, której tak gorączkowo uchwycono się półtora roku później.
Szansa powodzenia zamachu i powstania w V 1829 były bardzo duże, a możliwości represyjnych działań prawie żadne, gdyż wszystkie realne siły Rosji, poza formacjami polskimi i litewskim zaangażowane były przeciw Turcji na Bałkanach i nawet gdyby miał kto w Petersburgu zawrzeć pokój z Turcją, to ściąganie wojsk z frontu tureckiego musiałoby potrwać przynajmniej rok.