- •1. Лексікалогія як раздзел мовазнаўства
- •2. Мнагазначнасць слова
- •Лексічныя моўныя апазіцыі
- •Апазіцыі фармальнай тоеснасці. Амонімы
- •Апазіцыі семантычнай тоеснасці. Сінонімы
- •Апазіцыі семантычнай процілегласці. Антонімы.
- •Фармальна-семантычныя апазіцыі. Паронімы.
- •3. Дыферэнцыяцыя слоўнікавага складу
- •Актыўная і пасіўная лексіка. Новыя і ўстарэлыя словы
- •Лексіка беларускай мовы паводле сферы ўжывання
- •Лексіка беларускай мовы паводле с тылістычнай дыферэнцыяцыі
- •4. Фразеалогія як раздзел мовазнаўства
- •Фразеалагізм як моўная адзінка і яго прыметы
- •Класіфікацыі фразеалагічных зваротаў
- •5. Лексікаграфія як навука
- •Віды лінгвістычных слоўнікаў
- •6. Фанетыка і фаналогія як раздзелы мовазнаўства
- •Гук і фанема
- •Фанетычны падзел маўленчай плыні
- •Гукі мовы і аспекты іх вывучэння
- •Класіфікацыя гукаў маўлення і яе прынцыпы
- •Артыкуляцыйная класіфікацыя галосных
- •7. Склад I складападзел
- •Фанетычная прырода націску
- •8. Пазіцыйныя і гістарычныя чаргаванні гукаў
- •Чаргаванні галосных гукаў
- •Чаргаванні зычных гукаў
- •9. Арфаэпія як правілы рэалізацыі фанетычнай сістэмы
- •Асноўныя правілы вымаўлення зычных
- •Адхіленні ад норм літаратурнага вымаўлення і іх пры- чыны
- •10. Графіка, яе прадмет і задачы. Алфавіт як аснова графікі
- •11. Арфаграфія і яе прынцыпы
- •Кароткія звесткі з гісторыі беларускай арфаграфіі
- •12. Назоўнік як часціна мовы. Лексіка-граматычныя разрады назоўніка
- •Род назоўнікаў
- •Склон назоўнікаў. Асноўныя значэнні склонаў
- •Назоўнікі трэцяга скланення, іх канчаткі
- •Рознаскланяльныя назоўнікі, іх канчаткі
- •Скланенне назоўнікаў у множным ліку
- •Скланенне некаторых прозвішчаў і геаграфічных назваў
- •Нескланяльныя назоўнікі
- •Формы назоўнікаў з суфіксамі ацэнкі
- •Утварэнне назоўнікаў
- •13. Паняцце аб словаўтварэнні
- •14. Граматычныя значэнні і сродкі іх перадачы
- •Часціны мовы як лексіка-граматычныя разрады слоў
- •Сістэма часцін мовы
- •15. Марфемная структура слова. Марфема
- •Тыпы марфем
- •Аснова слова і канчатак
- •Корань і афіксы
- •Змены ў марфемнай структуры слова
- •16. Прыметнік як часціна мовы
- •Разрады прыметнікаў
- •Поўныя і кароткія формы прыметнікаў
- •Ступені параўнання якасных прыметнікаў
- •Формы прыметнікаў са значэннем ацэнкі і меры якасці
- •Утварэнне прыметнікаў
- •17. Лічэбнік як часціна мовы. Разрады лічэбнікаў
- •Уласнаколькасныя лічэбнікі
- •Зборныя лічэбнікі
- •Сінтаксічная сувязь лічэбнікаў з назоўнікамі
- •Скланенне ўласнаколькасных, зборных і дробавых лічэбнікаў
- •Парадкавыя лічэбнікі, іх утварэнне і скланенне
- •Пераход лічэбнікаў у іншыя часціны мовы
- •Няпэўна-колькасныя словы
- •18. Займеннік як часціна мовы
- •Асабовыя займеннікі
- •Зваротны займеннік сябе
- •Прыналежныя займеннікі
- •Указальныя займеннікі
- •Азначальныя займеннікі
- •Пытальныя і адносныя займеннікі
- •Адмоўныя займеннікі
- •Няпэўныя займеннікі
- •Пераход слоў іншых часцін мовы ў займеннікі. Ужыванне займеннікаў у ролі іншых часцін мовы
- •19. Дзеяслоў як чаcціна мовы
- •Асновы дзеяслова
- •Пераходныя і непераходныя дзеясловы
- •Зваротныя дзеясловы
- •Катэгорыя стану дзеясловаў
- •Паняцце трывання
- •Утварэнне суадносных пар трывання
- •Ступеннае ўтварэнне трыванняў
- •Паняцце катэгорыі ладу. Абвесны лад
- •Катэгорыя часу дзеясловаў
- •Цяперашні час
- •Будучы час
- •Прошлы час
- •Катэгорыя асобы дзеясловаў
- •Безасабовыя дзеясловы
- •Спражэнне дзеясловаў
- •Рознаспрагальныя дзеясловы
- •Утварэнне дзеясловаў
- •20. Дзеепрыметнік и дзеепрыслоуе Дзеепрыметнік як дзеяслоўная форма
- •Утварэнне дзеепрыметнікаў
- •Пераход дзеепрыметнікаў у прыметнікі
- •Дзеепрыслоўе як дзеяслоўная форма
- •Адноснае абазначэнне часу дзеепрыслоўямі
- •Утварэнне дзеепрыслоўяў
- •Ужыванне дзеепрыслоўяў
- •21. Прыслоўе як часціна мовы
- •Разрады прыслоўяў паводле значэння
- •Ступені параўнання якасных прыслоўяў
- •Формы прыслоўяў са значэннем ацэнкі і меры якасці
- •Спосабы ўтварэння прыслоўяў
- •Ужыванне прыслоўяў у ролі іншых часцін мовы
- •Безасабова-прэдыкатыўныя словы (катэгорыя стану) Агульная характарыстыка безасабова-прэдыкатыўных слоў
- •Утварэнне безасабова-прэдыкатыўных слоў
- •22. Службовыя цасцины мовы Прыназоўнік як часціна мовы
- •Невытворныя і вытворныя прыназоўнікі
- •Ужыванне прыназоўнікаў са склонамі
- •Асноўныя значэнні прыназоўнікаў
- •Злучнік як часціна мовы
- •Злучальныя і падпарадкавальныя злучнікі
- •Класіфікацыя злучнікаў паводле іх паходжання, структу- ры і спосабу ўжывання
- •Часціцы як часціна мовы
- •Класіфікацыя часціц
- •Часціцы, якія выражаюць дадатковыя сэнсавыя адценні
- •Мадальныя і мадальна-валявыя часціцы
- •Эмацыянальна-экспрэсіўныя часціцы
- •Выклічнік як часціна мовы
- •Разрады выклічнікаў
- •Мадальныя словы.Мадальнасць і сродкі яе выражэння
- •Мадальныя словы іх характарыстыка і семантычныя разрады
- •Суадноснасць мадальных слоў з іншымі часцінамі мовы
Безасабовыя дзеясловы
Безасабовыя дзеясловы абазначаюць дзеянне, якое адбываецца як
бы само па сабе, без дзеючай асобы або прадмета. Яны з'яўляюцца выка-
знікам у неасабовых сказах, у якіх няма дзейніка: У той год з вясны ве-
льмі дажджыла (Сач.). Парыць, вельмі парыць (Сач.). Паволі святлела
(I.М.).
Безасабовыя дзеясловы не змяняюцца па асобах, г. зн. не маюць ка-
тэгорыі асобы. Яны ўжываюцца ва ўсіх формах часу абвеснага ладу, але
найбольш характэрныя для іх формы цяперашняга і прошлага часу. У
цяперашнім (будучым простым) часе безасабовыя дзеясловы супадаюць
(аманімічныя) з формай 3-й асобы адзіночнага ліку, а ў прошлым – з фо-
рмай ніякага роду: світае, днее, звечарэе; світала, днела, звечарэла.
Безасабовыя дзеясловы могуць мець форму ўмоўнага ладу і інфінітыва:
світала б, падмарожвала б; пачне світаць, стала падмарожваць.
Безасабовыя дзеясловы пераважна абазначаюць: з'явы прыроды:
вечарэе, днее, світае, марозіць, змяркаецца; фізічны і псіхічны стан
чалавека ці іншай жывой істоты: нездаровіцца, калоціць, нядужыцца,
дыхаецца, працуецца, верыцца, думаецца, жадаецца; магчымасць,
неабходнасць дзеяння і г. д.: прыйшлося (лічыцца), спатрэбіцца
(праверыць), пашчаслівіцца (прыехаць), трапляецца (паглядзець);
дзеянне невядомай або стыхійнай сілы: нясе, шанцуе, цягне, замяло
(снегам), зацерушыла (лісцем).
Безасабовыя дзеясловы могуць быць незваротныя і зваротныя.
Сярод незваротных дзеясловаў выдзяляюцца: уласна безасабовыя дзе-
ясловы: вечарэе, світае, днее, марозіць; асабовыя дзеясловы, якія ўжы-
ваюцца са значэннем безасабовых; параўн.: Пахне вільгаццю, нейкімі
рачнымі водарасцямі (Сач.) і Пахне восень бульбаю, кмінам і цыбуляю,
перагрэтай лебядой, мутнаватаю вадой (Панч.). Некаторыя безасабо-
выя дзеясловы гэтай падгрупы адрозніваюцца значэннем ад адпаведных
асабовых; параўн.: Рыбак цягне сетку і Цягне вільгаццю. Звініць званок і
Звініць у галаве.
Безасабовыя зваротныя дзеясловы складаюць шматлікую групу.
Яны ўтвараюцца ад незваротных асабовых (галоўным чынам неперахо-
дных) дзеясловаў у форме 3-й асобы адзіночнага ліку далучэннем по-
стфікса -ся. Пры гэтых безасабовых дзеясловах звычайна ўжываецца
залежнае слова ў давальным склоне (давальны адрасата): Маладзейшым
не сядзелася (Кр.). Такога залежнага слова пры безасабовым зваротным
дзеяслове можа і не быць, калі асоба, да якой адносіцца дзеянне, вядома
з кантэксту або ўяўляецца абагульнена: У маладосці рэдка здараецца,
каб не спалася, хіба толькі ў часы цяжкіх перажыванняў, гора (Шам.).
У беларускай мове ўжываюцца ўстойлівыя звароты, якія складаюц-
ца з безасабовага дзеяслова брацца, прыназоўніка на і назоўніка ў віна-
вальным склоне. Дзеяслоў брацца мае тут значэнне наступлення, пачатку
таго, што абазначана назоўнікам. З гэтым дзеясловам ужываюцца
пераважна назоўнікі, якія абазначаюць з'явы прыроды: Бралася на ма-
роз. Бярэцца на вясну (на зіму, на світанне, на дзень, на ноч і г. д.). Блі-
зкія да гэтых структурай словазлучэнні з безасабовымі дзеясловамі зай-
мацца, збірацца: Займаецца на світанне (на золак, на дзень). Збіраецца
на дождж (на навальніцу).