- •1. Лексікалогія як раздзел мовазнаўства
- •2. Мнагазначнасць слова
- •Лексічныя моўныя апазіцыі
- •Апазіцыі фармальнай тоеснасці. Амонімы
- •Апазіцыі семантычнай тоеснасці. Сінонімы
- •Апазіцыі семантычнай процілегласці. Антонімы.
- •Фармальна-семантычныя апазіцыі. Паронімы.
- •3. Дыферэнцыяцыя слоўнікавага складу
- •Актыўная і пасіўная лексіка. Новыя і ўстарэлыя словы
- •Лексіка беларускай мовы паводле сферы ўжывання
- •Лексіка беларускай мовы паводле с тылістычнай дыферэнцыяцыі
- •4. Фразеалогія як раздзел мовазнаўства
- •Фразеалагізм як моўная адзінка і яго прыметы
- •Класіфікацыі фразеалагічных зваротаў
- •5. Лексікаграфія як навука
- •Віды лінгвістычных слоўнікаў
- •6. Фанетыка і фаналогія як раздзелы мовазнаўства
- •Гук і фанема
- •Фанетычны падзел маўленчай плыні
- •Гукі мовы і аспекты іх вывучэння
- •Класіфікацыя гукаў маўлення і яе прынцыпы
- •Артыкуляцыйная класіфікацыя галосных
- •7. Склад I складападзел
- •Фанетычная прырода націску
- •8. Пазіцыйныя і гістарычныя чаргаванні гукаў
- •Чаргаванні галосных гукаў
- •Чаргаванні зычных гукаў
- •9. Арфаэпія як правілы рэалізацыі фанетычнай сістэмы
- •Асноўныя правілы вымаўлення зычных
- •Адхіленні ад норм літаратурнага вымаўлення і іх пры- чыны
- •10. Графіка, яе прадмет і задачы. Алфавіт як аснова графікі
- •11. Арфаграфія і яе прынцыпы
- •Кароткія звесткі з гісторыі беларускай арфаграфіі
- •12. Назоўнік як часціна мовы. Лексіка-граматычныя разрады назоўніка
- •Род назоўнікаў
- •Склон назоўнікаў. Асноўныя значэнні склонаў
- •Назоўнікі трэцяга скланення, іх канчаткі
- •Рознаскланяльныя назоўнікі, іх канчаткі
- •Скланенне назоўнікаў у множным ліку
- •Скланенне некаторых прозвішчаў і геаграфічных назваў
- •Нескланяльныя назоўнікі
- •Формы назоўнікаў з суфіксамі ацэнкі
- •Утварэнне назоўнікаў
- •13. Паняцце аб словаўтварэнні
- •14. Граматычныя значэнні і сродкі іх перадачы
- •Часціны мовы як лексіка-граматычныя разрады слоў
- •Сістэма часцін мовы
- •15. Марфемная структура слова. Марфема
- •Тыпы марфем
- •Аснова слова і канчатак
- •Корань і афіксы
- •Змены ў марфемнай структуры слова
- •16. Прыметнік як часціна мовы
- •Разрады прыметнікаў
- •Поўныя і кароткія формы прыметнікаў
- •Ступені параўнання якасных прыметнікаў
- •Формы прыметнікаў са значэннем ацэнкі і меры якасці
- •Утварэнне прыметнікаў
- •17. Лічэбнік як часціна мовы. Разрады лічэбнікаў
- •Уласнаколькасныя лічэбнікі
- •Зборныя лічэбнікі
- •Сінтаксічная сувязь лічэбнікаў з назоўнікамі
- •Скланенне ўласнаколькасных, зборных і дробавых лічэбнікаў
- •Парадкавыя лічэбнікі, іх утварэнне і скланенне
- •Пераход лічэбнікаў у іншыя часціны мовы
- •Няпэўна-колькасныя словы
- •18. Займеннік як часціна мовы
- •Асабовыя займеннікі
- •Зваротны займеннік сябе
- •Прыналежныя займеннікі
- •Указальныя займеннікі
- •Азначальныя займеннікі
- •Пытальныя і адносныя займеннікі
- •Адмоўныя займеннікі
- •Няпэўныя займеннікі
- •Пераход слоў іншых часцін мовы ў займеннікі. Ужыванне займеннікаў у ролі іншых часцін мовы
- •19. Дзеяслоў як чаcціна мовы
- •Асновы дзеяслова
- •Пераходныя і непераходныя дзеясловы
- •Зваротныя дзеясловы
- •Катэгорыя стану дзеясловаў
- •Паняцце трывання
- •Утварэнне суадносных пар трывання
- •Ступеннае ўтварэнне трыванняў
- •Паняцце катэгорыі ладу. Абвесны лад
- •Катэгорыя часу дзеясловаў
- •Цяперашні час
- •Будучы час
- •Прошлы час
- •Катэгорыя асобы дзеясловаў
- •Безасабовыя дзеясловы
- •Спражэнне дзеясловаў
- •Рознаспрагальныя дзеясловы
- •Утварэнне дзеясловаў
- •20. Дзеепрыметнік и дзеепрыслоуе Дзеепрыметнік як дзеяслоўная форма
- •Утварэнне дзеепрыметнікаў
- •Пераход дзеепрыметнікаў у прыметнікі
- •Дзеепрыслоўе як дзеяслоўная форма
- •Адноснае абазначэнне часу дзеепрыслоўямі
- •Утварэнне дзеепрыслоўяў
- •Ужыванне дзеепрыслоўяў
- •21. Прыслоўе як часціна мовы
- •Разрады прыслоўяў паводле значэння
- •Ступені параўнання якасных прыслоўяў
- •Формы прыслоўяў са значэннем ацэнкі і меры якасці
- •Спосабы ўтварэння прыслоўяў
- •Ужыванне прыслоўяў у ролі іншых часцін мовы
- •Безасабова-прэдыкатыўныя словы (катэгорыя стану) Агульная характарыстыка безасабова-прэдыкатыўных слоў
- •Утварэнне безасабова-прэдыкатыўных слоў
- •22. Службовыя цасцины мовы Прыназоўнік як часціна мовы
- •Невытворныя і вытворныя прыназоўнікі
- •Ужыванне прыназоўнікаў са склонамі
- •Асноўныя значэнні прыназоўнікаў
- •Злучнік як часціна мовы
- •Злучальныя і падпарадкавальныя злучнікі
- •Класіфікацыя злучнікаў паводле іх паходжання, структу- ры і спосабу ўжывання
- •Часціцы як часціна мовы
- •Класіфікацыя часціц
- •Часціцы, якія выражаюць дадатковыя сэнсавыя адценні
- •Мадальныя і мадальна-валявыя часціцы
- •Эмацыянальна-экспрэсіўныя часціцы
- •Выклічнік як часціна мовы
- •Разрады выклічнікаў
- •Мадальныя словы.Мадальнасць і сродкі яе выражэння
- •Мадальныя словы іх характарыстыка і семантычныя разрады
- •Суадноснасць мадальных слоў з іншымі часцінамі мовы
Зваротныя дзеясловы
Зваротныя дзеясловы – гэта дзеясловы з постфіксам -ся(-ца,
-цца). Дзеясловы без гэтага постфікса – незваротныя.
Асноўная граматычная функцыя -ся – фармальна выражаць агуль-
нае значэнне непераходнасці. Таму ўсе зваротныя дзеясловы неперахо-
дныя.
Постфікс -ся мае словаўтваральнае і формаўтваральнае значэнні. У
сувязі з гэтым трэба адрозніваць самастойныя лексічныя адзінкі – асо-
бныя словы і зваротныя формы незваротных дзеясловаў. Напрыклад, у
словазлучэннях сябры сустрэліся, вучні хвалююцца, дзеці купаюцца, гол-
ле калышацца -ся ў зваротных дзеясловах з'яўляецца словаўтваральным,
таму што гэтыя дзеясловы з'яўляюцца асобнымі словамі ў адносінах да
адпаведных незваротных. Такія дзеясловы, як красціся, валачыся,
кіпяціцца, цягнуцца і інш., зусім разышліся значэннем з адпаведнымі не-
зваротнымі. Постфікс -ся мае формаўтваральнае значэнне ў дзеясловах
залежнага стану. Такія дзеясловы ўтвараюцца толькі ад пераходных дзе-
ясловаў: настаўнік правярае сшыткі – сшыткі правяраюцца настаўні-
кам.
Зваротныя дзеясловы са словаўтваральным постфіксам -ся ўтвара-
юцца ад пераходных і непераходных дзеясловаў. Зваротныя дзеясловы,
утвораныя ад непераходных дзеясловаў, можна падзяліць на дзве асноў-
ныя групы: дзеясловы, якія ўтварыліся шляхам далучэння постфікса -ся,
і дзеясловы, утвораныя пры дапамозе прыстаўкі і -ся.
Постфікс -ся, далучаючыся да многіх непераходных дзеясловаў,
пазбаўляе ўласцівай ім сувязі дзеяння з суб'ектам і ператварае асабовыя
дзеясловы ў безасабовыя, надаючы дзеянню міжвольны характар: ён ве-
села жыве – яму весела жывецца, добра працую – добра працуецца,
хутка чытаю – хутка чытаецца, не сядзіць – не сядзіцца, не сплю – не
спіцца. Некаторым непераходным дзеясловам постфікс -ся надае адценне
інтэнсіўнага дзеяння: стукацца, прасіцца. У асобных выпадках незваро-
тны і зваротны дзеясловы выступаюць як сінонімы, постфікс -ся толькі
больш падкрэслівае значэнне непераходнасці: бялець – бялецца, зелянець
– зелянецца, сінець – сінецца, дыміць – дыміцца, трапляць – трапляцца,
пытаць – пытацца, заблудзіць – заблудзіцца: Зелянее траўка ў полі, у
небе птушачкі пяюць (Ч.). Травіца зелянеецца, кветачкі цвітуць, ой, як
прыгожа цвітуць! (Куп.).
У сучаснай беларускай мове шырока ўжываюцца дзеясловы, утво-
раныя шляхам далучэння постфікса -ся і прыстаўкі адначасова. Зваротны
дзеяслоў, утвораны такім чынам, можа мець значэнне выніку: апомніцца,
нагуляцца, адваявацца, выстаяцца, выкруціцца, даскакацца, дадумацца,
зжыцца, ужыцца; узмацнення, нарастання дзеяння: разгарэцца, разгава-
рыцца, разгаманіцца; вычарпальнасці дзеяння: выплакацца, выстагнац-
ца, выгуляцца, выгаварыцца, выспацца і інш.
Сярод зваротных дзеясловаў ёсць такія, што не маюць адпаведных
незваротных; яны ўжываюцца толькі з -ся (reflexiva tantum). Адны з та-
кіх дзеясловаў адыменнага паходжання – маюць аднакаранёвыя назоўні-
кі ці прыметнікі: гняздзіцца – гняздо, каласіцца – колас, кусціцца – куст,
дзяцініцца – дзіця, бугрыцца – бугор, слязіцца – слёзы, купчасціцца – ку-
пчасты, храбрыцца – храбры; другія ўтвораны ад дзеяслоўных асноў:
бадзяцца, важдацца, застацца, заляцацца, завіхацца, каяцца, квапіцца,
кланяцца, спадзявацца, спрачацца, сумнявацца. Некаторыя з падобных
дзеясловаў у старажытнай агульнаўсходнеславянскай мове мелі адпаве-
дныя незваротныя.